Δ.Ε.Θ. ἐναντίον Δ.Ε.Π.Θ.

Ε μα αφήστε μας επιτέλους να κάνουμε καμία δουλειά, να βρούμε τον δρόμο μας. Δεν γίνεται να ασχολούμαστε διαρκώς με τα αυτονόητα ή καλύτερα με την αγνόησιν των. Κάποια πράγματα είναι παντελώς αυτονόητα*.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, διότι εδώ που φτάσαμε πρέπει πάντα να ξεκινάμε από το νηπιαγωγείο.

Έστω λοιπόν ότι παράγω ένα μπιχλιμπίδι. Τι πρέπει να το κάνω αυτό το μπιχλιμπίδι, στο εξής Μ. ;
Να το πουλήσω.
Πώς θα το πωλήσω; Θα το κάνω γνωστό στον κόσμο.
Τι θα κάνω γνωστό στον κόσμο; Το όνομα του Μ. την μορφή του, την χρηστικότητα του, τα πλεονεκτήματα του.
Πώς θα γίνει αυτό;
Είτε απευθείας στην αγορά, αναθέτοντας τις παραπάνω διαδικασίες στο δίκτυο καταστημάτων και εμπόρων ή με μεθόδους διαφημίσεως.
Η διαφήμισις μπορεί να είναι τηλεοπτική, έντυπος, ηλεκτρονική αλλά και αυτή δεν αρκεί αφού το προϊόν σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απομακρυσμένο, εικονικό. Άρα πρέπει να βρω έναν τρόπο να το παρουσιάσω ζωντανά.
Πού θα γίνει αυτό;
Στις εκθέσεις εμπορευμάτων. Μια από αυτές και μάλιστα μία από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης μέχρι προ 30ετίας (τριακονταετίας) ήταν η ΔΕΘ, η Διεθνής Έκθεσις Θεσσαλονίκης**.

Δηλαδή πόσο πιο απλό μπορεί να είναι ένα πράγμα;
Επειδή βεβαίως η παρουσιάσεις προϊόντων σε εκθέσεις είναι ακριβό σπορ, δεν αφορούν μπιχλιμπίδια αλλά προϊόντα αιχμής, μηχανήματα, καινοτομίες κλπ.

Ποία είναι τα πλεονεκτήματα της Θεσσαλονίκης;
Είναι η πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Πρωτεύουσα βεβαίως δεν είναι μια λέξις αόριστος την οποία λέμε από συνήθεια, όπως δυστυχώς καταντήσαμε να χρησιμοποιούμε τας λέξεις.  Η πρωτεύουσα είναι μετοχή, το αρσενικό της είναι «ο πρωτεύων», ουδέτερο «το πρωτεύον». Δηλαδή η Θεσσαλονίκη είναι η πρώτη σε σπουδαιότητα πόλις των Βαλκανίων μαζί με την Κωνσταντινούπολι, γιαυτό και όταν ήταν Ελληνικές και οι δύο πόλεις, η μία ήταν η Βασιλεύουσα και η Θεσσαλονίκη ήταν Συμβασιλεύουσα.
Είναι προσβάσιμη από νερό, γη, αέρα, από διάστημα, υπογείως και γενικά μπορεί κάποιος να πάει στην Θεσσαλονίκη με όποιον τρόπο θέλει, ακόμη και κολυμπώντας. Θεωρητικά τουλάχιστον.

Είναι η πόλις με αδιάλειπτον ιστορικήν παρουσίαν εδώ και 2.300 χρόνια. Από την εποχή του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου μέχρι σήμερα η πόλις ουδέποτε έχασε την σπουδαιότητα της. Είναι ακόμη και η πρωτεύουσα του εθνικού μας διχασμού, αφού σε αυτήν εδραιώθηκε η κυβέρνησις του Ελευθερίου Βενιζέλου εναντίων της κυβερνήσεως  Βασιλέως Κωνσταντίνου των Αθηνών.
Με λίγα λόγια δεν είναι μια πόλις παίξον-γέλασον αλλά μια πόλις με όρχεις, με ζωντανό βυζαντινό άρωμα, θρησκευτικό τουρισμό και πολλά σημεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος τόσο μέσα στην πόλη όσο και γύρω από αυτήν σε ακτίνα πολλών δεκάδων χιλιομέτρων.

Γιαυτό λοιπόν τον λόγο η Δ.Ε.Θ. ήταν καταδικασμένη να επιτύχει, να γίνει μια τεράστια έκθεσις και να προσελκύει επισκέπτας από όλα τα μήκη και πλάτη της Ευρώπης. Κι όλα αυτά μέχρι την στιγμή που αποφάσισαν οι πολιτικοί μας να την κάνουν μαγαζάκι, μεγαλώνοντας την σπουδαιότητα της εκθέσεως περί των τοπικών και μικραίνοντας την περί των διεθνών. Έτσι η Δ.Ε.Θ. από Διεθνής Έκθεσις Θεσσαλονίκης κατήντησε Δημόσιον Εκθετήριον Πολιτικών Θέσεων (Δ.Ε.Π.Θ.).

Αντί λοιπόν να έρχονται στην Δ.Ε.Θ. προσκεκλημένοι όλου του κόσμου, να ομιλούν περί των τεχνολογικών καινοτομιών, περί εμπορίου, ναυτιλίας (είπαμε, έχει και θάλασσα ή πόλις), περί αρχαιολογίας, επιστημών, αντί δηλαδή μέσα στον Σταυρήτε (πντ. Σεπτέμβριος) να μετατρέπεται η πόλις σε κέντρο παγκοσμίου ενδιαφέροντος, έχει καταντήσει να την επισκέπτονται οι πολιτικάντιδες για να λένε τας γνωστάς ανοησίας των για το πώς θα σώσουν οικονομικά την Ελλάδα, όταν έχουν καταστρέψει ακόμη και τον θεσμό από του οποίου το βήμα λένε τις ασυναρτησίες των.

