Άλλο ένα σύντομον ανέκδοτον για τους Γερμανούς, μετά το «Γερμανός χουβαρντάς».
Δικαίωμα των Γερμανών να βγάζουν με τα χέρια τους τα μάτια τους.
Αφού λοιπόν το νεωπόν (φρέσκον) γερμανικόν γάλα είναι ταυτόσημον με το ελληνικόν ξυνόγαλον, γιατί να μην είναι σαβούρες όλα τους τα προϊόντα;
Μήπως είναι η πρώτη των φορά;
Από τον βοράν δεν μάς ήρθαν οι τρελές αγελάδες; Τα μολυσμένα κρέατα; Τα κρέατα αλόγων;
Από εκεί δεν μάς ήλθαν τα κρεατάλευρα και ένα ακόμη κάρο αρρωστημένα εμπορεύματα;
Οι «άνθρωποι» είναι Υβριστές της φύσεως, δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα μπερδέψουν την βούρτσα με την Λούτσα.
Βεβαίως οι Γερμαναράδες, οι τόσο ειδικοί γαλακτοπαραγωγοί, δεν μας είπαν πώς λένε το «βούτυρον» και πώς το ετυμολογούν;
Αφού λοιπόν είναι τόσο ειδικοί, γιατί παράγουν ένα προϊόν με ελληνικές ρίζες;
Και για να καταλάβει ο αναγνώστης, το βούτυρον είναι από το βοῦς+τυρός, ελληνικότατες λέξεις που υιοθετήθηκαν από τους βορείους και κατήντησαν ‘butter‘.
Γιατί; Γιατί εμείς είμαστε οι παλαιότεροι και οι ειδικότεροι επί των γαλακτοκομικών στον δυτικόν (τουλάχιστον) κόσμον.
Εμείς ορίζομε τι είναι το νωπόν, τι είναι το γάλα, τι το βούτυρο, πότε το γάλα γίνεται ξυνόγαλο, οξύγαλα, γιαούρτι, τυρί.
Εμείς τα κάναμε όλα αυτά. Τα πάντα εμείς.
Από το ελληνικόν «γάλα» βγαίνει μέχρι και ο γαλαξίας (κύκλος): γεμάτος αστέρια, άσπρος κύκλος στον ουρανό).
Ακόμη και το ίδιο το milk, παρόλον που τα λεξικά λένε ότι έχει «Ινδοευρωπαϊκή ρίζα»* ενδεχομένως (λέω εγώ ο άσχετος) να μην είναι και τόσον Ινδοευρωπαϊκή.
Βεβαίως οι Ελλαδήτες ίσως να μην το ξέρουν, όμως στην Ποντιακή γλώσσα δεν αρμέγουμε αλλά ‘αλμέγουμε‘.
‘Άλμεγμα’ το λέμε, προφανώς με αναγραμματισμό του αρχαίου ‘αμέλγω’.
Και δεν θέλει ιδιαίτερο μυαλό για να υποθέσει κάποιος ότι το αμελ- ενδεχομένως έχει σχέσιν με το μέλαν, ίσως δηλαδή (βεβαίως οι γλωσσολόγοι παίρνουν έγκριση από τα γλωσσολογικά ιερατεία μόνον εάν παρακάμπτουν την ελληνικότητα των λέξεων) το α- να είναι στερητικόν, λευκόν γαρ το γάλα, δηλαδή το μη μέλαν.
Ανεξαρτήτου όμως της ετυμολογίας του milk, το βέβαιον είναι ότι το βούτυρον είναι ελληνικόν.
Δηλαδή και στο γάλα εμείς ορίζουμε τις λέξεις, εμείς τα πράγματα, εμείς τους όρους, εμείς και την νεότητα του (νεωπόν→νωπόν).
Μπορώ να βρώ πάνω από 100 δίστιχα της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής για το γάλα.
Γιατί;
Γιατί το γάλα για τους Έλληνες και ειδικώς για τους Ποντίους το αγελαδινόν γάλα, δεν είναι μόνον ένα αγαθόν. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού,
τόσον πολύ μάλιστα που όταν λέμε «ζώα» (ζα) εννοούμε τα ζώα που βγάζουν γάλα.
Όταν λοιπόν οι Έλληνες λέμε ότι φρέσκο γάλα είναι το γάλα μέχρι 5 ημερών (το πάρα πολύ) τότε αυτό είναι παγκόσμιος νόμος.
Αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω· και στο γάλα (όπως και σχεδόν παντού) εμείς είμαστε οι αρχηγοί. Εμείς η αρχή, εμείς και το τέλος.
Βεβαίως το ανθελληνικόν κράτος βάζει τρικλοποδιές σε οτιδήποτε ελληνικόν, αποδεχόμενο κάθε ποσόστωσιν που βάζει η Κουμουνισιόν, η Κεντρική Επιτροπή της Ε.Ε. όπως λ.χ. στην άμπελον (πού παρακαλώ; Στην πατρίδα του Διονύσου) και στο γάλα (στην πατρίδα της Αμαλθείας).
Κάθε ποσόστωσις που μπαίνει στην ελληνική παραγωγή δεν είναι τίποτε άλλο παρά Εθνική Προδοσία.
Το «εθνική προδοσία» βεβαίως δεν το λέμε για να απογράψουμε και να καταγράψουμε μία ακόμη προδοσία. Η εποχή του απογραφέων ετελείωσεν. Ήλθεν η ώρα των τιμωρών. Η τιμωρία των προδοτών δεν είναι μια υπόθεσις του ιστορικού του μέλλοντος αλλά του Έλληνος του παρόντος.
Βολεύει πολύ να τα αφήνουμε όλα στον ιστορικόν του μέλλοντος. Όχι, ο ιστορικός του μέλλοντος δεν θα ασχοληθεί με τους προδότες αλλά με την τιμωρίαν των. Εξάλλου εάν δεν τιμωρηθούν οι προδότες, τότε πώς θα ξέρει ο ιστορικός ότι υπήρξε προδοσία;
Όποιος νομοθετεί υπέρ της συρρικνώσεως της Ελληνικής παραγωγής είναι άξιος της μοίρας του.
Η ιστορία δεν θα κρίνει την προδοσία αλλά την τιμωρία.
____________________________________________
* (From Middle Englishmilk, mylk, melk, mulc, from Old Englishmeolc, meoluc (“milk”), from Proto-Germanic*meluks, from Proto-Indo-European*h₂melǵ-.)
Ἐχουμε ξαναπει. Οι ανθελληνικές θέσεις που κατά καιρούς ακούγονται δέν έχουν σκοπό να μας πείσουν για την ορθότητα των. Χέστηκαν οι προπαγανδιστές εάν θα τους πιστέψουμε ή όχι, εάν θα μας πείσουν ή αν θα μας αλλάξουν τις απόψεις. Ο ρόλος των διαφόρων που ρίχνουν το φαρμάκι των έχει να κάνει με την μέθοδον της σταγόνας. Το δηλητήριον δηλαδή που πέφτει σταγόνα-σταγόνα στην τεράστια κανάτα μας μέχρι να πάψουμε να αντιδρούμε σε αυτό, να θεωρούμε δηλαδή δεδομένη την ύπαρξη του ώστε να πάψουμε να αντιδρούμε.
Βεβαίως οι προπαγανδιστές τύπου Ρεπούση, Δραγώνα κλπ κάνουν ένα λάθος. Ξεχούν ότι ο Μιθριδάτισμός είναι μέθοδος αυτοπροστασίας. Καλό μας κάνουν δηλαδή με τέτοια δηλητήρια γιατί στο τέλος θα αποκτήσουμε μόνιμη ανοσία στα φαρμάκια.
Από την άλλη βεβαίως άποψι είτε ένα μικρό είτε ένα μεγάλο σκατό αν ρίξει κάποιος στην κανάτα, το νερό δεν θα πίνεται. Δυστυχώς όμως για κάποιους ανθέλληνες η ελληνική γλώσσα δεν βρίσκεται σε κανάτα αλλά σε νάμα και το τρεχούμενον ύδωρ μπορεί να καθαρίσει κάθε ακαθαρσία. Έχει καθαρίσει και έχει καθαρίσει τόσα και τόσα η ελληνική γλώσσα στο διάβα της. Στην Ρεπούση θα κολλήσει;
Νεκρά λοιπόν η αρχαία ελληνική γλώσσα κατά την συνωστισμένη Ρεπούση η οποία προέτεινε την κατάργησιν των ως υποχρεωτικόν μάθημα από τις σχολικές αίθουσες.
Ερώτησις: Ποία από όλες;
Η Ομηρική αρχαία; Η αττική; Η δωρική; Η Ελληνιστική;
Ποία;
Ὀταν μιλάμε για αρχαία πρέπει να ξέρουμε ότι το αρχαίον ετυμολογείται από την αρχή. Για τους Αθηναίους της εποχής του Περικλέους αρχαία ήταν η Ομηρική γλώσσα. Για τους Ελληνιστάς αρχαία ήταν και η Ομηρική και η αττική.
Νεκρά ήταν η αττική διάλεκτος κατά τα Ελληνιστικά χρόνια, αττικιστές όμως υπήρξαν πολλοί καθ’όλην την διάρκειαν της Ελληνιστικής περιόδου.
Όταν αναφερόμαστε στον Ελληνισμόν, ή λέξις «αρχαίος» είναι άτοπος. Μόνον σε συγκριτικόν βαθμόν μπορεί να καθορισθεί η αρχή, το μόνον δηλαδή που ορίζεται είναι το αρχαιότερον. Δεν διδασκόμαστε λοιπόν στα σχολεία αρχαία ελληνικά αλλά αρχαιότερα ημίν Ελληνικά.
