Ενιαίος Φόρος Όρχεων (Ε.Φ.Ο.).

ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΝ ΔΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ

Νέος φόρος για τους όρχεις αναμένονται από την κυβέρνησιν.
Οι όρχεις ημών παύουν να είναι «ημών». Είναι δυνάμει πλουτοπαραγωγική πηγή.
Γιατί κύριε μου να έχεις αποθήκες σπερματοζωαρίων;
Και πού ξέρει το κράτος ότι τώρα που γέμισε ο τόπος αδερφές, εσύ δεν το πουλάς το σπέρμα σου κρυφά από την εφορία;

Επειδή λοιπόν το κράτος δεν μπορεί να γίνει «κεχαγιάς στα αρχίδια σου» για να ελέγχει την ροή εσόδων-εξόδων (προς το παρόν και μέχρι να εγκριθεί ειδική διάταξις περί της υποχρεωτικής τοποθετήσεως μηχανισμού ελέγχου εισροών-εκροών. Τελικός σκοπός είναι να γίνει το κράτος και «κεχαγιάς στα αρχίδια σου») …
θεσπίζει αντικειμενικά κριτήρια φορολογήσεως όρχεων.

Τι πάει να πει «έχω αρχίδια»;
Αρχίδια αρχίδια έχεις.
Οι όρχεις σου ανήκουν στο κράτος.
Δεν είναι δικοί σου. Τι το πέρασες εδώ πέρα; Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε;

Τι τον ψηφίσαμε εξάλλου τον νόμον;
Τα όργανα σου δεν είναι δικά σου. Είναι του κράτους.
Όχι μόνον τα όργανα αλλά και ο πλούτος που παράγουν.
Η μαλακία δεν είναι μαλακία, η μαλακία είναι πλούτος.
Είσαι μαλάκας, είσαι πλούσιος.
Ήσουν δηλαδή μέχρι σήμερα αλλά το κράτος «την μυρίστηκε την δουλειά» ότι το κλέβεις.
Δεν θα κατασπαταλάς εσύ δημόσια μαλακία επειδή έτσι στην βάρεσε.
Η μαλακία στο εξής είναι κλοπή δημοσίου αγαθού. Δεν έχεις εσύ δικαίωμα να μαλακίζεσαι σε βάρος του συνανθρώπου σου.
Ο μαλάκας είναι καπιταλιστής και φασίστας, μαλακίζεται εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.

Η μαλακία είναι ταξική. Μαλακίζεσαι επειδή έχεις την πολυτέλεια να μαλακίζεται.
Τον σκέφτηκες τον εργάτη που δεν έχει χρόνο ούτε να κατουρήσει;
Αφού λοιπόν είσαι μαλάκας είσαι κεφαλαιοκράτης φασίστας.
Φαλοκράτης=κεφαλαιοκράτης=πλουτοκράτης.
Η μαλακία εναντιώνεται στον αγώνα της πάλης των τάξεων στα πλαίσια της σοσιαλιστικής ολοκληρώσεως δια της δικτατορίας του προλεταριάτου. Μην μαλακίζεσαι στην πλάτη της εργατικής τάξεως.

Οι όρχεις δεν είναι όργανα, είναι εργαλεία.
Καμάρωνες μαλάκα τόσα χρόνια και τα έλεγες «εργαλεία».
Τι νόμιζες δηλαδή; Ότι δεν σε ακούει το κράτος;
Αφού είναι «εργαλεία»…τσίμπα τώρα έναν φόρο να στανιάρεις.

Τι νόμιζες δηλαδή; Ότι θα σε αφήσει το κράτος να παριστάνεις τον μάγκα με … δημόσια αρχίδια;

Απαλλάσσονται του φόρου αδερφές, λούγκρες, λουκριτίες και δεδηλωμένοι ανίκανοι.

Α… και μην το ξεχάσουμε…
ΜΗΝ ΤΑ ΞΥΝΕΙΣ. Προκαλείς βλάβη σε περιουσία του δημοσίου. Ο ξυσταρχιδισμός απαγορεύεται.

«Είναι ο κομμουνισμός ηλίθιε», τίποτε δεν σοι ανήκει.
Τυχαία νομίζεις ότι καταργήθηκε η δοτική πτώσις ;
Αναμένεται να καταργηθεί και η γενική. Τι πάει να πει δηλαδή «του, της, των…»;
Η χρήσις της γενικής πτώσεως είναι τρομοκρατική, φασιστική και αποτελεί κίνδυνον για το πολίτευμα.
Αναμένεται απαγόρευσις της γενικής. Στο εξής το άρθρο «του» θα επιτρέπεται να χρησιμοποιείται αποκλειστικώς και μόνον με κεφαλαίον Τ («Του»), «Του κράτους» δηλαδή.
Όποιος χρησιμοποιήσει το άρθρον με πεζό τ («του») θα θεωρείται ύποπτος για στάσι κατά του πολιτεύματος.

Εφεξής λοιπόν η φράσις «στα αρχίδια μου» ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΤΑΙ.
Επιτρέπεται μόνον η «στα αρχίδια Του».

Τώρα που κατάλαβες ότι τα αρχίδια σου είναι αρχίδια του κράτους, κρατικά αρχίδια δηλαδή, μπορείς να δεχθείς ευκολότερα το γεγονός ότι τα χωράφια σου δεν είναι χωράφια σου. Είναι χωράφια Του και μπορεί το κράτος, το μόνον δηλαδή που έχει αρχίδια σε αυτόν τον τόπο, να σε γαμάει δια της φορολογίας όποτε γουστάρει, για το καλό πάντοτε του κοινωνικού συνόλου και της δημοκρατίας.
Μην το πάρεις στραβά που από του χρόνου θα πληρώνεις έναν σκασμό λεφτά για τα δικά Του χωράφια, για τα δικά Του σπίτια,
εξάλλου και ο κώλος που γαμάει το κράτος και αυτός δικός Του είναι.
Ο πόνος που πιθανώς θα νιώσεις είναι ψευδαίσθησις. Ο δικός σου πόνος είναι δικός Του πόνος.
Το κράτος συμπάσχει μαζί σου και συμπονεί. Πονάς εσύ; Πονάει και το κράτος.

Στο κάτω κάτω δεν θα πονάει για πάντα, σε λίγο θα συνηθίσεις, ίσως και στο τέλος να σου αρέσει.
Στο κράτος αρέσει σίγουρα. Και αφού το κράτος στην δημοκρατία είναι ο πολίτης, εάν αρέσει στο κράτος να σε γαμάει, πρέπει να αρέσει και σε εσένα. Αφού ρε μαλάκα το κράτος είσαι εσύ, δικός σου ο πόνος, δική σου και η ευχαρίστησις. Ζήτα κι άλλο.

Σοσιαλισταί τε δημίζοντες

Ἀφοῦ ὁ ‘σοσιαλισμός’ ἐτυμολογεῖται ἀπό τὸ social – δημόσιος θὰ λέγαμε γιατὶ ἡ κοινωνία ἀφορᾷ τοὺς κοινοὺς, τοὺς ὁμοίους δηλαδή – …

…τότε πῶς γίνεται νὰ ὑπάρχει σοσιαλδημοκρατία;

Εἶναι μήπως ἄλλο ὁ πρᾶγμα σοσιαλισμός καὶ ἄλλο πρᾶγμα ἡ δημοκρατία;

Εἶναι Ὑβρίδιον ἡ σοσιαλδημοκρατία;

Καὶ πῶς γίνεται κάποιοι σοσιαλιστές νὰ εἶναι προασπιστές τῆς δημοκρατίας ἀφοῦ εἶναι ἄλλο ὁ σοσιαλισμός καὶ ἄλλο ἡ δημοκρατία (ἡ ἰσχύς τοῦ δήμου);

Ἀν λοιπόν σοσιαλισμός διάφορος τῆς δημοκρατίας ἄρα ὑπάρχει καὶ ἀντιδημοκρατικός σοσιαλισμός.
(Ἡ πάλι μήπως μόνον ἀντιδημοκρατικός σοσιαλισμός ὑπάρχει;)

Ἡ δημοκρατία δέν κινδυνεύει ἀπό αὐτούς ποὺ τήν ἐχθρεύονται μᾶλλον(:περισσότερον) ἀπό ὅσους ποὺ τήν καπηλεύονται.

(Καὶ) ἐδῶ ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα λύνει τὸ σύμπλεγμα. Ἄλλο τὸ ‘τε’ καὶ ἄλλο τὸ ‘καὶ’.
Εἶναι δηλαδή ἄλλο πρᾶγμα ἐάν πούμε:
«Ο Σβόμποντα εκπροσωπεί το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Αυστρίας και, από τις 17 Ιανουαρίου 2012, είναι επικεφαλής της πολιτικής ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών* και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.»
καὶ ἄλλο τὸ:
Ὁ Σβομπόντα… Προοδευτικῆς Συμμαχίας Σοσιαλιστῶν τε Δημοκρατῶν …

Προφανῶς ὁ Σβομπόντα (μὲ τὸ μᾶλλον σλαβικόν ὄνυμαν) δέν εἶναι ‘Σοσιαλιστής τε Δημοκράτης’ ἀλλά ‘Σοσιαλιστής καὶ Δημοκράτης’…
… τὸ δεύτερον πιθανότατα ἀποτελεῖ κάλυψιν-ἀπόκρυψιν-παραλλαγήν γιὰ τὸ πρῶτον.

Ὁ Σβομπόντα καὶ κανένας Σβομπόντα ἤ ἄλλος σοσιαλιστής δέν εἶναι δημοκράτες…

… εἶναι ἀπλῶς δημομπαῖκτες.

Οἱ ἀρχαῖοι εἶχαν τὸ ῥῆμα «δημίζω» γιὰ αὐτόν ποὺ προσεποιῆτο τὸν φίλον τοῦ δήμου.