Αντί να υπάρχει μόνιμος τηλεοπτικός σταθμός Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, όπου σε καθημερινή βάση θα γίνεται παρουσίασις καινοτομιών και προϊόντων, φιλοξενούνται εντός της ΔΕΘ τα περίπτερα των τοπικών σταθμών (ΕΡΤ, ΕΤ3 κλπ) δηλαδή γίνεται το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πρέπει να γίνει.
Για να βγάλεις λεφτά υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες τρόποι. Ένας εκθεσιακός σταθμός (λ.γ. τηλε-Δ.Ε.Θ. με Ελληνικούς χαρακτήρες παρακαλώ) είναι ένας από αυτούς. Όρεξη να έχεις για να μαζεύεις λεφτά, ειδικά σε μια πόλιν όπως η Θεσσαλονίκη.
Ποίος όμως έχασε το μυαλό του για να το βρούνε οι δήθεν αρμόδιοι;

Και φυσικά για να συμπληρωθεί το κερασάκι στην τούρτα, έρχονται κάθε χρόνο λουλούδια πάσης φύσεως και προελεύσεως για να κάνουν την πόλη ανάστα ο θέος. Αυτά τα λελουδικά μπορεί να είναι από ΠΑΟΚια, Αρειανους και Ηρακλειδείς που τα σπάνε για τις ομάδες των, μέχρι αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, αντικαπιταλιστές, ΠΑΣΟΚια, ΜΑΟΚια και ότι υπάρχει στον τοπικό μπαξέ που λέγεται Ελλάς.

Βεβαίως η Θεσσαλονίκη δεν έχει ανάγκη από έκτακτα γεγονότα για να συγκεντρώσει διαμαρτυρίες. Επί καθημερινής βάσεως τα συντρόφια του ΚΚΕ βρίσκονται στην πλατεία Αριστοτέλους και όταν το πάρκο δεν είναι κατειλημμένο από μπεκρούλιακες, μπαίνουν τα μεγάφωνα των επαγγελματιών επαναστατών και γεμίζει χαρτί και φωνές η πόλις. Δουλειά δεν είχε ο διάολος…κάθε ημέρα πορείες.

Έβγαλαν δε τις μπασκέτες από την μπασκετομάνα Θεσσαλονίκη για να έχουν περισσότερα παγκάκια να μπεκροπίνουν οι λάθρο. Σήμερα σε ολόκληρη την Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει σχεδόν καμία υπαίθρια μπασκέτα, εάν είναι δυνατόν.  Πώς θα βγει ο νέος Διαμαντίδης εάν δεν υπάρχουν μπασκέτες; Κάποτε η πόλις μύριζε μπάσκετ από χιλιόμετρα. Τέλος πάντων, άλλος καημός και αυτός.

Σαν να μην έφτανε αυτό, θέλουν να μεταφέρουν και την έκθεσιν στην Σίνδο, γιατί προφανώς έχει φράγκα η δουλειά αφού το οικόπεδο (χωρίς το «οίκο-») της Δ.Ε.Θ. ίσως να είναι και το ακριβότερο της Ευρώπης, αποστερώντας από την Δ.Ε.Θ. την επαφή με την θάλασσα, δηλαδή την δυνατότητα να εμπεριέχει και την ναυσιπλοΐα. Και γιατί ρε μπαγλαμάδες δώσατε το παλαιό Λούνα Πάρκ στον Λαμπράκη για να κάνει το Μέγαρον Μουσικής; Εκεί έπρεπε να γίνει το μέγαρο; Είχε ανάγκη η πόλις από μέγαρο; Ας μεταφέρατε την έκθεση στην ανατολική παραλία αφού δεν σαν κάνει εκεί που είναι. Αλλά ξέχασα…έπρεπε να φάει και το Λαμπρακιστάν, όπως και κάποιος πρέπει να φάει το σημερινό οικόπεδο της εκθέσεως. Τα πάντα εν σοφίᾳ.

Εγώ θα πω το εξής. Η Δ.Ε.Θ. δεν είναι πολιτικό γεγονός. Είναι οικονομικό και εμπορικό γεγονός.
Σκοπός της δεν είναι να δίνει βήμα στον Καραμανλή, Παπανδρέου, τον Τσίπρα τον Μίπρα και το κακό συναπάντημα. Σκοπός της εκθέσεως είναι να φέρνει λεφτά, λεφτά, λεφτά, λεφτά. Κέρδος, όσο και εάν δεν αρέσει σε κάποιους. Πλούτο.