Ποίος όμως είναι ο σκοπός του σχολείου;
Είναι σκοπός του σχολείου η διδασκαλεία των ήδη γνωστών;
Όταν πάει ένας παις στο σχολείον ήδη γνωρίζει να μετράει με τα δάκτυλα του μέχρι το 10.
Γιατί λοιπόν πάει στο σχολείο; Για να μάθει να μετράει μέχρι το 10;
Σαφώς και για να μάθει να μετράει γενικώς.
Τα αρχαία, είπεν η Ρεπούση, πρέπει να διδάσκονται μόνον σε όσους θέλουν να ακολουθήσουν κλασικές σπουδές.
Γιατί να μαθαίνει το παιδίον πολλαπλασιασμόν όταν μπορεί να φθάσει στο ίδιο αποτέλεσμα με διαδοχικές προσθέσεις;
Για να πηγαίνει στον μπακάλη και να σκέπτεται πολλαπλασιασμούς και ολοκληρώματα;
Μόνον όσοι θα πηγαίνουν για μαθηματικοί πρέπει να γνωρίζουν πόσο κάνει πέντε επί πέντε. Οι υπόλοιποι απλώς θα μπορούν να προσθέτουν μία μούντζα φορές το πλήθος των δακτύλων μίας μούντζας Και όταν με το καλό βγάλουν το σωστό αποτέλεσμα (που μάλλον δεν θα το βγάλουν γιατί έχουμε 4 άκρα άρα το πολύ μέχρι το 20 να μπορούμε να πετρήσουμε) να φασκελώσουν την διάσημη ανθέλληνα.
Μόνον όσοι θέλουν να γίνουν ιατροί πρέπει να διδάσκονται βιολογία; Ή πάλι μόνον όσοι θέλουν να γίνουν αθλητές πρέπει να κάνουν γυμναστική; Γιατί να διδάσκονται γλώσσες προγραμματισμού σε όσους δεν θέλουν να γίνουν προγραμματιστές;
Το σχολείον είπαμε έχει ως προορισμό να μας διδάσκει αυτά που δεν γνωρίζουμε και να μας δείχνει τον δρόμο να μαθαίνουμε την υπόλοιπη ζωή μας. Σωστά; Σωστά.
Μα την δημοτικιά γλώσσα υποτίθεται ότι την γνωρίζουμε. Αυτό δεν ήταν το αντικείμενο της διαμάχης του γλωσσικού ζητήματος;
Γιαυτό δεν λέγεται «δημοτική» η δημοτική; Δεν την ονόμασαν έτσι επειδή είναι η γλώσσα του δήμου;
Συνεπώς την δημοτική την ξέρουμε. Γιατί να πάμε στο σχολείο να μάθουμε κάτι που ήδη γνωρίζουμε;
Μήπως τα νέα ελληνικά είναι καλόν να διδάσκονται για να μαθαίνουν Ελληνικά τα αλβανοπακιστανά αλλά τα αρχαιότερα είναι κακόν για να μην μαθαίνουν οι Έλληνες το γένος των;
Κατάργησις των νέων ελληνικών από τα σχολεία.
Εάν λοιπόν σκοπός του σχολείου είναι η μάθησις τότε η διδασκαλεία του ήδη γνωστού είναι αντιεκπαιδευτική. Εάν λοιπόν πρέπει να καταργηθεί η διδασκαλεία κάποιας γλώσσης αυτή θα πρέπει να είναι των νέων Ελληνικών. Ή μήπως η ΚΝΕ (Κοινή Νέα Ελληνική) τελικά δεν είναι τόσο δημοτική όσο θέλουν να λένε;
Στην δική μου λ.χ. δημοτική γλώσσα, την γλώσσα δηλαδή του δήμου των Ποντίων η προστακτική σχηματίζεται με κατάληξιν -σον, ακριβώς όπως και στην νεκρά κατά Ρεπούση αρχαία (αρχαιοτέρα κατ’ εμέ) ελληνική γλώσσα.
Ας καταργηθούν επομένως τα νέα ελληνικά, τα οποία τα γνωρίζουμε από το σπίτι αφού είναι μητρική μας γλώσσα (για όσους είναι. Όσοι κατάγονται από ελληνικό σπίτι. Οι Αλβανοί θα μαθαίνουν την δική των μητρική) και στα σχολεία να διδάσκεται μόνον η αρχαιοτέρα ελληνική ως γλώσσα που δεν την γνωρίζουμε άρα πρέπει να την μάθουμε, όπως δεν γνωρίζουμε μαθηματικά αλλά τα μαθαίνουμε, όπως δεν γνωρίζουμε γεωγραφία αλλά την διδασκόμαστε.
Άλλο θέμα εάν διδάσκονται με τον σωστόν τρόπον τα αρχαιότερα ελληνικά και άλλο θέμα εάν πρέπει ή δεν πρέπει να διδάσκονται. Όποιος μπερδεύει τα δύο ανήκει στην κατηγορίαν όσων συγχέουν την βούρτσα με την Λούτσα. Σαφώς και δεν διδάσκονται σωστά τα αρχαιότερα ελληνικά αφού διδάσκονται από μονοδιάστατα ρομποτάκια-παπαγάλους των φιλολογικών σχολών τα οποία δεν ξέρουν να σκέφτονται ΑΚΡΙΒΩΣ διότι δέν έλαβαν σφαιρικήν γνώσιν αλλά εξειδικεύτηκαν στην γλώσσα. Αυτό όμως είναι άλλο θέμα.
Υπό αυτήν την έννοιαν μας κάνει καλό η Ρεπούση που υπάρχει διότι μας κάνει μαθήματα ανθελληνισμού και ελληνομηδενισμού. Πρέπει να ξέρουμε πώς σκέφτονται αυτοί οι τύποι, μάθημα είναι και αυτό, όχι για να γίνουμε ανθέλληνες αλλά για να μάθουμε πώς να τους αντιμετωπίζουμε, όπως ακριβώς και ένας εκπαιδευτής σκύλων δεν μαθαίνει τον χαρακτήρα του σκύλου ὠστε να μάθει να υλάζει (γαβγίζει, αρχ. υλακτέω) ο ίδιος αλλά για να τον ελέγχει. Και είναι φως φανάρι ότι θα αντιμετωπίσουμε πολλές τέτοιες Ρεπούστικες περιπτώσεις στα επόμενα χρόνια. Μας εκπαιδεύει η Ρεπούση για να προσέχουμε να μην μας δάξει.
Τα αρχαιότερα ελληνικά δεν γνωρίζω εάν είναι νεκρά ή ζωντανά (αλήθεια θα μαθαίναμε για «νεκρές γλώσσες» εάν κάποιες δραγωνορεπούσιδες δεν μας μυούσαν στην ορολογία «νεκρή γλώσσα» σπέρνοντας μας δολίως την αμφιβολίαν; ) το μόνον βέβαιον είναι ότι η ανθελληνική γλώσσα είναι ολοζώντανος και θα παραμείνει ζωντανή για αρκετό καιρό ακόμη.
Έστω ότι ο Π.Α.Ο.Κ. αφήσει ατιμώρητο το Αλμπανό που ακούει στο όνομα Κάτσε.
Λέμε τώρα…έστω.
Η Ε.Π.Ο. τι θα κάνει;
Τι θα κάνει το Ελληνικό κράτος;
Δηλαδή άφησαν τον Π.Α.Ο.Κ. να καθαρίσει την μπουγάδα;
Δεν έχουν οι επίσημοι φορείς εθνική τσίπα;
Από φιλότιμο τίποτα;
Η λέξις φιλοπατρία τους θυμίζει κάτι;
Πρώτα από όλους τους φορείς στο ζήτημα του Κάτσε (στο σβέρκο μας) έπρεπε να επιληφθεί επί του θέματος η Ε.Π.Ο. (Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία) και από όσο γνωρίζω η Αλβανία δεν ανήκει στην ομοσπονδία, εάν και θα έπρεπε ένα τμήμα της «επικρατείας» της, η Βόρειος Ήπειρος δηλαδή, να ανήκει στην Ε.Π.Ο. και την Ελλάδα γενικότερα ως Ελληνικό έδαφος που είναι.
Δηλαδή η Ε.Π.Ο. αφήνει τον Π.Α.Ο.Κ. να βγάλει το οφίδι από την τρύπα;
Μόνον ο Π.Α.Ο.Κ. εθίχθη από την ανθελληνική φωτογράφησι του UCK Κάτσε;
Εκτός των άλλων η Σερβία εξ όσων γνωρίζω είναι φίλο κράτος και η Ελλάς δεν έχει ακόμη αναγνωρίσει την ανεξαρτησίαν του Κοσσυφοπεδίου (με την Ελληνικήν ετυμολογίαν) συνεπώς για την Ελλάδα δεν θα έπρεπε να είναι αναγνωρισμένος και ο UCK σαν απελευθερωτική παραστρατιωτική οργάνωσις αφού έδρασε υπέρ της «ανεξαρτησίας κράτους» το οποίο δεν είναι αναγνωρισμένο από την επίσημο πολιτείαν του Ελληνικού κράτους.