Στὸ ἐξής λοιπόν οἱ σοσιαλιστές θὰ ἔχουν δικό τους ‘τε’ :
Σοσιαλισταί τε δημίζοντες.

__________________

Μᾶς τὸ λέγει ἐξ ἄλλου: «συμμαχία». Καὶ μόνον ἡ λέξις συμμαχία δηλοῖ ἡμῖν ὅτι εἶναι διαφορετικὰ τὰ στρατόπεδα.
Ὄχι ὅμως Συμμαχια Σοσιαλιστῶν καὶ Δημοκρατικῶν ὅπως ψευδῶς δηλώνουν, ἀλλά συμμαχία κάποιων σοσιαλιστῶν καὶ κάποιων δημοκρατῶν.
Δύο λέξεις μόνον ἀρκοῦν: Συμμαχία Δημιζόντων καὶ ἐπειδή ἡ συνωμοσία ἐτυμολογεῖται ἀπό τὸ σύν+ὄμνυμι (κάνω κοινοὺς ὄρκους) μᾶλλον πρὲπει νὰ ὁμιλοῦμε περὶ Δημιζόντων Συνωμοσίας .

Φυσική και πολιτική

«4 χρόνια μνημόνιο και το χρέος μεγαλώνει»

Αυτό είναι επιχείρημα για τα μπάζα.
Είναι σαν να τρέχεις με ένα αυτοκίνητο και επειδή έχεις πατήσει φρένο περιμένεις να αντιστραφεί η κίνησις προς τα πίσω.

Ο ρυθμός μετράει, όχι η απόλυτος τιμή. Το χρέος δεν μεγαλώνει τώρα, μεγαλώνει εδώ και 40 χρόνια. Ο ρυθμός όμως της αυξήσεως έχει μειωθεί ή έχει επιταχυνθεί;

Αν θέλουμε κάποτε να δούμε τα πράγματα πραγματιστικά πρέπει να κόψουμε τις παραριές και τις παραρολογίες.

Όλοι κάναμε φυσική στο σχολείο και ξέρουμε (όσοι δεν κοιμόμασταν στο τελευταίο θρανίο) ότι άλλο η ταχύτητα, άλλο η επιτάχυνσις, ἀλλο η επιβράνδυνσις της ταχύτητος και άλλο η μείωσις της επιταχύνσεως.
Όταν μειώνεται η επιτάχυνσις δεν σημαίνει ότι δεν εξαφανίζεται.

Εμάς δεν μας ενδιαφέρει η επιτάχυνσις αλλά η ασκουμένη δύναμις η οποία προκαλεί την επιτάχυνσιν και γενικότερα επιδρά στην κινητική κατάστασι του σώματος.

Το χρέος λοιπόν μπορεί να αυξάνεται. Μειώνεται όμως ο ρυθμός αυξήσεως του ή όχι;
Αυτό μετράει;

Πιο απλά.
Έστω όχημα Α στο οποίο ο οδηγός πατάει γκάζι (ασκεί δύναμη δια της μηχανής, δηλαδή μετατρέπει την θερμική ενέργεια της καύσεως του καυσίμου σε κινητική).
Αποτέλεσμα: το όχημα επιταχύνει.

Κολλάμε ένα άλλο όχημα Β μικροτέρας ιπποδυνάμεως κόντρα στο πρώτο του οποίου ο οδηγός επίσης πατάει γκάζι.

Το όχημα Α δεν επιβραδύνεται. Εξακολουθεί να επιταχύνεται, απλώς με μικρότερον ρυθμόν.
(Εννοείται φυσικά ότι δεν συνυπολογίζουμε την τριβή, την αντίσταση του αέρα, την παραμόρφωσιν των υλικών κλπ).

Για να το καταλάβουμε πιο καλά, ας αναλογιστούμε ότι τα δύο οχήματα ξεκινάνε από στάσι.
Το όχημα Α γκαζώνει, το όχημα Β επίσης.
Το όχημα Α θα ξεκινήσει συνεπώς θα αυξήσει την ταχύτητα του και μάλιστα θα παρασύρει το όχημα Β σε αντίθετη προς την εκείνου δύναμιν κινητήρος φορἀ.

Με λίγα λόγια το επιχείρημα της μη μειώσεως του δημοσίου χρέους είναι κούφιο.
Σαφώς και δεν μειώνεται το δημόσιο χρέος αφού η μηχανή παραγωγής χρέους είναι πολύ ισχυρή.
Εμάς μας ενδιαφέρει:
• Η πτώσις του ρυθμού αυξήσεως
• Η ενίσχυσης της αντοχής (του χρόνου δηλαδή) που το όχημα Β της οικονομίας θα πιέζει αντιστρόφως.
• Η μείωσις του αντοχής που η μηχανή παραγωγής χρέους θα λειτουργεί.
• Αν μπορούμε μαζί με το όχημα Β να βάλουμε και ένα όχημα Γ και ένα Δ κλπ μέχρι οι ισχύς Β+Γ+Δ να υπερβεί την ισχύ του Α την οποία αν μπορούμε ας την σαμποτάρουμε βάζοντας λίγη ζάχαρι στον κινητήρα.

Όμως εάν βάλουμε ζάχαρι γενικώς στα καύσιμα, τότε θα βλάψουμε και το Α αλλά και τα Β,Γ,Δ,… οχήματα.
Μόνον το Α όχημα, το όχημα του χρέους θέλουμε να βλάψουμε, όχι την κίνησιν γενικώς.

Το γεγονός ότι είμαστε πάμφτωχοι (τουλάχιστον εγώ είμαι, ελπίζω όχι και οι αναγνώστες) δεν πρέπει να μας κάνει να πιστεύουμε και σαχλαμάρες. Σαφώς και το χρέος μεγαλώνει, σαφώς και εξακολουθεί να κινείται το ζητούμενον είναι ο ρυθμός, η ταχύτης δηλαδή και η ταχύτης της ταχύτητος (δηλαδή η επιτάχυνσις).

Κάτι άλλο που επίσης πρέπει να προσέξουμε είναι ότι η ταχύτητα είναι σχετικό μέγεθος. Εξαρτάται από τον αντικειμενικό παρατηρητή.
Η ταχύτης δηλαδή δεν υπάρχει παρά μονάχα σε σχέσι με την θέση του παρατηρητού.
Αν κινείται και ο παρατηρητής τότε η σχετική ταχύτητα αλλάζει.

Συνεπώς άλλο είναι το χρέος μας εάν δεν παράγουμε και άλλο το χρέος μας εάν παράγουμε, εάν δηλαδή μεταβάλουμε την οικονομική μας κατάστασιν, την θέσιν δηλαδή από την οποία παρατηρούμε τις κινήσεις των οχημάτων.
Ἁλλιώς βλέπει τις κινήσεις ένας που κάθετε σε έναν λόφο στην  Γή και αλλιώς ένας που παρακολουθεί με τηλεσκόπιο από τον Άρη.

Όπως επίσης και άλλο είναι το χρέος μας εάν αδιαφορήσουμε για την κατάστασι του.
Θα μπορούσαμε δηλαδή να πούμε ότι δεν μας ενδιαφέρει το χρέος, εμείς θα ζήσουμε μόνοι μας.
Είμαστε σε θέσι να αποκτήσουμε αυτήν την οπτική;
Όχι γιατί ζούμε σε καθεστώς συμβατό με το παγκόσμιο δίκαιον, την παγκόσμια αγορά και γενικότερα τους διεθνείς οργανισμούς.
Συνεπώς δεν είμαστε αντικειμενικοί παρατηρητές διότι την θέσι από την οποία παρατηρούμε τις κινήσεις μάς την ορίζει άλλος.

Ίσως να την ορίζαμε εμείς εάν είχαμε εθνικόν νόμισμα.
Θα ήταν όμως εθνικόν ή ψευδοεθνικόν;
Και εάν ήταν εθνικό θα μας άφηναν με ένα τέτοιο νόμισμα ή θα το σαμπόταραν;

Από την άλλη βεβαίως, άλλο η κατανόησις της αληθείας και άλλο η αποδοχή της. Η μη αποδοχή της είναι πολιτική πίεσις, ξέρουμε ότι το χρέος δεν μπορεί να πάψει την επιταχυνομένη κίνησιν του όμως εμείς πρέπει να φωνάζουμε γιατί και οι φωνές ίσως να συνεισφέρουν στην μείωσιν του χρέους. Ίσως πάλι όχι, ίσως μας πάνε προς τα πίσω με ταχύτητα τέτοια ώστε να παρατηρούμε την κίνηση του χρέους με μεγαλύτερη σχετική ταχύτητα.

Απλή φυσική είναι. Τα πάντα είναι σχετικά.
Πρέπει όμως να σκεφτόμαστε και να μήν ακούμε τον κάθε δημαγωγό να λέει ό,τι του κατέβει.
____________________
Οι ίδιοι κανόνες διέπουν και το δημογραφικό αλλά και την δημοκρατία γενικότερα από την στιγμή που αποφάσισαν (άλλοι όχι εμείς) να γίνουμε πολυεθνικό κρατικό μόρφωμα.
Οι λαθροεισβολείς γεννούν, εισβάλουν, νομιμοποιούνται δηλαδή ο ρυθμός εντάξεως λαθρομεταναστών στο εκλογικό σύστημα είναι επιταχυνόμενος.
Οι Έλληνες μεταναστεύουν, αυτοκτονούν, δεν γεννάν ή γεννούν ολίγον. Η κίνησις δηλαδή των Ελλήνων προς το εκλογικό σύστημα είναι επιβραδυνομένη.
Συνεπώς ο ρυθμός απωλείας της εθνικής ανεξαρτησίας (εκλογικώς) είναι επιταχυνόμενος. Αν δεν αναστραφούν οι δυνάμεις που προκαλούν τις συγκεκριμένες επιταχύνσεις σε μερικά χρόνια θα τρέχουμε και δεν θα φθάνουμε κυριολεκτικώς.
Αν χάσουμε δηλαδή το δημογραφικό τρένο μετά δεν θα μπορέσουμε να επιβιβασθούμε ποτέ.