• Αλλά πως να συμβεί αυτό όταν ο λιμήν της Θεσσαλονίκης δεν κάνει πια δρομολόγια; (Αν είναι δυνατόν να μην φεύγουν βαπόρια από Θεσσαλονίκη για τα νησιά. Έλεος. )
• Όταν ο Ο.Σ.Ε. έχει κόψει τις συγκοινωνίες για την δυτική Μακεδονία αλλά και τις διεθνείς γραμμές, ισχυριζόμενος τάχα μου και δήθεν μου ότι ήταν ασύμφορα;
• Όταν το αεροδρόμιο της πόλεως εδώ και χρόνια υπολειτουργεί και όταν έχει ομίχλη δεν λειτουργεί καν;
• Όταν το μετρό έχει παγώσει και όταν ο άξονας Ν.Σ.Σταθμός – Α.Π.Θ., ο άξων δηλαδή ο οποίος διέρχεται από:
  Το Υπουργείον Μακεδονίας Θράκης, τον Ιερόν Ναόν Αγίου Δημητρίου (με τεράστιο θρησκευτικό τουριστικό ενδιαφέρον) και το Καυτατζόγλειο, ο άξων που βγάζει από τρεις διασταυρώσεις στην περιφερειακή οδό, είναι ένας από τους χειροτέρους δρόμους της πόλεως; Στην Αγίου Δημητρίου μπορεί να συναντήσει κανείς από πρεζόνια και πουτάνες μέχρι Πακιστανούς με καροτσάκια, Γεωργιανούς μπεκρήδες στην μέση του δρόμου, βρωμιά, κάδους όπου να είναι αλλά αυτό που δεν μπορεί να συναντήσει είναι ένα σημείο σταθμεύσεως καθώς είναι η πρωτεύουσα οδός της τριπλοσταθμεύσεως.

Η σπουδαιότερη δηλαδή οδός της πόλεως, αυτή που θα έπρεπε να φυλάσσεται ημέρα και νύκτα, που θα έπρεπε να είναι γεμάτη από λουλούδια, κήπους, μνημεία, καταστήματα, χρώματα και αρώματα, είναι η οδός της κοσνομασιόν από πόρνες τετάρτης κατηγορίας, της βρωμιάς, του μποτιλιαρίσματος ενώ οποιαδήποτε άλλη χώρα εάν είχε έστω και μόνον τον Ναό του Αγίου Δημητρίου θα είχε την ομώνυμον οδόν κόσμημα και στα όπα-όπα.
Τρία όμως λεωφορεία να έρθουν με τουρίστες, τα δύο δεν θα έχουν που να παρκάρουν, και αυτό τις καλλές ημέρες.

• Στα «μάρμαρα» που έπαιζε μπάλα ο Κούδας πιτσιρίκος, υπάρχει εδώ και 15 χρόνια ένα πράγμα που ομοιάζει με ανασκαφή αλλά και ανασκαφή δεν το λες. 15-20 χρόνια, με σπασμένες οδοντογλυφίδες να γινόταν οι ανασκαφές κάποτε θα τελείωναν.
• Μήπως όμως αξιοποιήθηκαν τα άλλα βυζαντινά μνημεία της πόλεως; Οι Δώδεκα Απόστολοι λ.χ. είναι παρατημένοι στους γύφτους και τους τουρκογύφτους. Στην Αγίου Δημητρίου και αυτοί. Η αρχαιοτέρα βυζαντινή εκκλησία δίπλα μάλιστα στα δυτικά τείχη της πόλεως, τα οποία είναι μαυρισμένα σε κάποια σημεία, γιατί βάζουν φωτιές οι διάφοροι ούγκα-μούγκα για να ζεσταθούν. Πέρα βρέχει όμως…Παραδίπλα πουλάνε λαθραία τσιγάρα, παραδίπλα ναρκωτικά, πιο πέρα γαμιούνται μέσα στα πάρκα και υπάρχουν από πεταμένα καλτσόν μέχρι σύριγγες και καπότες. Εδώ πουλάνε λαθραία τσιγάρα δίπλα από τα περίπτερα της Αριστοτέλους!
  Τι να πει κανείς βεβαίως όταν έχουμε κάνει τέχνη την βρωμιά, τον θόρυβο και την απροσδιοριστία. Εδώ θεωρούμε τέχνη τα γράφιτι, μουσική τα μπάμ-μπούμ και γλυπτική τα «τρία σίδερα στην τύχη».

Τέλος πάντων, η ουσία με δυο λόγια είναι ότι όταν όλοι οι άξονες μεταφορών και συγκοινωνιών προς Θεσσαλονίκη είναι υποβαθμισμένοι, τότε πῶς να λειτουργήσει και αυτή η έρμη η Δ.Ε.Θ.; Δηλαδή τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πόλεως είναι μόνον στα χαρτιά αφού στην πράξη οι διάφοροι πολιτικοί ομιλητές της Δ.Ε.Θ. φρόντιζαν επί δεκαετίες να πριονίζουν τα φτερά της πόλεως.

Όταν βεβαίως πουληθούν τα πάντα, όταν δηλαδή ξεπουληθούν για ένα κομμάτι ψωμί και ο Ο.Σ.Ε. και το αεροδρόμιο και ο λιμήν και οι δρόμοι και η Δ.Ε.Θ., τότε η Δ.Ε.Θ. θα μεγαλουργήσει, γιατί η πόλις είναι πλασμένη για μεγάλα πράγματα, όμως τελικά γιατί την απελευθερώσαμε την πόλι; Κάναμε τόσους αγώνες, χάσαμε τόσες χιλιάδες Έλληνες στα πεδία των μαχών για να την ξεπουλήσουμε στους Εβραίους τραπεζίτες και μάλιστα να τους περιμένουμε και ως λυτρωτές; Περάσαμε δηλαδή τόσα και τόσα για να έρθει ένας κάποιος Σόρος και να την πάρει στο πιάτο μαζί με τον μεζέ, μαζί με το καϊμάκι;

Και μόλις τώρα μπήκα στην σελίδαν της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης για να δω τί;
Ότι το domain της σελίδος είναι το http://www.tif.gr. (Thessaloniki International Trade Fair)

Ε μα έλεος. Θεέ της λογικής, καλώ σε να κατέβεις στην Ελλάδα.
Λυπηθείτε μας θεοί της σοφίας, της λογικής, της γνώσεως. Λυπήσου μας και εσύ άγνωστε θεέ.
Μα είναι δυνατόν;  Tif ;;;
Ένα ντομέιν πρέπει να είναι χαρακτηριστικό από μόνον του. Εάν βάλει κάποιος το tif σε μηχανάκι διαδικτυακής αναζητήσεως θα πάρει αποτελέσματα για φωτογραφίες. Πάλι καλά που δεν την ονόμασαν jpeg.