Διπλωματία θα κάνει ο Π.Α.Ο.Κ. για το Ελληνικό κράτος;
Ο Π.Α.Ο.Κ. θα προστατέψει την τιμή του Ελληνικού κράτους και του Ελληνικού λαού ή οι θεσπισμένοι από το κράτος φορείς;
Αλλά τι να λέμε τώρα. Η Ε.Π.Ο ήθελε να χρίσει τον Κάτσε Έλληνα και να του φορέσει το Ελληνικό ποδοσφαιρικό σωβρακάκι.
Θαρρείς και έπαψε πλέον να βγάζει ποδοσφαιρικά ταλέντα η Ελλάς, δεν γεννιούνται πλέον παιδία στην Δράμα, τις Σέρρες, τα Ιωάννινα, την Κρήτη κλπ και κρεμαστήκαμε από τα κάκαλα των Αλβανών για να επανδρώσουμε τις ομάδες μας.
ΝΤΡΟΠΗ.
Και λέμε τώρα. Έστω ότι ο επίσημος Π.Α.Ο.Κ. δεν κρεμάσει το δελτίο του παίκτου και τον αφήσει ατιμώρητο.
Αν και κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί γιατί για εμάς τους ΠΑΟΚεις ο Κάτσε είναι ήδη παρελθόν, αλλά ας υποθέσουμε ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα κινηθεί εναντίων του παίκτου. Έστω δηλαδή ότι ο ΠΑΟΚ δεν τιμήσει την αδελφοποίησι με την Παρτιζάν Βελιγραδίου και στηρίξει τον Κοσσυφοπεδειανό Αλβανό εισβολέα…
…Τί θα γίνει τότε; Όλα μέλι γάλα;
«Εντάξει μωρέ αδερφέ, σιγά τα λάχανα, μας προσέβαλε αλλά δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος»;
Ωρέ μήπως φοβάται η Ε.Π.Ο.;
Μήπως τελικά υπάρχει το ελεύθερον στους Αλβανούς να κάνουν ό,τι γουστάρουν στο Ελλαδογυφτιστάν;
Η τιμωρία του Κάτσε δεν πρέπει να έλθει σε επίπεδο ποδοσφαιρικού συλλόγου.
Τον Κάτσε πρέπει να τον τιμωρήσει πρωτίστως η Ε.Π.Ο. και το Ελληνικό κράτος.
Ή ίδια η Ε.Π.Ο. έπρεπε να πιέζει τον Π.Α.Ο.Κ για την τιμωρία του παίκτη. Ο ΠΑΟΚ στην τελική έχει και συμφέρον από τον παίκτη, τον δεσμεύουν συμβόλαια και δεσμεύσεις. Η ΕΠΟ θα έπρεπε να τιμωρήσει ακόμη και τον ίδιον τον ΠΑΟΚ στην περίπτωση που ο τελευταίος δεν θα τιμωρούσε τον ανθέλληνα ποδοσφαιριστή με την «ημετέραν παιδείαν».
Η ΕΠΟ όμως τι συμφέρον έχει από την μη τιμωρία του παίκτου;
Ο Π.Α.Ο.Κ είναι αθλητικό σωματείο. Δεν κάνει αμέσως πολιτική. Εμμέσως ναι, αλλά όχι αμέσως. Πολιτική κάνει η πολιτεία που οφείλει να προστατέψει και να προασπίσει τα ιδεώδη και την υπερηφάνεια των Ελλήνων (στο γένος φυσικά).
Διαφορετικά ας την πάψουμε την πολιτεία και ας ορίσουμε για κυβέρνησι τον Π.Α.Ο.Κ.
Για κουνηθείτε εκεί στην Ε.Π.Ο. και τους άλλους αθλητικούς φορείς, για ξυπνήστε εκεί στο Υπ.Εξ. και μην κάνετε τους ψόφιους κορέους. Για εμάς τους ΠΑΟΚτσήδες ο Κάτσε έχει τελειώσει, εσείς όμως θα τον τελειώσετε τυπικά.
Είναι εθνικό το ζήτημα και έχετε ήδη αργήσει. Τον Κάτσε έπρεπε να τον απελάσετε όχι μόλις φόρεσε την φανέλα του UCK αλλά την στιγμή που την σιδέρωνε, πριν δηλαδή την φορέσει. Έχετε ήδη αργήσει.
Έπρεπε πρώτα να τον σκοτώσετε ποδοσφαιρικά και μετά να του ζητήσετε την γνώμη του.
Στα εθνικά θέματα δεν υπάρχουν γνώμες και απολογίες. Συνοπτικές διαδικασίες.
Αλλά τι να περιμένει κανείς από έναν φορέα που στην επίσημη σελίδα του έχει το λογότυπο του στα γκρίκλις και αντί να αυτοπροσδιορίζεται ως Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, γράφει Hellenic Football Federation.
Και το κυριότερον. Τι να περιμένει κανείς από μία αρχή που δέχθηκε το εθνικό πρωτάθλημα της Ελλάδος να λέγεται «Super League» ώστε να ψελλίζουν οι πιτσιρικάδες βαρβαρόγλωσσα ονόματα, την στιγμή που το Ιταλικό είναι γνωστό ως Καμπιονάτο, το Ισπανικό ως Πριμέρα Ντιβιζιόν, το Γερμανικό ως Μπουντεσλίγκα, εμείς αλλάζαμε το Ελληνικό πρωτάθλημα για να το κάνουμε Super League.
Αν περιμένουμε από αυτήν την ομοσπονδία εθνική ευαισθησία… σωθήκαμε.
Αυτό είναι επιχείρημα για τα μπάζα.
Είναι σαν να τρέχεις με ένα αυτοκίνητο και επειδή έχεις πατήσει φρένο περιμένεις να αντιστραφεί η κίνησις προς τα πίσω.
Ο ρυθμός μετράει, όχι η απόλυτος τιμή. Το χρέος δεν μεγαλώνει τώρα, μεγαλώνει εδώ και 40 χρόνια. Ο ρυθμός όμως της αυξήσεως έχει μειωθεί ή έχει επιταχυνθεί;
Αν θέλουμε κάποτε να δούμε τα πράγματα πραγματιστικά πρέπει να κόψουμε τις παραριές και τις παραρολογίες.
Όλοι κάναμε φυσική στο σχολείο και ξέρουμε (όσοι δεν κοιμόμασταν στο τελευταίο θρανίο) ότι άλλο η ταχύτητα, άλλο η επιτάχυνσις, ἀλλο η επιβράνδυνσις της ταχύτητος και άλλο η μείωσις της επιταχύνσεως.
Όταν μειώνεται η επιτάχυνσις δεν σημαίνει ότι δεν εξαφανίζεται.
Εμάς δεν μας ενδιαφέρει η επιτάχυνσις αλλά η ασκουμένη δύναμις η οποία προκαλεί την επιτάχυνσιν και γενικότερα επιδρά στην κινητική κατάστασι του σώματος.
Το χρέος λοιπόν μπορεί να αυξάνεται. Μειώνεται όμως ο ρυθμός αυξήσεως του ή όχι;
Αυτό μετράει;
Πιο απλά.
Έστω όχημα Α στο οποίο ο οδηγός πατάει γκάζι (ασκεί δύναμη δια της μηχανής, δηλαδή μετατρέπει την θερμική ενέργεια της καύσεως του καυσίμου σε κινητική).
Αποτέλεσμα: το όχημα επιταχύνει.
Κολλάμε ένα άλλο όχημα Β μικροτέρας ιπποδυνάμεως κόντρα στο πρώτο του οποίου ο οδηγός επίσης πατάει γκάζι.
Το όχημα Α δεν επιβραδύνεται. Εξακολουθεί να επιταχύνεται, απλώς με μικρότερον ρυθμόν.
(Εννοείται φυσικά ότι δεν συνυπολογίζουμε την τριβή, την αντίσταση του αέρα, την παραμόρφωσιν των υλικών κλπ).
Για να το καταλάβουμε πιο καλά, ας αναλογιστούμε ότι τα δύο οχήματα ξεκινάνε από στάσι.
Το όχημα Α γκαζώνει, το όχημα Β επίσης.
Το όχημα Α θα ξεκινήσει συνεπώς θα αυξήσει την ταχύτητα του και μάλιστα θα παρασύρει το όχημα Β σε αντίθετη προς την εκείνου δύναμιν κινητήρος φορἀ.
Με λίγα λόγια το επιχείρημα της μη μειώσεως του δημοσίου χρέους είναι κούφιο.
Σαφώς και δεν μειώνεται το δημόσιο χρέος αφού η μηχανή παραγωγής χρέους είναι πολύ ισχυρή.
Εμάς μας ενδιαφέρει:
• Η πτώσις του ρυθμού αυξήσεως
• Η ενίσχυσης της αντοχής (του χρόνου δηλαδή) που το όχημα Β της οικονομίας θα πιέζει αντιστρόφως.
• Η μείωσις του αντοχής που η μηχανή παραγωγής χρέους θα λειτουργεί.
• Αν μπορούμε μαζί με το όχημα Β να βάλουμε και ένα όχημα Γ και ένα Δ κλπ μέχρι οι ισχύς Β+Γ+Δ να υπερβεί την ισχύ του Α την οποία αν μπορούμε ας την σαμποτάρουμε βάζοντας λίγη ζάχαρι στον κινητήρα.
Όμως εάν βάλουμε ζάχαρι γενικώς στα καύσιμα, τότε θα βλάψουμε και το Α αλλά και τα Β,Γ,Δ,… οχήματα.
Μόνον το Α όχημα, το όχημα του χρέους θέλουμε να βλάψουμε, όχι την κίνησιν γενικώς.