Καί αυτό βεβαίως είναι σχετικό. Θα ήταν απόλυτο εάν όλοι οι Έλληνες ψηφίζαμε το ίδιο κόμμα, όπως φυσικά αναμένεται να κάνουν οι λαθροελληνοποιημένοι οι οποίοι δεν είναι τόσο χαζοί (δυστυχώς) να μοιράζονται μεταξύ των κομμάτων. Αν λ.χ. δημιουργηθεί Αλβανικό κόμμα στην Ελλάδα θα είναι ένα.
Δεν πρόκειται να γίνει Αλβανική Δεξιά Ελλάδος, Αλβανική Αριστερά Ελλάδος, Κομουνιστικό Αλβανικό Κόμμα Ελλάδος.
Ένα θα είναι το κόμμα τους.
Εμείς όμως και σήμερα είμαστε μοιρασμένοι σε 10 κόμματα (κομμάτια).
Συνεπώς οι επιταχύνσεις δε μετράνε ως προς τους Έλληνες γιατί τα διανύσματα των ταχυτήτων των είναι συγκρουόμενα και ενίοτε αλληλοεξουδετερούμενα.

Δηλαδή το τρένο το έχουμε χάσει ήδη. Απλώς αναμένουμε να μας το ανακοινώσει ο σταθμάρχης.

Περί μαλάκα αδικίας

Μας έχουν πρήξει τα ούμπαλα εδώ και μερικά χρόνια με τον «γενετήσιο προσανατολισμό». Βρε από εδώ το γυρνάνε, βρε από εκεί το στρέφουν, όλο νέους όρους μας παρουσιάζουν. Μας το ξεκίνησαν ως «γενετήσιον προσανατολισμόν», τον έκαναν «σεξουαλικό», τώρα μας εμφάνισαν μια νέα λέξι : «διεμφυλικοί» λέγονται οι κίναιδοι (τρανς), μετά την κατάχρησι της «φιλίας» (ομοφυλοφιλία) και την καπήλευση της νήσου Λέσβου (λεσβία | απορώ γιατί η Λέσβος δεν τους έχει πάει στα δικαστήρια τους τύπους που ταυτίζουν το νησί τους με την ανωμαλία).

Γιατί ψάχνουν νέους όρους;
Μα γιατί δεν τους αφήνει η Ελληνική γλώσσα να λένε μαλακίες. Έτσι ψάχνουν, ψάχνουν αλλά στο τέλος πάλι στο αρχαίον «κίναιδος» θα φθάσουν γιατί αυτή είναι η μόνη σωστή λέξις.

Καταρχήν ο όρος γεν- (γίγνομαι) έχει να κάνει με την αναπαραγωγική διαδικασία.
Ως γνωστόν για να αναπαραχθεί ο άνθρωπος απαιτείται η συνεύρεσις των δύο φύλων (δεν υπάρχει τρίτο) και μετά από την ολοκλήρωσιν της ερωτικής πράξεως, τον γάμο δηλαδή, ενχέεται το σπέρμα στον κόλπο, όπου τα σπερματοζωάρια αναζητούν το ωάριον και τελικώς μόνον ένα, μόνον το ικανότερον φθάνει στον στόχο της διεισδύσεως εντός του ωαρίου, σχηματίζοντας μαζί με το ωάριον το ζυγωτόν κύτταρον το οποίον αποτελείται από τα χρωμοσώματα των δύο γαμετών. Δεν μπορεί οι γαμέτες να ανήκουν στο ίδιο φύλο, οι γαμέτες είναι πάντοτε διαφορετικού φύλου.

Αυτά… Δηλαδή γάμος, γένος, γίγνομαι, ζεύγος κλπ είναι λέξεις που αφορούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και μόνον την αναπαραγωγική διαδικασία. Οι ομο…τέτοιοι δεν γαμιούνται, δεν κάνουν γάμους, δεν γεννούν, δεν κάνουν οικο-γένειες, δεν έχουν τέκνα (από τόκο | ο άνδρας γεννά, η γυναίκα τίκτει) και όσο και εάν επιμένουν, γάμος ομο..τέτοιων δεν μπορεί να γίνει γιατί ο γάμος δεν είναι συμβολαιογραφική πράξις αλλά ιεροτελεστία που αφορά μόνον δύο μέλη διαφορετικών φύλων και όχι του ιδίου.

Γαμηλιών ήταν ο έβδομος μήν του Αττικού ημερολογίου, μήνας κατά τον οποίον γινόντουσαν πολλοί γάμοι αλλά και εορτάζοντο ο γάμος του Διός με την Ήρα.

Από  όλα αυτά συνεπάγεται ότι διάκρισις βάσει του «γενετησίου προσανατολισμού» δεν μπορεί να γίνει, είναι γλωσσικό άτοπον γιατί ο «γενετήσιος» είναι ένας συγκεκριμένος προσανατολισμός, αυτός που δυνητικά οδηγεί στην αναπαραγωγή. Τα παράπονα των ενδιαφερομένων όχι στον δήμαρχο αλλά στον θεό που έκανε έτσι τα πράγματα. Προφανώς λοιπόν δεν εννοούν τον γενετήσιο προσανατολισμό αλλά τον «ηδονιστικό προσανατολισμό». Όμως ηδονιστικό προσανατολισμό έχει και ο μαλάκας. Τι θα κάνουμε τώρα; Θα ποινικοποιήσουμε και την λέξι «μαλάκας» που είναι ψωμοτύρι μεταξύ των Ελλήνων, για να μην πούμε σε όλον τον κόσμο μια που είναι πλέον διεθνής λέξις;
Τέλος πάντων και ο μαλάκας έχει ψυχή και ηδονιστικές προτιμήσεις.
Ζητούμε από τους δύο δημάρχους Αθηνών και Θεσσαλονίκης να ορίσουν ημερομηνίες παρελάσεων «μαλακιακής υπερηφανείας» καθώς και μια επιστολή από το ΣΥΡΙΖΑ* αντίστοιχη της κάτωθεν όπου να καυτηριάζει τον αποκλεισμό του μαλάκα από τα κοινωνικά τεκταινόμενα. «Μαλάκας pride» αμέσως παρακαλώ για να μην θεωρηθεί ότι η Ελλάδα καταπιέζει τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Όσο για σημαιοφόρους της παρελάσεως, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος.

__________________________

* http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%81-%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF-athens-gay-pride?fb_action_ids=10201441082968912&fb_action_types=og.likes&fb_ref=.UbNCZ0FJdfo.send&fb_source=aggregation&fb_aggregation_id=288381481237582

Αντιμαλακιστικόν νομοσχέδιον

Όσον εύμορφος και εάν είναι η δημοκρατία, για να βγει το σκατό απαιτείται αγαστή συνεργασία τόσον του αριστερού όσον και του δεξιού κολομμερίου. Δεν δικαιούται το αριστερόν κολομάγουλον να κατηγορεί το δεξιόν για το σκατόν που έβγαλε.

Και σήμερον, μετά από 20 χρόνια καταστροφικών πολιτικών επί των ζητημάτων της λαθρομεταναστεύεσεως, είτε λόγω δειλίας όχι απλώς να αντιμετωπίσουν αλλά ακόμη και να δουν τα προβλήματα, είτε ακόμη και λόγω ανικανότητος ακόμη και να κατανοήσουν ότι έχουν κάνει την Ελλάδα το μπουρδέλο του κόσμου, έρχονται σήμερα και ζητούν την ποινικοποίησιν του ρατσισμού.

Τι σύμπτωσις! Το ίδιο ακριβώς έπραξεν και ο Μωάμεθ Β’ ο επονομαζόμενος «Πορθητής» μετά την Άλωσιν. Ποινικοποίησεν τον ρατσισμό των Ελλήνων απέναντι στους Τούρκους και τους εκτουρκισμένους. Μπήκαν στα δικά τα μας μέρη τουρκαλάδες, και στην συνέχεια όποιος ξεσήκωνε τους Έλληνες ενάντια στον οθωμανικόν ζυγόν κατηγορείτο ως ρατσιστής τρόπον τινά και έπαιρνε τον δρόμον για την αγχόνη ή για το μπουντρούμι. Ο πρώτος στην τάξιν χριστιανός ήταν κάτω από τον τελευταίο Τούρκο. Ο Έλλην χριστιανός δεν ήταν καν άνθρωπος, ήταν περιουσία των αντιρατσιστών τουρκαλάδων.

Όταν αργότερα οι Πόντιοι ξεσηκώθηκαν ενάντια στο «κράτος» του κατακτητή, αυτή των η ενέργεια χαρακτηρίστηκε ως προδοτική με τα γνωστά αποτελέσματα, να χάσουμε δηλαδή  προσωρινώς τις επί χιλιετίες πατρίδες μας. Σήμερα οι «ρατσιστές» Πόντιοι του ελληνικού Πόντου, οι ρατσιστές Έλληνες της ελληνικής Ιωνίας είναι πρόσφυγες στα τέτταρα σημεία του ορίζοντος ενώ οι αντιρατσιστές τουρκαλάδες βρίσκονται στα δικά μας μέρη, τα πιο πλούσια δηλαδή μέρη του τουρκικού κράτους.

Κάηκαν τα μπατζάκι των δειλών με την άνοδον της Χ.Α. όμως δεν κάνουν τίποτα όχι για να βγάλουν εκτός νόμου την Χ.Α. αλλά για να την βγάλουν εκτός πραγματικότητος. Δηλαδή να αλλάξουν την πραγματικότητα.