Τόσα χρόνια βεβαίως τα κόμματα που στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν, έκαναν διαγωνισμό για το ποιος θα παρουσιάσει τον πιο άχρηστο αχυράνθρωπο για την τοπική εξουσία. Το ίδιο μάλλον γίνεται σε όλες τις πόλεις. Διαγωνισμός ηλιθιότητος σε όλο το μεγαλείο για να μην έχει ο κόσμος τι να ψηφίσει. Γιαυτό εξάλλου και η πόλις είναι ίδια εδώ και χρόνια, για να μην πω περισσότερα χρόνια, για να μην πω ότι είναι κάθε χρόνο και χειρότερη.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο δήμαρχος της πόλεως, ο δήμαρχος της αποχής δηλαδή, ο Μπουτάρης, ο οποίος ως Αμυνταίειος γνωρίζει την σπουδαιότητα του ΟΣΕ, τόσο για την Θεσσαλονίκη όσο και για την δυτική και κεντρική Μακεδονία, όσο επίσης και για τις εξαγωγές (έμπορος γαρ), αντί να βγάλει μια φωνή για όσα δεν γίνονται στην πόλι, αυτό που είχε να κάνει ήταν να την κάνει την Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα των κιναίδων. Δηλαδή να προσβάλει και τον χριστιανικό χαρακτήρα της πόλεως και να μην μας μείνει στο τέλος τίποτα. Όλα τα είχε η Μαριωρή ο φερετζές της λείπει. Να χάσουμε και τον θρησκευτικό τουρισμό και να μας μείνουν μόνον Εβραίοι, Τούρκοι και πούστηδες.

Κάποια πράγματα δεν αντέχονται. Βάλτε μυαλό και καταλάβετε κύριοι πολιτικοί ότι το σπουδαιότερο έργο που μπορείτε να παράξετε είνει να φύγετε από το επίκεντρο της προσοχής. Η Δ.Ε.Θ είναι οικονομικό γεγονός και όχι πολιτικό και εσείς δεν είστε τηλαστέρες αλλά εργαλεία αναπτύξεως. Δεν θέλουμε να σας βλέπουμε ή να σας ακούμε, θέλουμε να κάνετε δουλειά.

Αλλά τι να πεις, το είπε και ο Χατζιδάκις:  «Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Καί ή πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει ή ομορφιά.»

Το γεγονός δηλαδή ότι τόσα χρόνια τα βλέπουμε όλα αυτά αλλά δεν αντιδρούμε σημαίνει ότι έχουμε συνηθίσει την φρίκη. Το τέρας του Χατζιδάκι δεν είναι κατ’ανάγκην ο φασισμός. Μπορεί να είναι οποιοδήποτε από τα παραπάνω, ακόμη και η συνήθεια του θεάματος ενός σκουπιδιού στον δρόμο. Ακόμη και ότι πλέον έχουμε συνηθίσει τις πολιτικές ομιλίες στην ΔΕΘ και έχουμε ξεχάσει ότι αυτή είναι εμπορικό γεγονός.

__________________________________________

*Αυτονόητο. Δηλαδή; Ποίο είναι το νοητό; Δεν είναι αυτό που βρίσκεται στον νου;
Μήπως δηλαδή το αυτονόητον είναι αποτυχημένη σύνθεσις και το σωστό θα έπρεπε να είναι το αυτεννοούμενον, κατά το εννοούμενον;

** ΔΕΘ. Η έκθεσις όταν συντάσσεται με γενική (λ.χ. έκθεσις ιδεών) τότε η γενική αναφέρεται ως αντικείμενο, ως έκθεμα δηλαδή. Συνεπώς δεν είναι Έκθεσις Θεσσαλονίκης (δεν εκτίθεται η ίδια η Θεσσαλονίκη) αλλά έκθεσις εν Θεσσαλονίκῃ. Και σε κάθε περίπτωσι η γλώσσα είναι προϊόν, εξάγεται και αυτό. Δεν νοείται να την εμφανίζουμε ως Thessaloniki International Trade Fair. Είναι Διεθνής Έκθεσις Θεσσαλονίκης ή κατά την άποψι μου Διεθνής Έκθεσις εν Θεσσαλονίκῃ.

Σε κάθε περίπτωσι Εν πάσι περιπτώσει η γλώσσα μας είναι η Ελληνική. Όποιος καταλάβει κατάλαβε. Οι άλλοι θα καταλάβουν με το ζόρι, αφού είναι τέτοια η σπουδαιότητα της πόλεως και της εκθέσεως που μπορεί να καθιερώσει τις Ελληνικές λέξεις. Η γλώσσα δεν επικρατεί απλώς…πολεμάει. Εάν όμως δεν έχει συμπολεμιστές χάνει τον πόλεμο. Τι θα πει Thessaloniki International Trade Fair; Δεν καταλαβαίνω.