Το γεγονός ότι είμαστε πάμφτωχοι (τουλάχιστον εγώ είμαι, ελπίζω όχι και οι αναγνώστες) δεν πρέπει να μας κάνει να πιστεύουμε και σαχλαμάρες. Σαφώς και το χρέος μεγαλώνει, σαφώς και εξακολουθεί να κινείται το ζητούμενον είναι ο ρυθμός, η ταχύτης δηλαδή και η ταχύτης της ταχύτητος (δηλαδή η επιτάχυνσις).
Κάτι άλλο που επίσης πρέπει να προσέξουμε είναι ότι η ταχύτητα είναι σχετικό μέγεθος. Εξαρτάται από τον αντικειμενικό παρατηρητή.
Η ταχύτης δηλαδή δεν υπάρχει παρά μονάχα σε σχέσι με την θέση του παρατηρητού.
Αν κινείται και ο παρατηρητής τότε η σχετική ταχύτητα αλλάζει.
Συνεπώς άλλο είναι το χρέος μας εάν δεν παράγουμε και άλλο το χρέος μας εάν παράγουμε, εάν δηλαδή μεταβάλουμε την οικονομική μας κατάστασιν, την θέσιν δηλαδή από την οποία παρατηρούμε τις κινήσεις των οχημάτων.
Ἁλλιώς βλέπει τις κινήσεις ένας που κάθετε σε έναν λόφο στην Γή και αλλιώς ένας που παρακολουθεί με τηλεσκόπιο από τον Άρη.
Όπως επίσης και άλλο είναι το χρέος μας εάν αδιαφορήσουμε για την κατάστασι του.
Θα μπορούσαμε δηλαδή να πούμε ότι δεν μας ενδιαφέρει το χρέος, εμείς θα ζήσουμε μόνοι μας.
Είμαστε σε θέσι να αποκτήσουμε αυτήν την οπτική;
Όχι γιατί ζούμε σε καθεστώς συμβατό με το παγκόσμιο δίκαιον, την παγκόσμια αγορά και γενικότερα τους διεθνείς οργανισμούς.
Συνεπώς δεν είμαστε αντικειμενικοί παρατηρητές διότι την θέσι από την οποία παρατηρούμε τις κινήσεις μάς την ορίζει άλλος.
Ίσως να την ορίζαμε εμείς εάν είχαμε εθνικόν νόμισμα.
Θα ήταν όμως εθνικόν ή ψευδοεθνικόν;
Και εάν ήταν εθνικό θα μας άφηναν με ένα τέτοιο νόμισμα ή θα το σαμπόταραν;
Από την άλλη βεβαίως, άλλο η κατανόησις της αληθείας και άλλο η αποδοχή της. Η μη αποδοχή της είναι πολιτική πίεσις, ξέρουμε ότι το χρέος δεν μπορεί να πάψει την επιταχυνομένη κίνησιν του όμως εμείς πρέπει να φωνάζουμε γιατί και οι φωνές ίσως να συνεισφέρουν στην μείωσιν του χρέους. Ίσως πάλι όχι, ίσως μας πάνε προς τα πίσω με ταχύτητα τέτοια ώστε να παρατηρούμε την κίνηση του χρέους με μεγαλύτερη σχετική ταχύτητα.
Απλή φυσική είναι. Τα πάντα είναι σχετικά.
Πρέπει όμως να σκεφτόμαστε και να μήν ακούμε τον κάθε δημαγωγό να λέει ό,τι του κατέβει.
____________________
Οι ίδιοι κανόνες διέπουν και το δημογραφικό αλλά και την δημοκρατία γενικότερα από την στιγμή που αποφάσισαν (άλλοι όχι εμείς) να γίνουμε πολυεθνικό κρατικό μόρφωμα.
Οι λαθροεισβολείς γεννούν, εισβάλουν, νομιμοποιούνται δηλαδή ο ρυθμός εντάξεως λαθρομεταναστών στο εκλογικό σύστημα είναι επιταχυνόμενος.
Οι Έλληνες μεταναστεύουν, αυτοκτονούν, δεν γεννάν ή γεννούν ολίγον. Η κίνησις δηλαδή των Ελλήνων προς το εκλογικό σύστημα είναι επιβραδυνομένη.
Συνεπώς ο ρυθμός απωλείας της εθνικής ανεξαρτησίας (εκλογικώς) είναι επιταχυνόμενος. Αν δεν αναστραφούν οι δυνάμεις που προκαλούν τις συγκεκριμένες επιταχύνσεις σε μερικά χρόνια θα τρέχουμε και δεν θα φθάνουμε κυριολεκτικώς.
Αν χάσουμε δηλαδή το δημογραφικό τρένο μετά δεν θα μπορέσουμε να επιβιβασθούμε ποτέ.
Καί αυτό βεβαίως είναι σχετικό. Θα ήταν απόλυτο εάν όλοι οι Έλληνες ψηφίζαμε το ίδιο κόμμα, όπως φυσικά αναμένεται να κάνουν οι λαθροελληνοποιημένοι οι οποίοι δεν είναι τόσο χαζοί (δυστυχώς) να μοιράζονται μεταξύ των κομμάτων. Αν λ.χ. δημιουργηθεί Αλβανικό κόμμα στην Ελλάδα θα είναι ένα.
Δεν πρόκειται να γίνει Αλβανική Δεξιά Ελλάδος, Αλβανική Αριστερά Ελλάδος, Κομουνιστικό Αλβανικό Κόμμα Ελλάδος. Ένα θα είναι το κόμμα τους.
Εμείς όμως και σήμερα είμαστε μοιρασμένοι σε 10 κόμματα (κομμάτια).
Συνεπώς οι επιταχύνσεις δε μετράνε ως προς τους Έλληνες γιατί τα διανύσματα των ταχυτήτων των είναι συγκρουόμενα και ενίοτε αλληλοεξουδετερούμενα.
Δηλαδή το τρένο το έχουμε χάσει ήδη. Απλώς αναμένουμε να μας το ανακοινώσει ο σταθμάρχης.
Ὅπως ἐδήλωσεν προσφάτως ἡ γνωστός διὰ τὴν «σεμνότητὰν» της τὲ ἐπίδοξος ἠθοαποποιός «κυρία» Λένα Κιτσοπούλου, «Οἰ Ἕλληνες μοιάζουν μεταξύ τους». Γνωστή βεβαίως ἔγινε μετά τὴν δήλωσιν της, μέχρι τότε τὴν ἐγνώριζαν μόνον ὁσοι μαῦροι τὴν ἐγάμησαν, ἐάν καὶ ἐφόσον τοὺς εἴχε κάνει κἀποια καλήν ἐντύπωσιν στὸ κρεβάτι, διότι ἔτσι ὅπως την κόβω μᾶλλον δέν εἶναι ἀπό τὶς γυναίκες ποὺ τὶς θυμάται κανείς τ’ ἐπόμενον πρωί. Ἴσως γιαυτό προετίμησεν νὰ βάψει τὰ μαλλία της ξανθά καὶ νὰ μήν τὰ κάνει μαύρα ράστα, μπάς καὶ τὴν θυμάται κάποιος μαῦρος ὡς ξανθή τουλάχιστον…γιατί ὡς γυναίκα, χλωμόν. Εἶπε λοιπόν:
Οι Έλληνες μοιάζουν μεταξύ τους, επειδή ακόμα δεν μάθανε να ανακατεύονται με άλλες φυλές. Είναι ακόμα ρατσιστές και θέλουν να διαιωνιστεί η δική τους φάτσα, ο δικός τους κώλος, κι ας είναι δύο επί δύο, δεν έχει σκεφτεί ποτέ ο Έλληνας πατέρας «μακάρι την κόρη μου να τη γαμούσε ένας ωραίος μαύρος, να βγει και το εγγονάκι μου ωραίο.» Όοοχι. Προτιμάει να διαιωνίσει τη φάτσα του, προτιμάει το εγγονάκι του να γίνει 1.50 μ. στο ύψος, αλλά να του μοιάζει. Στ’ αρχίδια του αν το εγγονάκι δεν θα παίξει ποτέ στην ομάδα μπάσκετ του σχολείου, αρκεί να του μοιάζει. Να πάρει και το όνομά του. Δεν πα να τον λένε και Παπάρα. Δεν έχει σημασία. Και το εγγόνι θα λέγεται Παπάρας. Οι Παπάρηδες πρέπει να διαιωνίζονται.
Μήν ταράζεσθε, μήν βιάζεσθε, μήν ὀργίζεσθε. Μαζί μας εἶναι ἡ σεμνά κορασίς.
Βράδυ στα μπουζούκια. Ο μικρός κλώνος χορεύει το πρώτο του ζεϊμπέκικο. Η οικογένεια χτυπάει παλαμάκια. Ο πατέρας περήφανος, ανοίγει τα χέρια στο πλάι, σαν αετός, και καμαρώνει τον γιο του. Το ζεϊμπέκικο του γιου είναι ολόιδιο με του πατέρα. Ο πατέρας μέσω του γιου, καμαρώνει τον εαυτό του. Ο πατέρας ευτυχισμένος, δεν το ξέρει αυτό. Όπα. Όπα. Άλα.
Μπράβο αγόρι μου, έτσι σε θέλω. Σε θέλω μάγκα, σε θέλω ωραίο, σε θέλω μερακλή, μόνο αδερφή δεν σε θέλω. Σε θέλω όπως θέλω εγώ, μαλακισμένο. Όπα. Όπα. Άλα.
Τί πάει να πεί Ελληνόφωνοι πληθυσμοί;
Τί πάει να πει εξελληνισμένοι;
Ή Ελληνιστική περίοδος είναι από το 323 π.Χ. έως το 146 π.Χ. δηλαδή περίπου 177 χρόνια.
