Περί ανακοινώσεως Κ.Ι.Σ.

Ας αποφασίσουν εκεί το Κ.Ι.Σ.
Αυτό το ‘Ι’ τι σημαίνει;

Είναι «Ισραηλιτικό» εθνικώς ή θρησκευτικώς;
Έχει διαφορά ο εθνικώς Ισραηλίτης από τον θρησκευτικώς Ισραηλίτη;

Αν ομιλούμε για ένα Κεντρικόν Ισραηλιτικόν Συμβούλιον όπου το Ισραηλιτικόν ταυτίζεται με το Ισραηλιτικόν έθνος δηλαδή το έθνος του κράτους Ισραήλ, τότε είναι ένα Κ.Ι.Σ. που ουσιαστικά εκπροσωπεί ένα ξένο έθνος και ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να είναι Νομικόν Πρόσωπον Δημοσίου Δικαίου στην Ελλάδα αλλά πρεσβεία ξένου κράτους.

Εάν πάλι είναι σωστό που το Κ.Ι.Σ. είναι Νομικόν Πρόσωπον Δημοσίου Δικαίου στην Ελλάδα με θρησκευτική υπόσταση, τότε κάτι τέτοιες ανακοινώσεις θα έπρεπε να απαγορεύονται από το Ελληνικό κράτος διότι τα ΝΠΔΔ είναι ουσιαστικά το ίδιο το Ελληνικόν Κράτος, το οποίο όμως Ελληνικόν κράτος περί των Διεθνών Ζητημάτων έχει ως επίσημο φορέα το Υπουργείο Εξωτερικών.

Σε αυτήν την περίπτωση το ΚΙΣ διενεργεί ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, παράβαση καθήκοντος και αντιποίηση αρχής, αφού υποκαθιστά το Υπουργείον Εξωτερικών του κράτους στο οποίο ανήκει ως ΝΠΔΔ, το οποίο Υπουργείον Εξωτερικών είναι ο μοναδικός επίσημος κρατικός φορέας ο οποίος δικαιούται να βγάζει ανακοινώσεις περί των διεθνών ζητημάτων.

Ας το αποφασίσουν οι Εβραίοι, διότι η παραδοξολογία έχει και τα νομικά της όρια.
Είναι Ισραηλίτες στο θρήσκευμα ή στην εθνικότητα.

Το κράτος των Ελλήνων πρέπει να άρει τον τίτλον του ΝΠΔΔ από το ΚΙΣ διότι ενεργεί ως κατάσκοπος ξένης χώρας εφόσον παραβαίνει τα καθήκοντα του ως ΝΠΔΔ και μπαίνει στα χωράφια του Υπουργείου Εξωτερικών.

Και εγώ και εσύ και ο καθένας μπορούμε να δημοσιεύσουμε μίαν άποψιν για την Μέση Ανατολή, την Αμερική, την Αφρική κλπ. Αυτό έγκειται στην ελευθερία του λόγου και της εκφράσεως. Εγώ όμως δεν είμαι Νομικόν Πρόσωπον Δημοσίου Δικαίου. Το ΚΙΣ είναι, δηλαδή αποτελεί επίσημον φορέαν του Ελληνικού κράτους και ως εκ τούτου με την ανακοίνωση του παρανομεί αλλά και εκθέτει το Ελληνικό κράτος, το οποίο δικαιούται να έχει όποια άποψη θέλει και να την εκφράζει όπως θέλει, όταν θέλει, εάν θέλει.

Απλά πράγματα.