Τὸ facebook καὶ ὁ Τοτός

Καλά τώρα, το πιστέψαμε!
Το facebook μπήκε λέει υπό επιτήρησιν για τα επόμενα 20 χρόνια, επειδή παρουσιάστηκαν κενά ασφαλείας. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρουμε;

Ας δούμε ένα τυχαίως επιλεγμένο σχετικό άρθρο στο διαδίκτυο:

«Τα κενά ασφαλείας που συνεχώς αποκαλύπτονται κατά τη λειτουργία του δημοφιλούς κοινωνικού δικτύου Facebook ανάγκασαν την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (FTC) να κατηγορήσει το δίκτυο για παραπλανητικές τεχνικές.

Ως εκ τούτου, προκειμένου να αποφύγει τα 20 χρόνια συστηματικής παρακολούθησης, το Facebook προχώρησε σε συμβιβασμό και πλέον οι χρήστες από μόνοι τους θα αποφασίζουν για τις ρυθμίσεις ασφαλείας τους και όχι το ίδιο το δίκτυο!

Συγκεκριμένα, το Facebook υποχρεούται να ζητά στο εξής τη συγκατάθεση των χρηστών για να κάνει αλλαγές στις επιλογές ασφαλείας, ενώ οφείλει να μπλοκάρει την πρόσβαση στο υλικό κάποιου χρήστη όταν περάσουν 30 ημέρες μετά τη διαγραφή του λογαριασμού του.

Τέλος, κάθε δύο χρόνια για την επόμενη 20ετία, ο διαδικτυακός κολοσσός θα υπόκειται σε ελέγχους που θα πιστοποιούν ότι συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις της FTC, διασφαλίζοντας την ιδιωτικότητα των δεδομένων των χρηστών.»
Πηγή

Επίσης:
«Αρκετές προσωπικές φωτογραφίες του ιδρυτή του Facebook κάνουν το γύρο του Διαδικτύου λόγω ενός κενού ασφάλειας στο δικτυακό τόπο της  υπηρεσίας. »
Περισσότερα…

 

Η δική μας άποψις.
Το Facebook δεν μπήκε σε επιτήρησι. Έψαχνε τρόπο για να δημιουργήσει την αφορμή ώστε να μπεί τάχα μου-τάχα μου σε επιτήρησι.
Πλέον δηλαδή έχει δημιουργηθεί ένα ισχυρό νομικό πλαίσιο για να παρακολουθούνται τα πάντα. Και όταν λέμε τα πάντα εννοούμε τα πάντα.
Ας μην νομίζει ο αναγνώστης ότι είναι δύσκολο να γίνει η παρακολούθησις λόγω των εκατομμυρίων εγγραφών. Τίποτα δεν είναι δύσκολο την σημερινή εποχή. Είναι ζήτημα μιας απλής γλώσσας SQL και μερικών δευτερολέπτων προκειμένου να εξαχθεί η οποιαδήποτε πληροφορία από τα καταχωρημένα δεδομένα των χρηστών.

Υπάρχει βεβαίως και το προηγούμενο της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, όπου η φήμη για τις παρακολουθήσεις της Στάζι ήταν μεγαλύτερη από το πραγματικό γεγονός, αφού με την πτώση του καθεστώτος βρέθηκαν πολύ λιγότεροι φάκελοι από όσους περίμεναν να βρουν, όμως θεωρώ ότι αφενός  αυτή η θεωρία περί Στάζι είναι απλοποιημένη, αφετέρου εκτιμώ ότι σήμερα τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά και ότι η μαζική παρακολούθησις είναι πλέον εφικτή.

Ήδη, εδώ και λίγο διάστημα, Facebook, Skype, BlackΒerry παρακολουθούνται με νόμο από το FBI.

«Με στόχο την προστασία της εθνικής ασφάλειας, η αμερικανική κυβέρνηση ετοιμάζει σχέδιο νόμου που θα επιτρέπει στις μυστικές υπηρεσίες να παρακολουθούν ευκολότερα τις επικοινωνίες στο Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης, γράφουν σήμερα οι New York Times.»
Περισσότερα…

Μήπως όμως και στην Ελλάδα δεν συμβαίνει το ίδιο;
Τάχα μου παρακολουθούνε το διαδίκτυο για την προστασία μας από δήθεν απόπειρες αυτοκτονιών. Και με αυτό το πρόσχημα, όπως και με πρόσχημα της υποθέσεις πορνογραφίας, παρακολουθούν ΤΑ ΠΑΝΤΑ και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο. Εδώ

Καλό το παραμύθι λοιπόν για τις κλεμμένες φωτογραφίες του ιδρυτού του Facebook και το κενό ασφαλείας, αλλά αυτό το παραμύθι δεν έχει δράκο. Ουσιαστικῶς προσπαθούν να μας περάσουν την αντίληψιν ότι νοιάζονται για το καλό μας και γιαυτό το καλό παρακολουθούν κάθε μας «κλικ». Εἶναι απλοί κλικοβλεψίες.

Ο ιός της Μαργαρίτας

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ακούμε διαρκώς περί πολιτικού συστήματος και νομίζουμε ότι είναι κάτι αόριστο, κάτι ιδεολογικό. Κάθε άλλο όμως. Το πολιτικό σύστημα, όπως και κάθε σύστημα είναι στην ουσία ένα πληροφοριακό σύστημα.

Χωρίς να εμβαθύνουμε στην λεπτομέρεια, με μια πρόχειρη προσπάθεια μπορούμε να δούμε ότι είτε σχεδιάζει κάποιος ένα λογισμικό είτε ένα πολιτικό σύστημα, ακολουθεί τις ίδιες διαδικασίες.

ΔΡΔ (Επίπεδο Α')

ΔΡΔ (Επίπεδο Β')

Αυτά σε πολύ πρόχειρες γραμμές.