Η Ελληνιστική κοινή αναφέρεται στην περίοδο από το 300 π.Χ ώς το 600 μ.Χ.
Τι διάολο; Ο Αλέξανδρος αντί να πολεμάει έκανε τον γλωσσοδιδάσκαλο;
Οι διάδοχοι, οι επίγονοι κλπ δεν πολεμούσαν αλλά έστελναν γράμματα δεξιά και αριστερά;
Τι πάει λοιπόν να πει Εξελληνισμένοι λαοί;
Γιατί δεν είχαμε εκρωμαϊσμένους λαούς όταν η Ρωμαϊκή περίοδος διήρκησε από το 146 π.Χ. έως το 1453 μ.Χ.;
Δηλαδή ο Αλέξανδρος, οι διάδοχοι και οι επίγονοι κατάφεραν να εξελληνίσουν την μισή Μεσόγειον μέσα σε ελάχιστον χρόνον αλλά δεν κατάφεραν οι Ρωμαίοι να την εκρωμαΐσουν στον δεκαπλάσιον χρόνον;
Η απάντησις είναι πολύ απλή.
Δεν μιλάμε για εξελληνισμένους πληθυσμούς. Μιλάμε για πληθυσμιακή υπεροχή των Ελλήνων.
Συνεπώς δεν μιλάμε για αυτοκρατορία των Ρωμαίων αλλά για Ελληνική αυτοκρατορία υπό Ρωμαϊκή εξουσία.
Όλη η Μεσόγειος, από τις Ηράκλειες Στήλες μέχρι την Κασπία, την Αίγυπτο ήταν γεμάτη από Έλληνες οι οποίοι φυσικά ήταν Ελληνόφωνοι, Έλληνες γαρ.
Εξελληνίσθησαν μεν και άλλοι λαοί επειδή όμως ήταν μειονότητες και όχι επειδή κάποιος τους δίδαξε την Ελληνικήν και είδαν το φώς το αληθινόν.
Εάν η εξουσία ήταν ικανή να καθιερώνει γλώσσες, τότε σήμερα θα μιλούσαμε λατινικά.
Απεναντίας η πληθυσμιακή υπεροχή των Ελλήνων ανάγκασε την Ρωμαϊκή εξουσία να γίνει Ελληνόφωνη, διότι οι γλώσσες δεν καθιερώνονται με διατάγματα αλλά από την αγορά, δηλαδή από τον κόσμο, εκτός από την περίοδο της τουρκοκρατίας όπου είχαμε εκτουρκισμόν δια της βίας, της απομονώσεως και της φυσικής εξοντώσεως.
Εν αρχή ην το σπέρμα. Ελληνικά μιλούσαν οι Έλληνες που ήταν παντού. Η Ρώμη δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα σύστημα διαχειρίσεως της εξουσίας. Εξάλλου οι Ρωμαίοι δεν μας νίκησαν. Αυτονικηθήκαμε δια του διχασμού.
Το ερώτημα όμως παραμένει. Γιατί η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία δεν μπόρεσε να εκλατινίσει τους πληθυσμούς παρόλο που είχε στην διάθεσι της άπειρο χρόνο και πώς επί Ελληνιστικών χρόνων εξελληνίστηκαν τόσο μεγάλοι πληθυσμοί μέσα σε ελάχιστο χρόνο; Μήπως γιατί ήταν ήδη Έλληνες;
Το ηκούσαμε και αυτό στο Ελλαδοβαλκανιστάν του 2013.
Ας τα δούμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Σαμαράς υπεσχέθη προεκλογικώς ότι θα καταργήσει τον νόμο Ραγκούση, βάσει του οποίου μπορούσε ο κάθε αλλοδαπός που εισήλθε παρανόμως στην χώρα ή γεννήθηκε από γονείς παρανόμως εν Ελλάδι εισελθέντες, να αποκτήσει Ελληνική ιθαγένεια.
Καταρχήν Ελληνική ιθαγένεια ουδείς μπορεί να αποκτήσει διότι η ιθαγένεια δεν αφορά τον τόκον αλλά το γένος.
Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε ότι άλλο πράγμα είναι ο τόκος και άλλο η γένεσις.
Ο άνδρας γεννά, η γυναίκα τίκτει. Αυτό φαντάζομαι ότι το έχομεν ακούσει όλοι.
Γιαυτό και την Παναγία δεν την λέμε Θεογένα αλλά Θεοτόκο. Το γένος του Χριστού είναι το γένος του Πατρός του.
Ο εν Ελλάδι λοιπόν τετεγμένος δεν είναι εν Ελλάδα γεγενημένος διότι η Ελλάς είναι η Πατρίς των Ελλήνων, δηλαδή η γέννα αφορά μόνον το γένος των Ελλήνων, την των Ελλήνων δηλαδή γενεάν, όσων δηλαδή έχουν γεννηθεί από Έλληνες πατέρες που είχαν Έλληνες πατέρες, που είχαν με την σειρά τους Έλληνες πατέρες κοκ.
Η «Πατρίς» αναφέρεται στο γένος και την Γαίαν γιαυτό είναι γένους θηλυκού ως επιθετικός προσδιορισμός στην Πατρίδα Γαίαν, δηλαδή των γη των πατέρων, όπου ο πατέρας είναι αόριστη οντότης, δεν είναι δηλαδή ο συγκεκριμένος, ο δικός μας πατέρας που ορίζει την πατρίδα μας αφού ο αλγόριθμος «Πατρίς» δεν χαρίζει την πατρίδα σε κανέναν συγκεκριμένα αλλά την μεταθέτει διαρκώς στο παρελθόν, δηλαδή δεν είναι η γη του πατρός μας αλλά του πατρός του, του παππού του, του παραπροπάππου του κοκ.
Η Πατρίς είναι μια ακολουθία γενεαλογική, η πατριά, η αρχή της οποίου χάνεται στο βάθος του χρόνου. Δεν ανήκει σε εμάς, δεν ανήκει στους πατέρες μας, δεν ανήκει στους πάππους μας αλλά σε όλο το δέντρο της γενεάς.
Με λίγα λόγια η Πατρίς δεν ανήκει στον πατέρα αλλά στο γένος.
Συνεπώς ένας μη Έλληνας δεν γεννιέται στην Ελλάδα αλλά τίκτεται αφού το γένος του δεν ανήκει στην δική μας Πατρίδα που γεννά μόνον Έλληνες.
Συνεπώς δεν μπορεί κάποιος να αποκτήσει την Ελληνικήν Ιθαγενείαν αφού το γένος του δεν είναι Ελληνικόν.
Σε όσους αναρωτιούνται: «τι είναι η πατρίς; Μήν είναι οι κάμποι; Μην είναι τα Βουνά; Ο λαός είναι η πατρίς» η απάντησις είναι απλή. Είναι ΚΑΙ οι Κάμποι ΚΑΙ τα βουνά ΚΑΙ ο λαός.
Δεν είναι ή το ένα ή το άλλο. Δεν είναι αποκλειστική η διάζευξις. Πατρίς είναι οι Έλληνεςμαζί με τα βουνά και τα λαγκάδια, δηλαδή πατρίς μας είναι και η κατεχομένη από τους Τούρκους Ιωνική πατρίδα μας.
Συνεπώς όλη η συζήτησις περί αποδόσεως ιθαγενείας είναι άτοπος διότι το γένος δεν δίδεται. Κανένας δεν μπορεί να το δώσει, ΟΥΤΕ ο Θεός. Το γένος το δίνει μόνον ο πατήρ ο οποίος γεννά και εάν ο πατήρ δεν είναι Έλλην δεν είναι Έλλην ούτε ο απόγονος του.
Δηλαδή όχι μόνον δεν μπορεί να αποκτήσει ιθαγένεια ο μη γεγενημένος από Έλληνα πατήρ αλλά ούτε καν είναι πατρίδα του η Ελλάδα, ακόμη και εάν ο κρατικός μηχανισμός του δώσει την Ελληνική Υπηκοότητα, διότι η Πατρίς ανήκει στη Πατριά και μόνον σε αυτήν.
Δεν αφορά την συνήθεια η Πατρίς του τύπου «δεν γνώρισα άλλη πατρίδα» αλλά την ίδια την ουσία του ανθρώπου και η ουσία του ανθρώπου είναι «ομοούσιος του πατρός». Ένας Πακιστανός λ.χ. που έχει πατρίδα το Πακιστάν δεν μπορεί να γεννήσει υιό που θα έχει πατρίδα την Ελλάδα, μπορεί να νιώθει ό,τι θέλει αλλά δεν είναι Έλληνας.
Μάλιστα, αν το προβάλουμε και στο μέλλον (και ας μην με συμφέρει αυτό που γράφω, άτεκνος γαρ) η πατρίς δεν ανήκει σε όσους δεν γεννούν, διότι όπως η πατρίς ανήκει σε όλο το γενεαλογικό δέντρο προς το παρελθόν, έτσι ανήκει σε και όλο το γενεαλογικό δέντρο προς το μέλλον. Όποιος λοιπόν κόβει την της πατρίδος συνέχειαν προδίδει την πατρίδαν αφού της στερεί την συνέχειαν του γένους.
Ρατσιστικόν;
Τι να κάνομε; Αυτή είναι η ελληνική γλώσσα. Τουλάχιστον αυτήν δεν μπορούν να την αλλάξουν. (Ή μήπως μπορούν;)
Αν είναι ρατσιστική η Ελληνική γλώσσα ας βγούν να το φωνάξουν, να το πουν.