Αν το κάνουμε ολίγον τι παραβολικόν. Στην Ελλάδα λ.χ. δεν έχουμε παράδοσι στο Χόκεϊ επί πάγου. Αυτό δεν γίνεται επειδή δεν έχουμε καλούς αθλητές αλλά γιατί δεν έχουμε πάγο. Αν ξαφνικά έρθει κάποιος παγετώνας θα αποκτήσουμε και χόκεϊ επί  πάγου. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με την Χρυσή Αυγή. Οι καταστάσεις την έφεραν στο προσκήνιο γιατί πολύ απλά επί 20 χρόνια η πολιτική δειλία των δειλών πολιτικών γέμισε την Ελλάδα με βαρβάρους. Από την εποχή της λεωφορειοπειρατείας επί Χρυσοχοΐδη, από την εποχή του Σορίν Ματέι, από την εποχή των ντεμέκ-επιχειρήσεων σκούπα που τάχα μου και δήθεν μου έστελναν τους Αλβανούς πίσω στην Αλβανία, το πολιτικόν προσωπικόν στην Ελλάδα έκανε τα πάντα για να αποδείξει την δειλία του και την αναποτελεσμάτικότητα του.

Δεν ξεχνούμε φυσικά κανένα περιστατικόν, δεν ξεχνάμε ότι ένας Έλλην όμηρος Αλβανού πειρατή σκοτώθηκε από πυρά της αλβανικής αστυνομίας γιατί ο δικός μας υπουργός Δημοσίας Τάξεως (Χρυσοχοΐδης) άφησε το λεωφορείο να περάσει τα σύνορα. Από τότε φάνηκε που πήγαινε το πράγμα και από τότε το καταλάβαμε αλλά περιμέναμε υπομονετικά 20 χρόνια να εμφανιστεί κάποιος πατριώτης αλλά πατριώτη δεν βλέπαμε. Και όλο περιμέναμε, και όλο δοκιμάζαμε αλλά φώς πουθενά.

Αποτελεσματικοί λοιπόν ήταν μόνον όταν μας ρουφούσαν τα εκατομμύρια στο χρηματιστήριον (Χ.Α.Α.). Στο ρούφηγμα εκατομμυρίων είναι αποτελεσματικότατοι. Αποφασιστικοί ήταν μόνον όταν δεκαπλασίαζαν το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων. Αλλά όπως και τώρα κατηγορούν τους Ο.Α. του 2004 για το κόστος και όχι τους εαυτούς των που ανέβασαν το κόστος, θαρρείς και φταίει ο θεσμός των Ο.Α. και όχι τα πρόσωπα που έτρωγαν τα εκατομμύρια, έτσι και σήμερα κατηγορούν εμάς που τα έχουμε πάρει στο κρανίο και όχι τους εαυτούς των που τόσα χρόνια τα έκαναν σκατά.

Αυτό βεβαίως κάνουν οι γάτες οι επτάψυχες. Χέζουν και μετά σκεπάζουν τα σκατά των.
Σκέπασαν τα σκατά των στο σκάνδαλο του Χ.Α.Α., σκέπασαν τα σκατά των στους Ολυμπιακούς, τα ξανασκέπασαν εκατοντάδες φορές και σήμερα έχουν το θράσος να επιθυμούν να νομοθετήσουν ενάντια στο ρατσισμό οι ίδιοι που δημιούργησαν ή επέτρεψαν να δημιουργηθούν οι συνθήκες που νομοτελειακά οδηγούν σε αυτόν.

Η δημοκρατία όμως είναι πολίτευμα ανδρών και όχι πολίτευμα δειλών. «Ω άνδρες Αθηναίοι» ακούγονταν στον ουρανόν της πόλεως της Αθηνάς. Άνδρας θα πει αποφασιστικός αλλά και τολμηρός όπως και υπεύθυνος. Η δημοκρατία δεν είναι πολίτευμα για γάτες που σκεπάζουν τα κόπρανα των.

Όποιος σιχαίνεται το χόκεϊ επί πάγου δεν χρειάζεται να σκοτώσει τους αθλητές, μπορεί απλά να λιώσει τον πάγο.
Όποιος σιχαίνεται την Χ.Α. δεν έχει παρά να της πάρει το γήπεδο και να διώξει όσους επί 20 χρόνια εποικίζουν την πατρίδα μας. 20 είναι τα χρόνια όχι 5. Και οι Αλβανοί μέσα είναι, λαθρομετανάστες είναι και αυτοί. Αν το ξεχνάμε αυτό είναι σαν να δικαιώνουμε τον χρόνο, σαν να αποδεχόμαστε το δίκαιον του εδάφους, δηλαδή σαν να δεχόμαστε ότι σε 5 χρόνια από σήμερα θα έχουμε και νομίμους Πακιστανούς ή Αφγανούς ή Νιγηριανούς η οτιδήποτε άλλο (δεν είμαστε ρατσιστές, δεν κάνουμε διακρίσεις, όλοι οι έποικοι ανεξαρτήτως χρώματος ή εθνικότητος είναι το ίδιο παράνομοι) στην Ελλάδα.

Όποιος φοβάται την άνοδο της Χ.Α. δεν έχει παρά να της πάρει το γήπεδο και όχι την μπάλα.

Ποίος όμως έχει τα κάκαλα να πάρει το γήπεδο της Χ.Α.; Μπορεί ο δειλός να γίνει ξαφνικά τολμηρός;
Ο λύκος κι αν εγέρασεν κι άσπρισεν το μαλλίν του
μηδέ την γνώμην άλλαξεν, μηδέ την κεφαλήν του.

Τι κάνουν οι δειλοί σήμερα για ακόμη μια φορά; Πολεμούν την Χ.Α. θα πει κάποιος.

Λάθος. Την ενισχύουν συνειδητά.

Της αφήνουν γήπεδο να παίξει μόνη της και οι δειλοί επενδύουν στην επομένη ημέρα, όταν η Ελλάδα θα έχει γίνει παντελώς σκατά, όταν το αίμα θα κυλάει σε κάθε πόλι και σε κάθε χωριό, όταν θα πλακώσουν οι κυανόκρανοι να μας ειρηνεύσουν, θα επανέλθουν οι δειλοί ως καλά παιδιά να ξανακάνουν κουμάντο, αφού θα έχουν παρουσιάσει (αυτό κάνουν σήμερα) στην διεθνή «κοινότητα» το πρόσωπο του καλού παιδιού που κάνει όλα τα χατίρια.

Το καταλάβαμε; Μας οδηγούν στην καταστροφή για να μας ξαναέρθουν ως σωτήρες.
Θα μας κουνούν μετά το χέρι λέγοντας μας «σας τα λέγαμε εμείς, εμείς είμαστε οι σοφοί…» και άλλες παπαριές καμαρωτές.

Αντί δηλαδή οι επαγγελματίες δειλοί να κλέψουν το γήπεδο της Χ.Α. και να επαναφέρουν την Ελλάδα στους Έλληνες, μάς οδηγούν σε εθνοαπελευθερωτικούς αγώνες και μάλιστα επενδύουν στην ήττα μας ώστε μετά από αυτήν οι δειλοί προδότες δήθεν-δημοκράτες να επανέλθουν ως δικαιωμένοι αλλά και με ανανεωμένη την σύμβασιν των από τα ξένα κέντρα εξουσίας.

Τι θα κάνουν δηλαδή εάν λ.χ. αποφασίσει ο Ελληνικός λαός εθνικήν κυβέρνησιν;
Αυτό που έκαναν και στην Κύπρο. Θα μάς προδώσουν για να εμφανιστούν στους ξένους ως καλά παιδιά, ως δίκαιοι και δημοκράτες. Πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρει η Ελλάδα, τους ενδιαφέρει μόνον ο τρυφερός τους κόλος. Δεν πιστεύουν στην Ελλάδα, δεν πιστεύουν ότι το Ελληνικό έθνος μπορεί να τα καταφέρει. Πιστεύουν ότι μόνον μέσα στα πλαίσια των διεθνών συμμαχιών υπάρχει μέλλον και φυσικά διαμεσολαβητές αυτών των συμμαχιών μπορούν να είναι μόνον οι ίδιοι. Γιαυτό και είναι διατεθειμένοι να προδώσουν οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια, να προδώσουν τους πάντες και τα πάντα προκειμένου να κατέχουν την κουτάλα.

Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από την Χρυσή Αυγή γιατί ο Έλλην δεν την αντέχει την ανελευθερίαν. Επομένως ακόμη και εάν έλθει ένα τυραννικόν καθεστώς, δεν θα ανθέξει.
Η Ελλάς όμως κινδυνεύει όμως θανάσιμα από την Μετά Χρυσή Αυγή, την μεταπολίτευσιν β‘, περίοδον την οποίαν ετοιμάζουν από τώρα οι επαγγελματίες δειλοί, αναποφάσιστοι ξενοδουλικοί  που επενδύουν από τώρα σε εκείνην την περίοδο και σκάβουν από τώρα τον τάφο του Ελληνισμού για να βγάλουν μετά τον επικήδειον πάνω από τον εθνικόν μας τάφον.

Σήμερα λοιπόν τα πράγματα είναι απλά. Δεν χρειαζόμαστε αντιρατσιστικό νόμον. Χρειαζόμαστε έναν αντιμαλακιστικόν ώστε να λυτρωθεί επιτέλους η Ελλάς από την μαλακία που αιώνες τώρα την ταλαιπωρεί.
Το φιλοσοφικό ερώτημα είναι: μπορεί ο μαλάκας να κρίνει την μαλακία;

Τα άφυλα παιδιά, μαθηματική ερμηνεία.

Το διαβάσαμε και αυτόοο…!!! στο δημοσίευμα του αντιβάρου.

Πάμε να τα ξαναπάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Πόσα είναι τα φύλα; Δύο. Το άρρεν και το θήλυ.

Προσπαθούν να μας περάσουν ως φύλο και το ουδέτερον.

Ουδέτερον σημαίνει αυτό που δεν έχει ου δε έν έτερον, ούτε το ένα ούτε το άλλο, κανένα από τα δύο.