Γιατί ο ΓΑΠ υπήρξε (και ίσως ακόμη να είναι) ένας ιός του συστήματος;

Ξεκινάμε από την πιο ριζοσπαστική του κίνηση. Τον αποκεφαλισμό του στρατεύματος.  Ο πολύς κόσμος θεωρεί ότι πραξικόπημα είναι μια ένοπλη κατάληψη του κέντρου εξουσίας. Αυτή όμως είναι εσφαλμένη αντίληψις. Αυτό είναι ένα Στρατιωτικό Πραξικόπημα, υπάρχουν όμως και τα πολιτικά πραξικοπήματα.

Ενίοτε ένα πραξικόπημα είναι και λυτρωτική ενέργεια. Μπορεί δηλαδή ένα πραξικόπημα να λειτουργήσει και ως η έσχατος λειτουργία διασφαλίσεως ενός συστήματος. Σκληρή μεν, αναγκαία δε. Όταν ένα σύστημα κινδυνεύει τότε μόνον βιαίως μπορεί να επανέλθει. Είναι σαν την ενέση αδρεναλίνης στην καρδιά σε έκτακτες καταστάσεις. Κανένας δεν νοιώθει ευχάριστα με την σκέψη ότι θα δεχθεί μια ενέση στην καρδιά, όμως αυτή μπορεί να σώσει τον οργανισμό.

Μην ξεχνάμε ότι ακόμη και αυτός ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με πραξικοματικές διαδικασίες εισήλθε στην κεντρική πολιτική σκηνή της Ελλάδος, μετά από το πραξικόπημα στου Γουδή το 1909 από τον στρατιωτικό σύνδεσμο.  Τα πάντα λοιπόν είναι σχετικά.

ΠΡΟΣΟΧΗ, δεν υπερασπίζομαι τα πραξικοπήματα, αναλύω όμως την μεθοδολογία του ΓΑΠ που με τον αποκεφαλισμό του στρατεύματος αμέσως έθεσε εκτός λειτουργίας την στρατιωτική βαλβίδα ασφαλείας του συστήματος.

Δεύτερη ενέργεια: παίζοντας με το οικονομικό και πολιτικό χρονόμετρο, οδήγησε την Ελλάδα σε έναν εκβιασμό που έθεσε την χώρα σε κατάστασιν εκτάκτου ανάγκης.  Και ενώ ο οικονομικός χρόνος μας απειλούσε, εξεβίασε την ψήφο εμπιστοσύνης της κυβερνήσεως του (κατά την τακτική του Σημίτη, μετά το  Ωνάσειο).

Σ’ αυτό το σημείο αποκαλύφθηκαν οι δουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Ή εξεβιάσθησαν ή υπέκυψαν λόγω συνενοχής στους εκβιασμούς του ΓΑΠ. Σε κάθε περίπτωσιν αποδείχθηκε η ανεπάρκεια τους, διότι εάν ήταν πραγματικοί βουλευτές θα είχαν ελεύθερη την βούλησιν τους. Υπερψήφισαν όμως την εκβιάζουσα κυβέρνησιν ως γνήσιοι δουλευτές που είναι.

Αυτομάτως ο ΓΑΠ βρέθηκε πανίσχυρος νομικά.

Έκανε δηλαδή ένα πολιτικό πραξικόπημα; ΌΧΙ.

Πολιτικό πραξικόπημα είναι λ.χ. μια ομαδική αποστασία βουλευτών, που μπορεί να είναι στον κομματικό κώδικα κολάσιμος ενέργεια, όμως είναι και αυτό μια επιλογή, είναι μια πολιτική βαλβίδα ασφαλείας του συστήματος.

Γενικότερα πραξικόπημα είναι η παράκαμψη των προβλεπομένων δημοκρατικών διαδικασιών.

Ο ΓΑΠ δεν έκανε πραξικόπημα. Δεν παρέκαμψε τις διαδικασίες. Τις υπερφόρτωσε, αφού πρώτα φρόντισε να απονευρώσει όλους (μα όλους!!!) τους μηχανισμούς ασφαλείς του συστήματος.

Κατέλαβε όλους τους πόρους του συστήματος. Ανάγκασε όλο το σύστημα να απασχολείται με τα καμώματα του. Στην ουσία δηλαδή ο ΓΑΠ ενήργησε ως ιός.

Κατά την άποψη μου αυτή δεν ήταν τυχαία ενέργεια, ήταν σχεδιασμένη στρατηγική. Ανάγκασε το σύστημα σε κινήσεις περιδινήσεως, σε άσκοπες περιστροφές μέχρι να τελειώσει οριστικά ο οικονομικός χρόνος. Ένας πραγματικός ιός του πληροφοριακού συστήματος που λέγεται πολιτικό σύστημα.

Επειδή όμως μάλλον δεν είναι ικανός να σκεφτεί κάτι τόσο τέλεια οργανωμένο, ενήργησε κατόπιν εντολών. Πιθανότατα δηλαδή άλλος σχεδιάσε το τέλειο πολιτικό έγκλημα και σε αυτήν την περίπτωση ο ιός Γιώργος γίνεται Γιώργος Δούρειος Ίππος (trojan virus) ή άνοιξε τον δρόμο για να διεισδύσει μέσα στο σύστημα ένας άλλος δούρειος ίππος, αυτός του Παπαδήμου, ο οποίος φυσικά καθόλου έξω από το σύστημα δεν ήταν τόσα χρόνια, ήταν απλώς εκτός των φανερών διαδικασιών, από σήμερα βρίσκεται εντός αυτών.