Εμείς πάντως Ελληνικά ομιλούμε και όπως έγραψε ο Πλούταρχος στο Περί Παίδων Αγωγής:
[…να μην πάρουν τα παιδιά μας την γλωσσική αναξιότητα των βαρβάρων και το μοχθηρό των ήθος συναναστρεφόμενα με αυτά. Γιαυτό και εκείνοι που μιλάνε με παροιμίες λένε ότι «εάν οικήσεις δίπλα σε κουτσό θα μάθεις να κουτσαίνεις»...]
δηλαδή η γλώσσα μας είναι τόσο σημαντική που δεν πρέπει ούτε καν με τις συναναστροφές μας να την μολύνουμε για να μην αποκτήσουμε βάρβαρες αξίες και ήθη. Ας καταγγείλουν και τον Πλούταρχο.
Μετά από την κάπως μακροσκελή εισαγωγή επιστρέφουμε στο βίντεο. Τι πρωτότυπο είπε ο υπουργός, ερωτηθείς σχετικώς με την καθυστέρησιν της προεκλογικώς εξηγγελμένης καταργήσεως του λαθρονόμου αλλά και της καθυστερήσεως εφαρμογής της αποφάσεως του ΣτΕ, σύμφωνα με την οποία ο συγκεκριμένος νόμος είναι αντισυνταγματικός, δηλαδή παράνομος;
Ας σχολιάσουμε μερικά σημεία:
• 3:55 «Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι η παρουσία μου στο υπουργείο εσωτερικών, προσωπικά, έχει να κάνει με την αξιοπρέπεια, την αξιοκρατία, την νομιμότητα και την διαφάνεια. Αυτά θα τα υποστηρίξω. Είναι θέματα που τα πιστεύω διαχρονικά και… θα είμαι άτεγκτος στο θέμα αυτό.»
Σχόλιον: Αυτά είναι καθήκοντα σου. Ορκίστηκες στην νομιμότητα, την συνταγματικότητα, την αξιοπρέπεια. Δεν χρειάζεται να τα υπενθυμίζεις διότι όπως λέγει και ο λαός μας (Ο Ελληνικός λαός μας και ο όχι ο ΑλβανοΠακιστανοΑφγανοΝιγηριανός «λαός μας») τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια.
• 4:20 «Όπως βέβαια θέλω να σας πω ότι (διαβάζει) το φόβος δημιουργεί πανικό, ο πανικός αναστάτωσι, αστάθεια, ανασφάλεια και (δεν διαβάζει) βία. (Παύσις, ύφος ικανοποιήσεως). Εγώ είμαι αντίθετος σε κάθε μορφή βίας (εξακολουθεί να μην διαβάζει) δεν υπάρχει αριστερή και δεξιά βία. Η βία είναι μια φασιστική πράξη (όλα από έξω. Μπράβο μνημονικό! Το μάθαμε το ποίημα από έξω).
Άσχετη μέχρι τώρα η υπουργική απάντησις, «Το οποίον σκουλίκι…».
Δεν ρώτησε κάτι για την βία η βουλευτής της Χ.Α. Για την νομιμότητα ρώτησε και την ασυνέπεια μεταξύ εξαγγελιών και κυβερνητικών έργων. Είναι προφανές ότι ο Υπουργός ήθελε/έπρεπε να αναφερθεί στην βία ίσως για να τον ακούσουν κάποιοι.
Δεν απαντάει, δίνει στίγμα. Σε ποίον;
• 6:05 «Ανεστάλησαν οι διαδικασίες…σχετίζονται με την κτήσι της Ελληνικής ιθαγένειας λόγω της γέννησης στην Ελλάδα…αυτές οι ιθαγένειες είχαν δοθεί»
Ποιος είσαι ρε άνθρωπε που δίνεις ιθαγένειες;
Είπαμε, η ιθαγένεια δεν δίδεται. Δίδω κάτι που είναι δικό μου. Έχω κάτι και το δίδω. Δεν μπορώ να δώσω κάτι που δεν έχω. Το γένος δεν είναι κανενός για να δοθεί.
Και εδώ αρχίζουν οι πρωτοτυπίεεεες. Ύφος καρδιναλίου:
• 6:34 «Θέλω να σάς πω όμως κυρία Ζαρούλια ότι το συμβούλιο της επικρατείας, στο Συμβούλιο της Επικρατείας η μειοψηφία είχε ξεκάθαρες θέσεις. Δηλαδή οι δικαστές οι οποίοι μειοψήφησαν είχανε ξεκάθαρες θέσεις, τοποθετημένες και πραγματικά αξιόλογες να τις δει κανείς. Και επειδή η δικαιοσύνη δεν είναι κάτι στατικό αλλά παρακολουθεί τις εξελίξεις, τα κοινωνικά δρώμενα και συνήθως εκφράζει την κοινωνία, θα πρέπει λοιπόν να περιμένουμε τον νέο νόμο που θα φέρει η κυβέρνηση και στην οποία έχει γίνει συνεννόηση μεταξύ των δύο κομμάτων της κυβέρνησης. »
Εδώ γελάμε.
Δηλαδή η μειοψηφία καθορίζει τις εξελίξεις και οι τοποθετήσεις της έχουν μεγαλύτερη πρακτική αξία από την απόφασι της πλειοψηφίας, ακόμη και στο ανώτερο θεσμικό δικαστήριο της χώρας. Να περιμένουμε τι;
Να περιμένουμε να αλλάξει η δυναμική σύστασις της κοινωνίας, δηλαδή να περιμένουμε να γίνουμε εμείς η μειοψηφία στην Ελλάδα ώστε η μειοψηφία της δικαιοσύνης «που παρακολουθεί τις εξελίξεις, τα κοινωνικά δρώμενα και συνήθως εκφράζει την κοινωνία» να εξελιχθεί σε πλειοψηφία;
Τι θα πει «η δικαιοσύνη δεν είναι κάτι στατικό»;
Συμβούλιον της Επικρατείας είναι αυτό και ελέγχει την συνταγματικότητα των νόμων. Το σύνταγμα είναι στατικό ή δυναμικό;
Αλλάζει μήπως το σύνταγμα χωρίς αναθεώρηση; Βρε μήπως έχετε σκοπό αντί να αλλάξετε τον νόμο, να αλλάξετε το σύνταγμα; Μήπως μαζί με τα άλλα προοδευτικά κόμματα σκοπεύετε σε Συνταγματικό Πραξικόπημα εναντίων της Ελληνοκεντρικότητος του ισχύοντος συντάγματος;
Τι να περιμένουμε;
Να περιμένουμε να πέσει η κυβέρνησις και να πάμε σε εκλογές με τους εκλογικούς καταλόγους, όπως αυτοί διεμορφώθησαν από την εφαρμογή του αντισυνταγματικού – σύμφωνα με την άποψιν της πλειοψηφίας του ΣτΕ – λαθρονόμου Ραγκούση;
Να περιμένουμε δηλαδή να εφαρμοσθεί ο παράνομος νόμος ενόσω εμείς προετοιμάζουμε τον επόμενον νόμον, ο οποίος δεν ξέρουμε εάν θα είναι νόμιμος και συνταγματικώς συμβατός, και εάν πάμε σε εκλογές (γιατί Ελλάδα είναι εδώ, εκλογές μπορούν να γίνουν ανά πάσα ώρα και στιγμή) να τις κάνουμε με έναν αντισυνταγματικό νόμο και με πλαστογραφημένο εκλογικό σώμα;
Τι να περιμένουμε Υπουργέ;
Η ίδια η αναμονή είναι παράνομος.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά.
Από την στιγμή που ο νόμος Ραγκούση είναι αντισυνταγματικός, επιστρέφουμε σε status quo ante δηλαδή στο προ του παρανόμου νόμου καθεστώτος.
Γιατί καθυστερείτε την νομιμότηταν, την οποίαν με τόσο μεγάλα λόγια μας προϊδεάσατε ότι «θα υποστηρίξετε γιατί είναι θέματα που διαχρονικώς πιστεύετε»;
Γιαυτό και γράψαμε παραπάνω ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Δεν πέρασαν παρά μερικά λεπτά για να καταρρεύσει όλο το αξιακό σύστημα που διέπει την προσωπικότητα του υπουργού κατά δήλωσιν του ιδίου.
Πώς Υπουργέ θα υπηρετήσετε την νομιμότητα όταν διατηρείτε εν ισχύ έναν παράνομον νόμον, έστω και αναστέλλοντας τον;
Καταργήστε τον εντελώς, επιστρέψτε στο πρό του νόμου Ραγκούση καθεστώς, δηλαδή στο δίκαιον του αίματος και μετά περιμένουμε όλοι μαζί όσον καιρόν θέλετε.
Αλλά αυτή είναι η Νέα Δημοκρατία. Το κόμμα που πιστεύει ότι η μειοψηφία πρέπει να κυβερνάει, γιαυτό και ουδέποτε εκυβέρνησεν η ΝΔ τα τελευταία 40 χρόνια παρά περιέμενε – όταν υποτίθεται ότι κυβερνούσε – πότε θα ανακάμψει το ΠΑΣΟΚ για να επανέλθει στην εξουσία.
Η Ελλάς είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου η μειοψηφία κερδίζει.
ΑΚΥΡΩΣΤΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΡΑΓΚΟΥΣΗ.
Πόσο πιο απλά να το πούμε για να το καταλάβετε. Αυτήν την στιγμή η Ελλάδα είναι χώρα χωρίς νομοθεσία σε θέματα υπηκοότητος, υπάρχει νομικόν κενόν και εσείς περιμένετε…
…περιμένετε τι; Να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει τον νόμο;
Ή μήπως έχετε σκοπό να αλλάξετε τον νόμο και να αυξήσετε απλά τα χρόνια σπουδών, να κάνετε δηλαδή τα πέντε δέκα και να λέτε μετά ότι αλλάξατε τον νόμο;
Το ΣτΕ δεν είναι ένα απλό δικαστήριο. Η υπόθεσις έχει τελεσιδικίσει. Δεν περιμένουμε ένα άλλο ανώτερο όργανο να διερευνήσει το θέμα. ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΕΚΛΕΙΣΕ, ο νόμος είναι παράνομος.
Δεν έχετε δικαίωμα να καθυστερείτε. Όσο καθυστερείτε τόσο γίνεται παράνομος και η κυβέρνησις.
ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ και μετά σκεφτείτε 50 χρόνια πώς θα το καταργήσετε. Δεν γίνεται μια χώρα να έχει νομοθετικό κενό.
Άκου να δεις Μιχαλολιάκε,
Έλληνες είμαστε. Δεν είμαστε χρωματιστές.
Προσωπικά χέστηκα εάν ένας λαθρομετανάστης είναι Σουηδός ή Κενιάτης, Γερμανός ή Νιγηριανός, Άγγλος ή Σουδανός, Αλβανός, Πακιστανός, Γεωργιανός ή οτιδήποτε. Αδιαφορώ εάν αγοράζουν μαζικώς Ελληνική γη οι Τούρκοι ή οι Γερμανοί. Είναι ακριβώς το ίδιο δυσάρεστο και επικίνδυνο.
Εθνικιστής σημαίνει αγωνιστής του έθνους όχι του χρώματος. Εντάξει, τυγχάνει οι Έλληνες να μην ήμασταν ποτέ μαύροι, μήπως όμως ήταν μαύροι οι Πέρσες; Μήπως ήταν μαύροι οι Ρωμαίοι; Οι Καρχηδόνιοι;
Απεναντίας, το έθνος δεν έχει να φοβάται τόσον πολύ τους μαύρους γιατί αυτοί κάνουν μπαμ ότι δεν είναι Έλληνες, ένας Σλάβος όμως δεν κάνει μπαμ επομένως είναι δυσκολότερος στον εντοπισμόν.
Εκτός εάν θέλεις να δικαιώσεις τον Φαλμεράγιερ περί της Σλαβικής επιμειξίας των Ελλήνων.
Ο εθνικισμός είναι άσχετος από τον χρωματισμόν. Λευκοί ήταν οι Βούλγαροι του Σαμουήλ, χριστιανοί ορθόδοξοι ήταν οι Βούλγαροι της Εξαρχίας. Λευκοί είναι και οι Σκοπιανοί, λευκοί πλέον και οι Τούρκοι. Λευκοί ήταν οι Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι που έκλεψαν τις αρχαιότητες μας, λευκοί είναι οι Εβραίοι δουλέμποροι των Ελλήνων, λευκοί και πολλοί άραβες, λευκοί και οι σταυροφόροι που κατέστρεψαν την Πόλι το 1204.
Λευκός ήταν ο Λίμαν Φόν Σάντερς που οργάνωσε τον στρατό των νεοτούρκων. Λευκοί βοήθησαν τον Κεμάλ να μας ξεριζώσει.
Αν σε ενδιαφέρει το χρώμα, εάν είσαι λευκαντζής, μαχητής υπέρ των λευκών τότε να το δηλώσεις διότι σε κάποιους από εμάς δεν ενδιαφέρει το χρώμα αλλά το έθνος το οποίον μπορεί μεν να είναι λευκόν δεν σημαίνει όμως ότι το έθνος μας είναι το λευκόν. Το έθνος μας είναι το Ελληνικόν το οποίον απλώς τυγχάνει να είναι λευκό. Δεν είναι τέσσερα τα έθνη στην γη, το μελανόν, το λευκόν, το ωχρούν και το ερυθρόν. Τα έθνη είναι πολλά περισσότερα, ένα εκ των οποίων είναι το Ελληνικόν.
Και επειδή δεν κάνουμε διακρίσεις βάσει χρώματος, ένας Σουηδός είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο με έναν Νιγηριανό.
Ίσως μάλιστα να ισχύει και το αντίστροφον διότι Έλληνες βασιλείς του Αφγανιστάν υπήρξαν, Έλληνες βασιλείς της Περσίας, του Πακιστάν επίσης. Ελληνικές καταβολές έχει και ο Βουδισμός αλλά και ακόμη και ο Ισλαμισμός.
Έλληνες όμως βασιλείς της Σουηδίας δεν υπήρξαν. Απεναντίας η αποδυνάμωσις του εθνικού στρατού κατά τα χρόνια του Βυζαντίου, η αποεθνικοποίησις του στρατεύματος και η εισαγωγή λευκών κυρίως μισθοφορικών στρατευμάτων από Σουηδία, Γερμανία κλπ ήταν τα βασικά αίτια της καταστροφής μας. Εκχριστιανίσαμε τους Ρώσους όμως αυτοί αποσυνδέθηκαν από το Πατριαρχείο. Οι Βούλγαροι επίσης με την Εξαρχία.
Συνεπώς δεν μας ενδιαφέρει το χρώμα του εισβολέως. Ο εισβολεύς είναι εισβολεύς από οπουδήποτε και εάν προέρχεται, όποιο και εάν είναι το χρώμα του. Δεν είναι ανώτεροι οι λευκοί λαθρομετανάστες από τους μαύρους λαθρομετανάστες.
Και βασικά δεν μάς ενδιαφέρει η ανωτερότητα. Χεστήκαμε για το ποίος είναι ο ανώτερος. Όλοι οι άλλοι είναι ανώτεροι και εμείς οι κατώτεροι. Δεν έχει σημασία η ταξινόμησις. Σημασία έχει το έθνος των Ελλήνων και ας είναι το κατώτερον έθνος επί της γης. Ο τίτλος και ο συγκριτισμός δεν μας ενδιαφέρει. Το εάν είμαστε ανώτεροι ή κατώτεροι αφορά τα καλλιστεία των εθνών. Εμείς είμαστε απλώς Έλληνες και δεν μετέχουμε των καλλιστείων.
Όσον εύμορφος και εάν είναι η δημοκρατία, για να βγει το σκατό απαιτείται αγαστή συνεργασία τόσον του αριστερού όσον και του δεξιού κολομμερίου. Δεν δικαιούται το αριστερόν κολομάγουλον να κατηγορεί το δεξιόν για το σκατόν που έβγαλε.
Και σήμερον, μετά από 20 χρόνια καταστροφικών πολιτικών επί των ζητημάτων της λαθρομεταναστεύεσεως, είτε λόγω δειλίας όχι απλώς να αντιμετωπίσουν αλλά ακόμη και να δουν τα προβλήματα, είτε ακόμη και λόγω ανικανότητος ακόμη και να κατανοήσουν ότι έχουν κάνει την Ελλάδα το μπουρδέλο του κόσμου, έρχονται σήμερα και ζητούν την ποινικοποίησιν του ρατσισμού.
Τι σύμπτωσις! Το ίδιο ακριβώς έπραξεν και ο Μωάμεθ Β’ ο επονομαζόμενος «Πορθητής» μετά την Άλωσιν. Ποινικοποίησεν τον ρατσισμό των Ελλήνων απέναντι στους Τούρκους και τους εκτουρκισμένους. Μπήκαν στα δικά τα μας μέρη τουρκαλάδες, και στην συνέχεια όποιος ξεσήκωνε τους Έλληνες ενάντια στον οθωμανικόν ζυγόν κατηγορείτο ως ρατσιστής τρόπον τινά και έπαιρνε τον δρόμον για την αγχόνη ή για το μπουντρούμι. Ο πρώτος στην τάξιν χριστιανός ήταν κάτω από τον τελευταίο Τούρκο. Ο Έλλην χριστιανός δεν ήταν καν άνθρωπος, ήταν περιουσία των αντιρατσιστών τουρκαλάδων.
Όταν αργότερα οι Πόντιοι ξεσηκώθηκαν ενάντια στο «κράτος» του κατακτητή, αυτή των η ενέργεια χαρακτηρίστηκε ως προδοτική με τα γνωστά αποτελέσματα, να χάσουμε δηλαδή προσωρινώς τις επί χιλιετίες πατρίδες μας. Σήμερα οι «ρατσιστές» Πόντιοι του ελληνικού Πόντου, οι ρατσιστές Έλληνες της ελληνικής Ιωνίας είναι πρόσφυγες στα τέτταρα σημεία του ορίζοντος ενώ οι αντιρατσιστές τουρκαλάδες βρίσκονται στα δικά μας μέρη, τα πιο πλούσια δηλαδή μέρη του τουρκικού κράτους.
Κάηκαν τα μπατζάκι των δειλών με την άνοδον της Χ.Α. όμως δεν κάνουν τίποτα όχι για να βγάλουν εκτός νόμου την Χ.Α. αλλά για να την βγάλουν εκτός πραγματικότητος. Δηλαδή να αλλάξουν την πραγματικότητα.