Άρα τα φύλα είναι δύο.
Το ουδέτερον «φύλον» είναι αυτό που δεν είναι ούτε αρσενικόν ούτε θηλυκόν.

Συνεπώς δεν μπορούν να καταργήσουν τα φύλα γιατί η ίδια η λέξις «ουδέτερον» προϋποθέτει την ύπαρξιν των δύο φύλων.

Για να το καταλάβουμε καλλίτερα πρέπει να ξαναμεταφερθούμε στην σφαίρα των μαθηματικών. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον άξονα των ακεραίων αριθμών.

Τι βλέπουμε; Από την αριστερή μεριά κείτονται οι αρνητικοί αριθμοί, από την δεξιά οι θετικοί.

Αριθμός ετυμολογείται από το αραρίσκω (ομαδοποιώ, συνάπτω,…), δηλαδή ο κάθε αριθμός έχει φύσιν που ακόμη και όταν είναι αόριστος, ουσιαστικά έχει μια εν δυνάμει φύσιν ομαδοποιημένων οντοτήτων.

Μεταξύ των θετικών και των αρνητικών υπάρχει μόνον ένας «αριθμός» που αραρίσκει το τίποτα και αυτός είναι το μηδέν (μη δε έν → ού τε ένα).

Το μηδέν είναι απαραίτητον για να οριστούν οι θετικοί και οι αρνητικοί αριθμοί ως εξής: θετικός ο μεγαλύτερος του μηδενός, αρνητικός ο μικρότερος του μηδενός όμως το μηδέν από μόνον του δεν υφίσταται, δεν έχει έννοια ένα σκέτο μηδέν.

Το μηδέν δεν είναι θετικός, δεν είναι αρνητικός αριθμός. Δεν παίρνει καν πρόσημον. Το +0 ή το -0 δεν είναι πλεονασμός, είναι λάθος.
Το μηδέν είναι ουδέτερος (ου δε έν έτερον) και μάλιστα είναι ο μοναδικός ουδέτερος αριθμός.

Και μόνον λεκτικώς είναι αυταπόδεικτον ότι το μηδέν είναι το μοναδικόν ουδέτερον στοιχείον, αφού μας το λέγει και η ίδια η λέξις (ουδέν έτερον).
Ποίος όμως μαθηματικός και σε ποίαν σχολικήν αίθουσαν έχει κάνει αυτόν τον γλωσσικόν συσχετισμόν; Ουδείς.

Ας το αποδείξουμε λοιπόν αυτό το ουδέτερον.
Το μηδέν καλείται μηδενικό ή ουδέτερον στοιχείον στην πράξιν της προσθέσεως,
δηλαδή για κάθε α,  0+α = α+0 = α.

Έστω (υπόθεσιν κάνουμε) ότι το μηδέν δεν είναι το μοναδικόν ουδέτερον στοιχείον της προσθέσεως (γλωσσική υπέρβασις ως προς το «ουδέτερον») και αυτό είναι το 0′ .
Τότε
0 + 0′ = 0′ + 0 = 0 | Αφού το 0′ είναι ουδέτερον στοιχείον (όπως υποθέσαμε)
αλλά και
0 + 0′ = 0′ + 0 = 0′ | Αφού το 0 είναι ουδέτερον στοιχείον.

Συνεπώς, τα πρώτα μέλη είναι ίσα άρα και τα δεύτερα, άρα 0=0′ και άρα το 0 είναι το μοναδικό ουδέτερο στοιχείο.
Απεδείξαμε λοιπόν ότι το μηδέν είναι ουδέτερον στοιχείον, δηλαδή δεν έχει άλλο (έτερον) ούτε καν ένα (ουδε έν)

Το μηδέν όμως πέρα από ουδέτερον στοιχείον της προσθέσεως είναι και απορροφητικό στον πολλαπλασιασμό. Δηλαδή οποιοσδήποτε αριθμός και εάν πολλαπλασιαστεί με το μηδέν, μηδενίζεται | για κάθε α, α · 0 = 0 · α = 0.

Πιο απλά με το μηδέν δεν μπορούμε να παράξουμε τίποτα. Δεν μπορούμε με ένα μέτρο μηδενικού μήκους να μετρήσουμε μια οποιαδήποτε απόστασι. Με οποιοδήποτε άλλο διάνυσμα, είτε αρνητικού είτε θετικού μέτρου μπορούμε να μετρήσουμε όποια απόστασι θέλουμε.  Με ένα μηδενικό μέτρο όμως δεν μπορούμε να μετρήσουμε τίποτα. Μπορούμε με ένα σπίρτο να μετρήσουμε την απόστασι μέχρι το φεγγάρι, με μηδέν όμως σπίρτα δεν μπορούμε.

Συνεπώς το ουδέτερον στοιχείον της προσθέσεως και απορροφητικόν του πολλαπλασιασμού δεν είναι ικανό να παράξει τίποτα από μόνον του.

Λεκτικά δηλαδή το μηδέν δεν παράγεται από το μηδέν αλλά από το ένα (1) που είναι ο ελάχιστος φυσικός αριθμός, δηλαδή είναι ο μη φυσικός αριθμός που δεν είναι ούτε καν ένα. Χωρίς το ένα δηλαδή δεν υπάρχει μηδέν για έναν πολύ απλό λόγο. Το ένα ορίζει την φύσι των αριθμών. Λέμε λ.χ. ένα μήλον, μηδέν μήλον. Αν δεν αναφερθούμε στο μήλον τότε το μηδέν σε τι θα αναφέρεται;

Αυτό ισχύει παντού. Λέμε δηλαδή «δεν υπάρχει θεός» αλλά για να το πούμε αυτό πρέπει να ορίσουμε τουλάχιστον τι είναι ο ένας θεός. Αν δεν ορίσουμε τι είναι θεός δεν μπορούμε να ορίσουμε τι είναι αθεΐα.

Το μπέρδεμα προκύπτει με την δεκαδική αρίθμηση καθώς το δέκα (10) δεν είναι άλλο από το μία (1) δεκάδα και καν μία (καμμία, μηδέν (0)) μονάδες. Δηλαδή γράφοντας τον αριθμό 10 ουσιαστικά εντάσσουμε το μηδέν στο σύνολο των φυσικών αριθμών, ενώ κατά την γνώμη μου δεν ανήκει σε αυτό, ένα πρόβλημα που δεν υπήρχε με την ελληνική αρίθμηση όπου το δέκα ήταν το ι’ και όχι το 10 το οποίο μας αναγκάζει να εντάξουμε το μηδέν στους φυσικούς αριθμούς.

Αυτό είναι με λίγα λόγια το μηδέν.

Το ουδέτερον λοιπόν φύλον δεν ορίζεται εάν δεν οριστεί ποιο είναι το αρσενικό και ποίο το θηλυκό. Και τι μας λέγει ο παραπάνω σύνδεσμος; Ότι εκπαιδεύουν τα παιδιά στην ουδετερότητα, δηλαδή στο να μένουν κολλημένα στο μηδέν.

Και όπως το μηδέν δεν μπορεί να οριστεί χωρίς το ένα, έτσι και το ουδέτερον φύλον δεν μπορεί να οριστεί χωρίς το άρρεν και το θήλυ. Δηλαδή αφήνουν τα παιδιά στο αόριστο μηδέν και όχι στο ορισμένο μηδέν, δηλαδή κολλάνε τα παιδιά στο ουδέν, δηλαδή το κενό, το τίποτα.

Ουσιαστικά δηλαδή δημιουργούν μια μαύρη τρύπα από όπου τα φύλα δεν θα μπορέσουν να αναδειχθούν ουδέποτε. Τα φύλα στην προκειμένη περίπτωσιν. Σε άλλες περιπτώσεις γίνεται μηδενισμός επί της θεολογίας, επί της πολιτικής, επί των εθνών και γενικότερα έχουμε μπει για τα καλά στην θεολογία του μηδενισμού η οποία πλέον έχει ενταχθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Το μόνον που μας σώζει είναι η Ελληνική γλώσσα και τα μαθηματικά, τα οποία φυσικά ετυμολογούνται από την μάθησιν.

Αυτά εν ολίγοις, το ζουμί είναι ότι το «ουδέτερον» και το «μηδέν» ως λέξεις σηκώνουν πολύ φιλοσοφία αλλά είναι γλωσσικές άμυνες που ευτυχώς ακόμη έχουμε στο οπλοστάσιο μας, και φυσικά το γένος δεν θα διαιωνιστεί ούτε με τα ουδέτερα φύλα ούτε με τα μονά φύλα (το ένα (1) είναι το ουδετερον στοιχείον στον πολλαπλασιασμόν) αλλά για να συμβεί η αναπαραγωγή απαιτείται η ετερότης και όχι η ουδετερότης.

Περὶ ἀλληλεγγύης κοινωνικῆς

Δυστυχῶς ἡ παγκοσμιοποίησις τὴν ἐπάτησεν. Προσπαθεῖ  ἐπιβάλλειν τὸν πολυπολιτισμόν καὶ ‘ς την Ἑλλάδαν, ὅμως ἔπεσεν σὲ ἕναν τεράστιον ὀλίσθημαν. Ἐδῶ δέν εἶναι παῖξον-γέλασον. Ἐδῶ εἶναι ἡ Ἑλλάς, τὸ λίκνον τοῦ πολιτισμοῦ καὶ ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες ἔχουμε ἕνα κακόν κουσούρι . Ὁμιλοῦμε ἑλληνικά…ἀκόμη.

Τί σημαίνῃ αύτό; Ὅτι αἱ λέξεις που χρησιμοποιοῦμε δέν εἶναι ούγκ, μούγκ, μι Τάρζαν- γιού Τζέιν.
Ἐδῶ αἱ λέξεις ἔχουν διαφανείαν, ὀρθογραφίαν, ἐμπεριέχουν δὲ συμπυκνωμένας έννοίας, φιλοσοφίαν κἂ.