Αυτή είναι πλέον η οπτική με την οποία πρέπει να κρίνουμε ένα πολιτικό σύστημα. Από την στιγμή που το Π.Σ. μας μετέτρεψε σε ψηφιακά δεδομένα, εμείς δεν δικαιούμαστε να στρουθοκαμηλίζουμε με ιδεοληψίες και ρομαντισμούς. Πρέπει να το δούμε ως λειτουργικό σύστημα, να γνωρίζουμε τις αδυναμίες του και τις δικλίδες ασφαλείας που διαθέτει. Όταν ένας ιός μας χτυπήσει την πόρτα, το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να εξοπλιστούμε με αντιβιοτικό (antivirus) το οποίο φυσικά δεν πρέπει να αγοράσουμε από την εταιρία που κατασκεύασε τον ιό.

Περί φοροκάρτας

Τα λέμε εδώ και πολύ καιρό. Δεν είμαστε προφήτες, απλώς διαβάζουμε τα σημεία των καιρών. Η φοροκάρτα λοιπόν έρχεται όπως ακριβώς το είχαμε προβλέψει.

Ανακεφαλαιώνουμε λοιπόν τις σχετικές αναρτήσεις για να μην ξεχαστούμε.

Η στρατηγική της φοροκάρτας
Ανθρώπινα δίκτυα και η αντικειμενοποίηση του υποκειμένου
Κάρτα αντί αποδείξεων από 2011
Big Brother – Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα
Φορολογία, ο δούρειος ίππος της ανθρώπινης δικτύωσης
Μπροστά στα μάτια μας;

Η φοροκάρτα, δηλαδή η αριθμοδότηση μας και η εν τοις πράγμασι κατάργηση των ονομάτων δεν είναι τυχαίο γεγονός και δεν αφορά μόνον την εποχή μας. Είναι σύγκρουση αλλά και συνεργασία δογμάτων και δυνάμεων.

Δυνάμεις αντιχριστιανικές: σχεδιάζουν μια κάρτα φέρουσα τον δυσώνυμον αριθμόν, κάνοντας στην ουσία επίδειξη ισχύος. “Ελέγχουμε την οικονομία, κάνουμε ότι θέλουμε. Μπορούσαμε να επιλέξουμε άλλον αριθμό από το 666 αλλά επιλέξαμε αυτόν για σπάσιμο”. Εξάλλου μόνον έτσι μπορεί να ακυρωθεί η αποκαλυπτική εσχατολογία. Την επιβεβαιώνουμε και αποδεικνύουμε ότι δεν υπάρχει θηρίο.

Δυνάμεις σατανικές: σχεδιάζουν μια κάρτα με το 666 όπως ακριβώς το λέει η αποκάλυψη. Οι προφητεία επιβεβαιώνεται και ο σατανάς κυβερνά τον κόσμο.

Δυνάμεις χριστιανικές (αυτές δεν τις υπολογίζει κανείς):  Εάν καταφέρουν να κυβερνήσουν οι σατανικές δυνάμεις, τότε αυτομάτως επαληθεύεται η αποκάλυψις, επομένως και η θρησκεία. Συσπειρώνεται το ποίμνιο και μετά από εφτά (7) χρόνια επανέρχονται στα πράγματα ως το ιερατείο του πραγματικού θεού, παντοδύναμοι και πανίσχυροι και κυρίως αδιαμφισβήτητοι.

Με λίγα λόγια, η φοροκάρτα εξυπηρετεί πολλούς, ακόμη και όσους ισχυρίζονται ότι την πολεμούν. Εμάς όμως ως κοινούς θνητούς δεν μας ενδιαφέρουν οι παραπάνω διαμάχες. Για εμάς είναι ζήτημα ελευθερίας και αρνούμαστε να παραλάβουμε την κάρτα, η οποία όλως τυχαίως θα έχει 10ψήφιο αριθμό, όσα δηλαδή είναι και τα ψηφία ενός τηλεφωνικού αριθμού. Τυχαίο;

Δεοντολογία ιστολογίων

Στον ιστολογικό χώρο πολλές φορές οι ιστολόγοι αναδημοσιεύουμε αναρτήσεις άλλων ιστολογίων. Η δεοντολογία όμως επιβάλει την αναφορά της πρωτογενούς πηγής του εκάστοτε άρθρου.

Χθες έλαβε χώρα το ακόλουθο γεγονός. Δύο σχόλια μου στο ιστολόγιο Olympia.gr (εδώ και εδώ) με ενέπνευσαν να τα ενώσω και να τα παρουσιάσω σε ένα ενιαίο άρθρο, το “Οσάμα Μπιν Λάντεν, όλη η αλήθεια, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ“.

Όλως όμως τυχαίως, σήμερα ανακάλυψα ότι το άρθρο έχει αναδημοσιευτεί από το ΤΡΟΚΤΙΚΟ και μάλιστα από την ενοποιημένη έκδοση-ανάρτηση χωρίς όμως να αναφέρεται η πηγή.

Ομολογώ ότι έστειλα στο ιστολόγιο του ΤΡΩΚΤΙΚΟΥ ηλεκτρονική επιστολή κατά την οποία αναγνωρίζω την πιθανότητα παράλειψης της αναφοράς στην πηγή λόγω κεκτημένης ταχύτητας. Έτσι λοιπόν το παρόν διευκρινιστικό άρθρο θα παραμείνει ανηρτημένο  μέχρις ότου διορθωθεί το πρόβλημα και το ΤΡΩΚΤΙΚΟ συμπληρώσει την παράλειψη του.