Αν το κάνουμε ολίγον τι παραβολικόν. Στην Ελλάδα λ.χ. δεν έχουμε παράδοσι στο Χόκεϊ επί πάγου. Αυτό δεν γίνεται επειδή δεν έχουμε καλούς αθλητές αλλά γιατί δεν έχουμε πάγο. Αν ξαφνικά έρθει κάποιος παγετώνας θα αποκτήσουμε και χόκεϊ επί πάγου. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με την Χρυσή Αυγή. Οι καταστάσεις την έφεραν στο προσκήνιο γιατί πολύ απλά επί 20 χρόνια η πολιτική δειλία των δειλών πολιτικών γέμισε την Ελλάδα με βαρβάρους. Από την εποχή της λεωφορειοπειρατείας επί Χρυσοχοΐδη, από την εποχή του Σορίν Ματέι, από την εποχή των ντεμέκ-επιχειρήσεων σκούπα που τάχα μου και δήθεν μου έστελναν τους Αλβανούς πίσω στην Αλβανία, το πολιτικόν προσωπικόν στην Ελλάδα έκανε τα πάντα για να αποδείξει την δειλία του και την αναποτελεσμάτικότητα του.
Δεν ξεχνούμε φυσικά κανένα περιστατικόν, δεν ξεχνάμε ότι ένας Έλλην όμηρος Αλβανού πειρατή σκοτώθηκε από πυρά της αλβανικής αστυνομίας γιατί ο δικός μας υπουργός Δημοσίας Τάξεως (Χρυσοχοΐδης) άφησε το λεωφορείο να περάσει τα σύνορα. Από τότε φάνηκε που πήγαινε το πράγμα και από τότε το καταλάβαμε αλλά περιμέναμε υπομονετικά 20 χρόνια να εμφανιστεί κάποιος πατριώτης αλλά πατριώτη δεν βλέπαμε. Και όλο περιμέναμε, και όλο δοκιμάζαμε αλλά φώς πουθενά.
Αποτελεσματικοί λοιπόν ήταν μόνον όταν μας ρουφούσαν τα εκατομμύρια στο χρηματιστήριον (Χ.Α.Α.). Στο ρούφηγμα εκατομμυρίων είναι αποτελεσματικότατοι. Αποφασιστικοί ήταν μόνον όταν δεκαπλασίαζαν το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων. Αλλά όπως και τώρα κατηγορούν τους Ο.Α. του 2004 για το κόστος και όχι τους εαυτούς των που ανέβασαν το κόστος, θαρρείς και φταίει ο θεσμός των Ο.Α. και όχι τα πρόσωπα που έτρωγαν τα εκατομμύρια, έτσι και σήμερα κατηγορούν εμάς που τα έχουμε πάρει στο κρανίο και όχι τους εαυτούς των που τόσα χρόνια τα έκαναν σκατά.
Αυτό βεβαίως κάνουν οι γάτες οι επτάψυχες. Χέζουν και μετά σκεπάζουν τα σκατά των.
Σκέπασαν τα σκατά των στο σκάνδαλο του Χ.Α.Α., σκέπασαν τα σκατά των στους Ολυμπιακούς, τα ξανασκέπασαν εκατοντάδες φορές και σήμερα έχουν το θράσος να επιθυμούν να νομοθετήσουν ενάντια στο ρατσισμό οι ίδιοι που δημιούργησαν ή επέτρεψαν να δημιουργηθούν οι συνθήκες που νομοτελειακά οδηγούν σε αυτόν.
Η δημοκρατία όμως είναι πολίτευμα ανδρών και όχι πολίτευμα δειλών. «Ω άνδρες Αθηναίοι» ακούγονταν στον ουρανόν της πόλεως της Αθηνάς. Άνδρας θα πει αποφασιστικός αλλά και τολμηρός όπως και υπεύθυνος. Η δημοκρατία δεν είναι πολίτευμα για γάτες που σκεπάζουν τα κόπρανα των.
Όποιος σιχαίνεται το χόκεϊ επί πάγου δεν χρειάζεται να σκοτώσει τους αθλητές, μπορεί απλά να λιώσει τον πάγο.
Όποιος σιχαίνεται την Χ.Α. δεν έχει παρά να της πάρει το γήπεδο και να διώξει όσους επί 20 χρόνια εποικίζουν την πατρίδα μας. 20 είναι τα χρόνια όχι 5. Και οι Αλβανοί μέσα είναι, λαθρομετανάστες είναι και αυτοί. Αν το ξεχνάμε αυτό είναι σαν να δικαιώνουμε τον χρόνο, σαν να αποδεχόμαστε το δίκαιον του εδάφους, δηλαδή σαν να δεχόμαστε ότι σε 5 χρόνια από σήμερα θα έχουμε και νομίμους Πακιστανούς ή Αφγανούς ή Νιγηριανούς η οτιδήποτε άλλο (δεν είμαστε ρατσιστές, δεν κάνουμε διακρίσεις, όλοι οι έποικοι ανεξαρτήτως χρώματος ή εθνικότητος είναι το ίδιο παράνομοι) στην Ελλάδα.
Όποιος φοβάται την άνοδο της Χ.Α. δεν έχει παρά να της πάρει το γήπεδο και όχι την μπάλα.
Ποίος όμως έχει τα κάκαλα να πάρει το γήπεδο της Χ.Α.; Μπορεί ο δειλός να γίνει ξαφνικά τολμηρός;
Ο λύκος κι αν εγέρασεν κι άσπρισεν το μαλλίν του
μηδέ την γνώμην άλλαξεν, μηδέ την κεφαλήν του.
Τι κάνουν οι δειλοί σήμερα για ακόμη μια φορά; Πολεμούν την Χ.Α. θα πει κάποιος.
Λάθος. Την ενισχύουν συνειδητά.
Της αφήνουν γήπεδο να παίξει μόνη της και οι δειλοί επενδύουν στην επομένη ημέρα, όταν η Ελλάδα θα έχει γίνει παντελώς σκατά, όταν το αίμα θα κυλάει σε κάθε πόλι και σε κάθε χωριό, όταν θα πλακώσουν οι κυανόκρανοι να μας ειρηνεύσουν, θα επανέλθουν οι δειλοί ως καλά παιδιά να ξανακάνουν κουμάντο, αφού θα έχουν παρουσιάσει (αυτό κάνουν σήμερα) στην διεθνή «κοινότητα» το πρόσωπο του καλού παιδιού που κάνει όλα τα χατίρια.
Το καταλάβαμε; Μας οδηγούν στην καταστροφή για να μας ξαναέρθουν ως σωτήρες.
Θα μας κουνούν μετά το χέρι λέγοντας μας «σας τα λέγαμε εμείς, εμείς είμαστε οι σοφοί…» και άλλες παπαριές καμαρωτές.
Αντί δηλαδή οι επαγγελματίες δειλοί να κλέψουν το γήπεδο της Χ.Α. και να επαναφέρουν την Ελλάδα στους Έλληνες, μάς οδηγούν σε εθνοαπελευθερωτικούς αγώνες και μάλιστα επενδύουν στην ήττα μας ώστε μετά από αυτήν οι δειλοί προδότες δήθεν-δημοκράτες να επανέλθουν ως δικαιωμένοι αλλά και με ανανεωμένη την σύμβασιν των από τα ξένα κέντρα εξουσίας.
Τι θα κάνουν δηλαδή εάν λ.χ. αποφασίσει ο Ελληνικός λαός εθνικήν κυβέρνησιν;
Αυτό που έκαναν και στην Κύπρο. Θα μάς προδώσουν για να εμφανιστούν στους ξένους ως καλά παιδιά, ως δίκαιοι και δημοκράτες. Πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρει η Ελλάδα, τους ενδιαφέρει μόνον ο τρυφερός τους κόλος. Δεν πιστεύουν στην Ελλάδα, δεν πιστεύουν ότι το Ελληνικό έθνος μπορεί να τα καταφέρει. Πιστεύουν ότι μόνον μέσα στα πλαίσια των διεθνών συμμαχιών υπάρχει μέλλον και φυσικά διαμεσολαβητές αυτών των συμμαχιών μπορούν να είναι μόνον οι ίδιοι. Γιαυτό και είναι διατεθειμένοι να προδώσουν οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια, να προδώσουν τους πάντες και τα πάντα προκειμένου να κατέχουν την κουτάλα.
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από την Χρυσή Αυγή γιατί ο Έλλην δεν την αντέχει την ανελευθερίαν. Επομένως ακόμη και εάν έλθει ένα τυραννικόν καθεστώς, δεν θα ανθέξει.
Η Ελλάς όμως κινδυνεύει όμως θανάσιμα από την Μετά Χρυσή Αυγή, την μεταπολίτευσιν β‘, περίοδον την οποίαν ετοιμάζουν από τώρα οι επαγγελματίες δειλοί, αναποφάσιστοι ξενοδουλικοί που επενδύουν από τώρα σε εκείνην την περίοδο και σκάβουν από τώρα τον τάφο του Ελληνισμού για να βγάλουν μετά τον επικήδειον πάνω από τον εθνικόν μας τάφον.
Σήμερα λοιπόν τα πράγματα είναι απλά. Δεν χρειαζόμαστε αντιρατσιστικό νόμον. Χρειαζόμαστε έναν αντιμαλακιστικόν ώστε να λυτρωθεί επιτέλους η Ελλάς από την μαλακία που αιώνες τώρα την ταλαιπωρεί.
Το φιλοσοφικό ερώτημα είναι: μπορεί ο μαλάκας να κρίνει την μαλακία;
Έστω ότι ο Π.Α.Ο.Κ. αφήσει ατιμώρητο το Αλμπανό που ακούει στο όνομα Κάτσε.
Στράβων Αμασεύς 