Ἐρώτησεν οὖν ἡ γνωστὸς δημοσιογράφος τοῦ διεθνιστικοῦ, πολυπολιτισμικοῦ, νεοταξιτικοῦ, ἐθνομηδενιστικοῦ καὶ ἱστοριομπερδευτικοῦ ΣΚΑεΙ (στὸ 3:45 τοῦ ἀκολούθου βίντεο) ἀπευθυνόμενος στὸν Κασιδιάρη τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς :

«Ἔτσι τὴν ἐννοεῖτε τὴν κοινωνικήν ἀλληλεγγύη;» ταυτίζουσα τὴν κοινωνικήν αλλυλεγγύην μὲ κάποιας μορφῆς φιλανθρωπίαν καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ Χ.Α. θὰ ἔπρεπε νὰ μοιράζει τρόφιμα καὶ σὲ λαθρομετανάστας, οὐ μόνον τοῖς Ἕλλησιν.

Μὰ ἀγαπητή Τσαπανίδου, ἀκριβῶς αὐτό εἶναι ἡ κοινωνική ἀλληλεγγύη. Ἡ βοήθεια δηλαδή ἀπό Ἕλληνες εἰς Ἕλληνες.
Ἀν δὲν τὸ πρόσεξες, ἡ κοινωνία γράφεται μὲ ὂ μικρόν-ἰῶτα. Ἐντάξει, στὴν ἀργκό λέμε καὶ ἀπό καμίαν φοράν «κενωνία» ὅμως κανονικά γράφεται μὲ ‘οι’.
Τί σημαίνῃ αὐτό;
Μὰ ὅτι ρίζα τῆς «κοινωνίας» εἶναι τὸ «κοινόν», τὸ ἴδιον δηλαδή, τὸ ὅμοιον.

Μὲ λίγα λόγια κοινωνία σημαίνει τὸ σύνολον ἐκεῖνο τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἔχουν κοινά στοιχεία καὶ ζοῦν μαζί. Σὲ ἀντίθεσιν μὲ τὀ ἔθνος τὸ ὁποῖον δύναται εἶναι διεσκορπισμένον, κοινωνία συνθέτουν ἐκεῖνα τὰ μέλητοῦ ἔθνους τὰ ὁποῖα ζοῦν μαζί. Εἶναι δηλαδή ἡ κοινωνία ἕνα ἐθνικόν ὑποσύνολον καὶ τὰ μέλη της ἔχουν τὰ ἴδια χαρακτηριστικά μὲ αἀτά τοῦ ἔθνους, ἔχουν δηλαδή τὸ ὁμότροπον, τὸ ὁμόγλωσσον, τὸ ὁμόθρησκον. Οἱ λαθρομετανάστες δὲν ἀνήκουν στὴν κοινωνίαν ἡμῶν καὶ ἀς ζοῦνε μαζί μᾶς, διότι δέν μᾶς συνδέει τίποτε τὸ κοινόν.

Ἀκριβῶς γιὰ αὐτόν τὸν λόγον ἡ πολυπολιτισμική καὶ πολυφυλετική κοινωνία εἶναι ἕνα ἀκόμη σύντομον ἀνέκδοτον. Πολυφυλετισμόν εἴχαμε καὶ κατά τοὺς ὀθωμανικούς χρόνους ὅμως αἱ κοινωνίαι ἧτο ἐθνικαί. Σὲ ἄλλα χωρία ζοῦσαν οἱ ἐκτουρκισμένοι, σὲ ἄλλους μαχαλάδες, σὲ ἄλλα σοκάκια. Ἀλλοῦ ζοῦσαν οἱ Ἀρμένιοι, ἀλλοῦ οἱ Ἑβραῖοι, ἀλλοῦ οἱ Ἕλληνες καὶ ἀλλοῦ οἱ Τοῦρκοι. Ὅλοι ὑπέκουαν στοὺς ἰδίους νόμους τῆς Ὀσμανικῆς «πολιτείας» ὅμως δὲν ἀπετελοῦσαν μίαν κοινωνίαν ἀλλά πολλὰς, τίς λεγόμενες κοινότητες.  Γενικότερα ὁ πολυπολιτισμός εἶναι μία μποῦρδα καὶ ἡμίσεια, δέν ὑπῆρξεν, δέν ὑπάρχει, δέν πρόκειται ποτέ νὰ ὑπάρξει. Αὐτό καὶ ἐάν εἶναι σύντομον ἀνέκδοτον: «πολυπολιτισμός».

Βεβαίως οϊ μαρξοπαθείς δέν χάνουν εὐκαιρίαν νὰ βάζουν τὴν γνωστή μπουρδοσάλτσα των σὲ κάθε διαδικτυακή των ἀπόπειρα.
Γράφει λ.χ. το βικιλεξικό στὴν ἀγγλικήν του ἔκδοσιν ἐπί τοῦ λήμματος «Κοινωνία»:
« Κοινωνία → society (group of people sharing culture).

Γράφουν καὶ «οι δικοί μας» μαρξοχτυπημένοι στὸ ἴδιο λῆμμα: «σύνολο ανθρώπων που ζουν οργανωμένα και σύμφωνα με συγκεκριμμένους κανόνες
στην αρχαιότητα υπήρχαν αρκετές μητριαρχικές κοινωνίες
ο καπιταλισμός δεν πιστεύει στην αταξική κοινωνία »

Δέν χάνουν εύκαιρίαν. Ἔχουν γεμίσει τὸ διαδίκτυον μὲ προπαγάνδα καθῶς ἔχει γεμίσει καὶ τὸ κεφάλι των ἀπό «ταξική πάλη», «ταξικούς ἀγώνας» καὶ καπιταλιστικά φαντάσματα. Πάνω στὴν προσπαθείαν των νὰ τὰ κάμνουν ὅλα κομμουνιστικά, ἀλλάζουν καὶ τὰς ἐννοίας τῶν λέξεων.
Μὰ βρὲ πανηλίθιοι, οἱ νόμοι κάνουν τὴν κοινωνία; Καὶ οἱ τσιγγάνοι ζοῦν σήμερον στὸ Ἑλληνικόν κράτος, ἄρχονται ἀπό τοὺς ἰδίους νόμους ὅμως ἔχουν δικήν των κοινωνίαν.

Ἄλλη βεβαίως μεγάλη παπαριά εἶναι ἡ «κοινωνία τῶν ἐθνῶν», ὅρος ποὺ ὁμοιάζει μὲ εὐχή καθῶς ἡ κοινωνία ἀφορᾶ μοῦνον ἕνα ἔθνος. Δέν μπορεῖ νὰ εἶναι πολυεθνική μία κοινωνία καθῶς ἀναφέρεται στους κοινούς (ὁμοίους) ἀνθρώπους καὶ ὄχι στοὺς ἀνομοίους.

Λυπούμαστε λοιπόν κυρία Τσαπανίδου ἀλλά ἀκριβῶς αὐτό ἔπραξεν ἡ Χρυσή Αυγή, κοινωνικήν ἀλληλεγγύην στὴν κοινωνίαν τῶν Ἑλλήνων τῷ γένει (τῶν μόνων Ἑλλήνων δηλαδή), ἀλληλεγγύη στοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους ποὺ συνδέονται ἀπό κοινά στοιχεία. Ὁ έθνοσοσιαλισμός (ναζισμός) γιὰ τὸν ὁποῖον κατηγορεῖται ἡ Χρυσή Αυγή εἶναι ὁ ὁρισμός τῆς κοινωνίας (τοῦ κοινωνισμοῦ ἴσως καλλίτερα) γιατί ἡ «κοινωνία» ὡς λέξις ἐνσωματώνει καὶ τὸ ἔθνος καὶ τὴν ἀλληλεγγύη. Συνεπῶς καὶ ὁ ἐθνοσοσιαλισμός εἶναι ὅρος νεοβαρβαρικός, τὸ σκέτο «κοινωνία»ἀρκεῖ καὶ γιὰ τὸν ἐθνικισμόνκαὶ γιὰ τὸν σοσιαλισμόν.

Ἀν λοιπόν ἡ Χρυσή Αὐγή διένεμε τρόφιμα καὶ σὲ παρανόμους μετανάστες (ὑπάρχουν ἄραγε νόμιμοι στὴν Ἑλλάδα;) τότε θὰ ἐνεργοῦσε ἀντικοινωνικῶς, ἀφοῦ μὲ τοὺς Ἀλβανο-Πακιστανο-Αφγανο-Μπαγκλαντεσιο-Νιγηριανούς δὲν ἔχουμε κανένα κοινόν στοιχεῖον, οὖτε καὶ θὰ ἀποκτίσωμεν ποτέ, συνεπῶς δὲν ἀνήκωμεν στὴν ἴδια κοινωνίαν.

Μνημόνιον, ωά και πασχάλια.

Για όσους δεν το κατάλαβαν, είμαστε πλέον καθολικοί.

Ορίζει την θρησκεία αυτός που ελέγχει την τροφή. Έχω ξαναγράψει ότι αυτή κατά την γνώμη μου ήταν η κίνησις ματ του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ότι μετέφερε δηλαδή την πρωτεύουσα της Ρώμης στην Νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη, το σημείο που ήλεγχε την πρόσβαση στα σιτηρά της Κασπίας.

Τι μάς λένε  σήμερον;
Ότι δεν θα γίνουν πληρωμές επειδή οι καθολικοί έχουν Πάσχα.
Καθυστερούν τις πληρωμές λόγω του Πάσχα των Καθολικών!