Εμείς δεν έχουμε ούτε την επισκεψιμότητα του ΤΡΩΚΤΙΚΟΥ ούτε και το συγγραφικό ταλέντο να γράφουμε πετυχημένα άρθρα κάθε ημέρα. Επομένως παρακαλούμε την συντακτική ομάδα του διασήμου ιστολογίου να τηρήσει την δεοντολογία.

Ο μύθος της πληροφορικής, όλα όσα θέλετε να μάθετε και ντρέπεστε να ρωτήσετε

RAM, HDD, MB, CD-ROM, HTTP, ADSL, VGA, PCI, AGP, MODEM, PC, BLUE-RAY, MOUSE  μπλα μπλα μπλα…

Τι μαγικοί όροι. Τελικά πόσα ξέρουν αυτοί οι κομπιουτεράδες θεέ μου!!!!!!

Μέσα στο γυαλιστερό κόσμο της πληροφορικής, που τα κάνει όλα και συμφέρει, μέσα σε αυτό το μαγικό κουτί με τους σκληρούς δίσκους, τις μνήμες, τις κάρτες γραφικών, τα έτσι, τα γιουβέτσι, τα αλλιώτικα και τα Πασαλιμανιώτικα υπάρχουν μερικά βασικά πράγματα, γνωστά στον άνθρωπο από την αρχαιότητα. Σε αυτό το άρθρο θα προσεγγίσουμε την πληροφορική από μια άλλη οπτική γωνία. Όχι μέσα από την εκτυφλωτική λάμψη των υγρών κρυστάλλων αλλά μέσα από απλά καθημερινά πράγματα.

Αν σκεφτούμε ορισμένες κατασκευές που χαρακτηρίζονται από δύο καταστάσεις μπορούμε να αναφέρουμε την τραμπάλα (ναι το γνωστό παιχνίδι των παιδικών χαρών), ένα γεμάτο και ένα άδειο ποτήρι, έναν διακόπτη ρεύματος στον τοίχο του σπιτιού μας, μια κάρτα μαύρη από την μία και άσπρη από την άλλη κλπ. Κάθε μια από τις παραπάνω κατασκευές μπορεί να χαρακτηριστεί από δύο καταστάσεις. Η τραμπάλα (πάνω-κάτω), το ποτήρι (γεμάτο-άδειο), ο διακόπτης (ανοικτός-κλειστός), η κάρτα (μαύρη πλευρά, άσπρη πλευρά).

Έστω λοιπόν ότι έχουμε σε έναν τοίχο έξω από ένα δωμάτιο έναν διακόπτη και μέσα στο δωμάτιο μια λάμπα συνδεδεμένη με αυτόν. Έστω ακόμη ότι έχουμε τρεις ανθρώπους, έναν (τον ονομάζουμε Α) που να ανοιγοκλείνει τον διακόπτη, έναν άλλον (Β) που να βλέπει αν είναι αναμμένη ή σβηστή η λάμπα και έναν τρίτο (Γ) που να γράφει σε ένα χαρτί τον αριθμό “1” όταν ο Β φωνάζει ότι άναψε η λάμπα ή να γράφει “0” όταν ο Β φωνάζει ότι έσβησε η λάμπα.

Ο άνθρωπος Α λέγεται άνθρωπος εισόδου, ο Β άνθρωπος ελέγχου & επεξεργασίας και ο Γ,  άνθρωπος εξόδου. Σε αυτήν την περίπτωση που έχουμε μία λάμπα, το κείμενο που γράφει ο Γ είναι της μορφής 0 ή 1, είναι δηλαδή μονοψήφιο ή αλλιώς είναι εύρους ενός bit.

Έστω ότι δεν έχουμε μόνο έναν διακόπτη αλλά δύο και αντίστοιχα δύο λάμπες μέσα στο δωμάτιο. Τότε μπορούμε να έχουμε τους ακόλουθους συνδυασμούς

1. 1ή λάμπα αναμμένη – 2η λάμπα σβηστή (ο Γ γράφει 10)
2. 1ή λάμπα αναμμένη – 2η λάμπα αναμμένη (ο Γ γράφει 11)
3. 1ή λάμπα σβηστή – 2η λάμπα σβηστή (ο Γ γράφει 00)
4. 1ή λάμπα σβηστή – 2η λάμπα αναμμένη (ο Γ γράφει 01)

Σε αυτήν την περίπτωση τα δεδομένα είναι διψήφια ή εύρους δύο (2) bit.

Αν λοιπόν είχαμε 64 διακόπτες με 64 λάμπες τότε θα είχαμε εύρος δεδομένων 64 ψηφίων ή 64 bit (πχ 1001110111011100110011110101011110111111001101010100010011111010)

Συγχαρητήρια, μάθατε πληροφορική. Αυτό ήταν όλο. Η επόμενες διαδικασίες δεν έχουν να κάνουν με την καταγραφή των δεδομένων αλλά με την διαχείριση τους, τον ρυθμό με τον οποίο αυτά αλλάζουν, τον τρόπο που ερμηνεύονται και τέλος τον τρόπο που αποθηκεύονται.

Μέχρι στιγμής, πιστεύει κάποιος ότι χρειάστηκε να περιμένουμε τόσες χιλιάδες χρόνια για να κωδικοποιήσουμε και να καταγράψουμε διακριτές καταστάσεις;

Το άρθρο είναι υπό συγγραφή και συνεχή διαμόρφωση αλλά είναι διαθέσιμο προς σχολιασμό καθώς θα συμπληρώνεται μέρα με την ημέρα. ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ οι ιστολόγοι να μην αναδημοσιεύσουν το άρθρο πριν την ολοκλήρωση του.