Καθυστέρηση συντάξεων ΟΑΕΕ και ΟΓΑ… λόγω του Πάσχα των Καθολικών

Ουσιαστικά επειδή έχουν Πάσχα αυτοί, έχουμε Πάσχα και εμείς. Αύριο-μεθαύριο θα νηστεύουν αυτοί, θα πρέπει να νηστέψουμε και εμείς. Κάποτε είχαμε μέχρι και διαφορετικό ημερολόγιο με τους παπικούς, πλέον τείνουμε στο να έχουμε και κοινό εορτολόγιο.

Ήδη έχουν γίνει κάποια βήματα για την προετοιμασία ημών προς αυτήν την κατεύθυνσιν. Οι ιερείς λ.χ. της Ελληνορθοδόξου εκκλησίας έχουν αρχίσει να ξυρίζονται. Άλλος λίγο, άλλος πολύ, η εμφάνισις των ιερέων τείνει στην εκκοσμίκευσιν. Η σημειολογία δεν είναι το άπαν παίζει όμως τεράστιο ρόλο στην διαμόρφωση των συνειδήσεων. Άλλο να βλέπει κάποιος έναν παπά με μεγάλη γενειάδα και άλλο έναν αξούριστο που απλώς τυγχάνει να φοράει ράσα και αυτά όχι πάντα. Τα άλλοτε ιερατικά άμφια έχουν καταντήσει να είναι στολές. Πολλοί ιερείς πλέον δεν είναι παπάδες, ντύνονται παπάδες για όσο διάστημα το απαιτεί το επάγγελμα τους. Ουσιαστικά δηλαδή είναι επαγγελματίες ιερείς που μετά την λειτουργία βγάζουν τα ράσα, φοράνε ένα τζινάκι, το παίζουν τζιμάνια ή και κάνουν και δεύτερη δουλειά. Με λίγα λόγια ένας παπάς με τρέντι γένια δεν είναι παπάς. Κι όμως εξοικειωνόμαστε με την εικόνα σιγά-σιγά ενώ η περίφημη παροιμία: «ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς» πάει σιγά σιγά περίπατο.

Βήμα δεύτερον. Ονόματα. Όσο περνάει ο καιρός τόσο συνηθίζομε ονόματα τύπου Νταίζη, Νταϊάνα, Τζέσυ κλπ, θαρρείς και εντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες. Αν λ.χ. την πουν την άλλην Ευανθία μπορεί να παρεξηγηθεί. Προτιμά το Εύα που είναι πιο ιντερνασιονάλε, τρομάρα μας. Η Ευγενία έγινε Τζένη κοκ.

Και αφού επετεύχθη η προετοιμασία μας σε σημειολογικό επίπεδο, πλάκωσε και η τηλεοπτική προπαγάνδα (εδώ και εδώ). Πλέον είναι περισσότερες οι εικόνες που μας μεταδίδονται από το Βατικανό σε σχέσι με το Πατριαρχείον. Μαθαίνουμε πότε βγαίνει μαύρος, πότε άσπρος, πότε σκατί καπνός αλλά δεν μαθαίνουμε το τί γίνεται στο Φανάρι. Ξενομανία μέχρι και στην θρησκεία.

Έτοιμο λοιπόν το πεδίον για την ένταξιν μας στον παπισμό. Τι απέμεινε; Η επιβολή του. Και επειδή δεν μπορούν να μας διατάξουν να γίνουμε παπικοί, μας ορίζουν  το Πάσχα δια της οικονομικής εξαρτήσεως. «Ναι, μπορείτε να έχετε Πάσχα όποτε θέλετε, εφτά όμως θα έχετε όταν το επιτρέπει το δόγμα μας», δηλαδή επί των οικονομικών θα είσαστε παπικοί.

Γιατί λοιπόν δεν γίνονται πληρωμές;
Γιατί έχουν Πάσχα οι παπικοί.
Χεστήκαμε. Εμείς δεν έχομε. Στο Πάσχα ακολουθούμε το Ιουλιανό ημερολόγιον.
Τις πληρωμές και γρήγορα, μην γίνουμε από δυο χωριά χωριάτες.

Αν είναι ελέω οικονομικής ανάγκης να χάσουμε εθνική κυριαρχία, θρησκεία, παραδόσεις, ήθη και έθιμα, αν είναι να χάσουμε και τα αυγά και τα πασχάλια,
έ τότε καλύτερα η πείνα και η ανέχεια. Από την πείνα κάποτε θα γλυτώσουμε. Από τον οικουμενισμό και τον παπισμό ποτέ.

Αλήθεια ποία ήτο η αντίδρασις του Ιερωνύμου; Δέχεται αδιαμαρτυρήτως την ύπουλη επιβολήν αλλοδόξου εορτολογίου;

Ποίος φοβάται την Χρυσήν Αυγήν;

2009 +4 πόσο κάνει; Μήπως 2013;
2009 +5 πόσο κάνει; Μήπως 2014;
(ευχαριστώ τον Θωμά για την διόρθωσιν)

Αυτό είναι το έτος κλειδί. Το έτος των Ευρωεκλογών.
Το έτος που θα μπει ένα κόμμα σαν την Χρυσή Αυγή στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Θα την αφήσουν ή θα τη βγάλουν εκτός νόμου;

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για την μασωνοκρατούμενη Ε.Ε. Αν βγάλουν εκτός νόμου την Χ.Α. θα θεριέψει, θα δημιουργηθεί άλλο κόμμα που θα σαρώσει στις εκλογές.  Αν δεν την βγάλουν εκτός νόμου τότε θα την λουστούν μέσα στις Βρυξέλλες όπως είναι, ατόφια με τα σύμβολα της και με τα χρώματά της.  Αν πάμε σε πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα, οι βουλευτές της Χ.Α. στο ελληνικό κοινοβούλιο θα διπλασιαστούν.

Αυτό είναι το πρόβλημα του συστήματος. Όχι το τι θα γίνει στην Ελλάδα αλλά εάν θα μπει ένα κόμμα που χαιρετάει με τον αρχαιοελληνικό τρόπο, ο οποίος σήμερα ονομάζεται φασιστικός, μέσα την ευρωβουλή. Αν μπει ένα, μελλοντικά θα μπούνε και άλλα, από Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και στο τέλος και από την ίδια την Γερμανία. Το κάστρο των Βρυξελλών τρίζει και η Ελλάδα για ακόμη μια φορά θα αποδειχθεί ο ομφαλός της γης, ο τόπος δηλαδή που πάντα όριζε τις εξελίξεις, τις θρησκείες, τις ιδεολογίες. Ακόμη και το ΔΝΤ μέσω της Ελλάδος μπήκε στην Ευρώπη. Η μοναδική στιγμή που απουσίαζε η Ελλάδα από τις εξελίξεις ήταν όταν ανακαλύφθηκε ο νέος κόσμος, γιαυτό και από τότε όλα πάνε στραβά, γιατί χωρίς την Ελλάδα δεν υπάρχει ισορροπία στην οικουμένη.

Στο θέμα μας τώρα. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί πρόβλημα για την Ελλάδα και την ελληνική δημοκρατία. Λάθος. Το πρόβλημα δεν είναι Ελληνικό. Η Ευρωπαϊκή Ένωσις είναι αυτή που φοβάται το κόμμα του Μιχαλολιάκου και τους έχω ικανούς ακόμη και να δώσουν δικαίωμα ψήφου σε λαθρομετανάστες στις ευρωεκλογές  προκειμένου να μην ζήσουν αυτήν την στιγμή.

Αν είχα λεφτά να στοιχηματίσω θα στοιχημάτιζα ότι η παρέα των Βρυξελλών θα το ζήσει τελικά το θρίλερ γιατί πλέον δεν μπορεί να κάνει κάτι ώστε να σταματήσει το ποτάμι. Ζούμε ιστορικάς στιγμάς και θα ζήσουμε ακόμη ιστορικοτέρας, καλάς ή κακάς θα δείξῃ, σε καμίαν περίπτωσιν όμως ανιαράς.

Περί ελληνοποιήσεων παρανομίας

♦  700.000 λαθρομετανάστες λέει, ενομιμοποιήθησαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
♦  Ταυτόχρονα όμως υπάρχει το κόλλημα ότι δεν μπορούμε να απελάσουμε τους λαθρομετανάστες γιατί είναι δύσκολο να μάθουμε τα πραγματικά των στοιχεία (Καταγωγή, διεύθυνσιν κλπ).

Κανονικά θα έπρεπε να σταματήσω εδώ το γράψιμον και να αρχίσω να γελάω.
Ή μήπως να κλάψω;

Για να αναλύσουμε λιγάκι τα δεδομένα.

Μια πρεσβεία ξένου κράτους στην Ελλάδα, είναι ουσιαστικώς ξένον έδαφος. Ανήκει στο κράτος που πρεσβεύει. Η πρεσβεία της Ελλάδος στις ΗΠΑ λ.χ. είναι Ελληνικόν έδαφος, είναι το ίδιο το Ελληνικόν κράτος.
Με κάποιες λέει χώρες, λ.χ. Πακιστάν, δεν έχουμε λέει, υπογράψει λέει, σύμφωνα επαναπροωθήσεως λαθρομεταναστών αλλά ακόμη, λέει, και εάν τα είχαμε αυτά τα σύμφωνα, πάλι θα ήταν δύσκολη η απέλασις-επαναπροώθησις των λάθρο, γιατί λέει, είναι δύσκολο να μάθει το Ελληνικό κράτος το από πού είναι ένας εν Ελλάδι εισβολεύς και ακόμη δυσκολότερο να το διασταυρώσει. Μπλα μπλα….

Και τις 700 χιλιάδεως λαθρομεταναστών ρε κουφάλες, με τι στοιχεία τις νομιμοποιήσατε;
Ήξερε μήπως το Ελληνικό κράτος από πού κρατάει η σκούφια του κάθε μελαμψού  ή δήλωσε ο μελαμψός το όνομα Χασαν Χουσεϊν Σκατά Αλ Ματά και δεχθήκατε την δήλωσιν ως ακριβή;

Ή μήπως πάλι, για να νομιμοποιηθεί ο κύριος Σκατά Αλ Ματά στην Ελλάδα, φιλοτιμήθηκε να συνεργαστῄ το Πακιστανικό (ή Αλβανικό ή Αφγανικό κλπ κράτος, δεν είμαστε ρατσιστές, δεν κάνουμε φυλετικάς διακρίσεις μεταξύ λαθρομεταναστών) κράτος και η αντίστοιχος πρεσβεία, η οποία όμως δεν συνεργάζεται για τις διαδικασίες απελάσεως;

Μήπως δηλαδή οι χώρες αυτές συνεργάζονται με την Ελλάδα για το έτσι αλλά όχι για το γιουβέτσι;
Ωρέ μήπως έχετε κάνει ειδικές συμφωνίες μόνον για εισβολές και όχι για εκβολές λαθρομεταναστών;

Γιατί δηλαδή δεχθήκατε την δήλωσιν του εγκληματία (ο οποίος δεν είναι εξαίρεσις αλλά ο κανών) βιαστού ότι είναι ανήλικος, χωρίς να  επιδεικνύετε την ανάλογον εμπιστοσύνην όταν ούτος λέει σας ότι είναι από το Τσιμπουτί;

Διότι όταν έρχεται ένας λαθρομετανάστης, δεν είναι μουγκός. Τον ρωτάει κάποιος «από πού ήρθες φιλαράκο» και εκείνος απαντάει κάτι. Δεν λέει ΟΥΓΚ ούτε ΜΟΥΓΚ.
Λ έ ε ι   κ ά τ ι .
Αυτό το κάτι λοιπόν γιατί το αναγνωρίσατε 700.000 φορές προκειμένου να τον νομιμοποιήσετε αλλά δεν το αναγνωρίσατε 4 εκ. φορές προκειμένου να τους απελάσετε;

Ή λοιπόν το Ελληνικόν κράτος δέχεται αυτό το κάτι ως δήλωσιν που ισχύει και για τις απελάσεις, ή δεν την δέχεται καθόλου. Η εικόνα που δείχνει το Ελληνικό κράτος είναι πως όταν μπορεί να διασταυρώσει τα στοιχεία, δεν απελαύνει αλλά νομιμοποιεί.

Η λύσις είναι απλή. Δηλώνει δηλαδή κάποιος ότι ήρθε από το Αφγανιστάν; Χωρίς πολλά πολλά, πάει στο Αφγανιστάν. Το ίδιο καράβι εξάλλου θα πάει και στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν.
Να είναι Σουηδός ή Νορβηγός μια φορά, αποκλείεται. Οι Ιάπωνες έχουν τα μάτια προς τα πάνω, οι Κινέζοι προς τα κάτω. Αν είναι μαύρος είναι Αφρικανός, εάν είναι μελαψός είναι Ασιάτης ή Βορειοαφρικανός. Απλά πράγματα.
Συνεπώς, όπως και να έχει με την ίδια γραμμή θα ταξιδέψει, είτε ως Πακιστανός, είτε ως Αφγανός. Εάν δε είναι Αλβανός θα πάρει το λεωφορειάκι με δικά του έξοδα, καθώς τόσα χρόνια έχει κάνει ολόκληρον περιουσίαν στην Ελλάδα.

Θα έχει δύο επιλογές. Ή θα δηλώνει την πραγματική του καταγωγή, ή εάν η δήλωσις του είναι ψευδής και δεν τον δεχθούν στην υπετιθεμένη πατρίδα του, θα ανοίγει η καταπακτή για να φάνε και τα καημένα τα ψαράκια.

Βάρβαρον, θα πει κάποιος.
Μα μόνον ένας θα γίνει φαγητό για ψάρια. Μόνον ο πρώτος. Και αυτόν θα τον σώσουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις και θα τον στείλουν σε ένα φιλάνθρωπο μέρος όπως οι Βρυξέλλες.
Οι άλλοι όλοι όμως θα κελαηδήσουν σαν αηδόνια και καναρίνια μαζί. Μόνοι τους θα τρέχουν εις τας πρεσβείας των προς αναγνώρισιν, με ζήλο και χάρη περισσή. Θα ανοίξουν δε και διάφορες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών επαναπροωθήσεως λαθρομεταναστών που θα συμβάλουν στο ΑΕΠ της Ελλάδος.
«Είσαι Πακιστανός; Κάλεσε ΤΩΡΑ 090 123456789 και κάνουμε εμείς τις διατυπώσεις για να επιστρέψεις στην χώρα σου» •  «أنت الباكستانية؟ اليوم دعا 090 123456789 ونحن نفعل الإجراءات للعودة إلى بلدك»
«ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ να επιστρέψεις στην πατρίδα σου, κάλεσε τώρα το ΧΧΧΧΧΧΧ».

Δεν συνεργάζεται το Χ κράτος;
Τότε τι τις θέλουμε τις διπλωματικές σχέσεις;
Διπλωματικές σχέσεις έχουμε με κράτη που συνεργάζονται, όχι με κράτη που δεν συνεργάζονται.
Κλείνουμε την πρεσβεία μας λ.χ. στο Πακιστάν και άντε γειά. Ας κλαίνε μέχρι να ασπρίσουν.
Απλά πράγματα.

Αλλά εν πάσῃ περιπτώσει, εδώ δεν προτείνουμε λύσεις για το θέμα, δεν είναι αυτός ο σκοπός του άρθρου αλλά κάνουμε την εξής διαπίστωσιν.

Εάν ενομιμοποιθήσαν 700.000 λαθρομετανάστες αυτό έγινε με κάποια στοιχεία.
Τι είδους και ποίας φύσεως ήταν αυτά τα στοιχεία;
Δήλωσε δηλαδή κάποιος Φασούλ Σασλούκ Σουντζούκ Λουκούμ Αλ Κανταΐφ και αυτό το όνομα το δέχθηκε το Ελληνικό κράτος;
Με τι αποδεικτικά-δικαιολογητικά;
Και αφού όλος ο αγώνας γίνεται για να μαζέψουμε τα δικαιολογητικά προκειμένου να τους απελάσουμε, γιατί τελικά αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να τους νομιμοποιήσουμε;

Ή μήπως πάλι δεν υπάρχουν καν δικαιολογητικά; Μήπως είναι δικαιολογητικά επινενοημένα και κατασκευασμένα;
Εάν τέτοια είναι αυτά τα δικαιολογητικά τότε κατά πόσον είναι νόμιμες αυτές οι νομιμοποιήσεις όταν είναι προϊόντα διπλής παρανομίας;
1. Αφορούν ανθρώπους που παρανόμησαν στην πρώτη τους επαφή με την Ελλάδα, δεδομένου ότι είναι όλοι λαθρομετανάστες.
2. Παρανόμησαν και στην συνέχεια, αφού τα στοιχεία που δήλωσαν είναι πλαστά;

Συνεπώς αυτές οι 700.000 νομιμοποιήσεις, αφενός δεν είναι νομιμοποιημένες στην συνείδησιν των Ελλήνων τῷ γένει, των μοναδικών Ελλήνων δηλαδή, αφετέρου γιατί τα στοιχεία κατά τα φαινόμενα δεν είναι δυνατόν να διασταυρωθούν, αφού εάν ήταν αυτό δυνατόν τότε δεν θα ενομιμοποιούντο αλλά θα απελαύνοντο.

Και τέλος, για ακόμη μία φορά αποδεικνύεται ότι κάποιον λάκκον έχ’ η φάβα.

Και εγώ ρωτώ και ξαναματαρωτώ και απάντησι δεν λαμβάνω.
Πόσοι Αλβανοί απελάθηκαν από το 1990 μέχρι σήμερα;
Δίπλα είναι η Αλβανία, με λεωφορειάκι μπορούμε να τους απελάσουμε και με κόστος 1€ ανά λαρθομετανάστη Αλβανό.
Έχουμε απελάσει έστω και έναν;
Και αυτός ο ένας (ο ανύπαρκτος ένας) ποῦ ζει σήμερα; Στην Αλβανίαν ή στην Ελλάδαν;
Εδώ δηλαδή είμαστε ανίκανοι να απελάσουμε τους Αλβανούς, με τους ΠακιστανοΑφγανοΜπαγκλαντεσιανοτετοιους θα τα καταφέρουμε;

Συμπέρασμα:
Οι 700 χιλ. Ελληνοποιήσεις, νομιμοποιήσεις είναι όλες παράνομες. Δεν υπάρχουν μετανάστες 1ης, 2ης, 3ης γενεάς αλλά λάθρομετανάστες 1ου βαθμού, δευτέρου βαθμού, τρίτου βαθμού κλπ.

Όπως κληρονομούνται τα χρέη από πατέρα σε υιό, έτσι κληρονομούνται και τα αδικήματα.
Ο λαθρομετανάστης γεννάει όχι νόμιμον αλλά λαθρομετανάστη. Και δεν είναι μόνον οι Πακιστανοί τέτοιοι. Να μην είμαστε ρατσιστές και να μην κάνουμε διακρίσεις στο χρώμα. Και οι Αλβανοί είναι λαθρομετανάστες.

Στην τελική, οι νόμοι δεν έχουν αναδρομική ισχύ. Όταν λάμβανε χώρα το αδίκημα της λαθραίας εισβολής στην Ελληνικήν επικρατείαν, στο Ελληνικό κράτος ίσχυε το δίκαιον του αίματος. Συνεπώς για κάθε λαθρομετανάστη θα ισχύει το δίκαιον που ίσχυε την στιγμή του αδικήματος. Δεν μπορεί να γίνει Έλλην ένας Αλβανός που όταν γεννήθηκε παρανόμως στην Ελλάδα, ίσχυε το δίκαιον του αίματος, το μόνον δηλαδή δίκαιον που επιτρέπεται βάσει και μακραιώνου παραδόσεως να ισχύει σε αυτόν τον τόπον.