Ἄρθρα μαρκαρισμένα ὡς "προπαγάνδα"

Αυτό προσπαθούν να μας παρουσιάσουν οι διάφοροι ψευδοπροοδευτικάριοι. Να μας πουν δηλαδή ότι το μαύρο δεν είναι μαύρο αλλά είναι άσπρο. Πώς; Παρουσιάζοντας μας διαφόρους μαύρους για Έλληνες, μέσα από την δολία  παρερμηνείαν του Ισοκράτους, ότι δήθεν οι μετέχοντες της Ελληνικής παιδείας είναι Έλληνες. Σε αυτό έχουμε ήδη αναφερθεί εδώ.

Είναι βέβαιον ότι η Ελληνική παιδεία δεν είναι Ελληνοποιητική διότι δεν είναι θαυματουργή. Θαύματα στην Ελλάδα δεν γίνονται. Στην Ελλάδα ισχύει το συν Αθηνά και χείρα κίνει. Θαύματα με μάνα εξ ουρανών και με γαίες της επαγγελίας  δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλού μπορεί, στην Ελλάδα όχι.

Αυτό βεβαίως εάν είχαμε Ελληνική παιδεία στα σχολεία μας, γιατί μάλλον στην παιδεία που δίνουμε στα ελληνόπουλα γίνονται και θαύματα. Μέσα σε αυτά τα θαύματα μπορεί ο Κεμάλ να ήταν ένας φιλέλλην, οι Έλληνες να συνωστίστηκαν στο λιμάνι της Σμύρνης και επίσης μπορεί ένας μαύρος να είναι Έλλην.

Γιατί δεν γίνεται να είναι Έλλην ένας μαύρος; 
Γιατί ουδέποτε ήταν μαύροι οι Έλληνες. Από τα ομηρικά χρόνια υπάρχει η λέξις Αιθίοψ σήμαινε την καμένη όψη. Ο Ηρόδοτος αναφέρεται στην Αιθιοπία ως χώρα της Λιβύης (Αφρικής) στην νότιο θάλασσα.

Τι σημαίνει Αιθίοψ; Σημαίνει όπως είπαμε καμένη όψη.

Ήταν κάτι σύνηθες να έχει κάποιος καμμένη μούρη; 
Όχι, καθώς εάν ήταν σύνηθες δεν θα τους ονόμαζαν καμενομούριδες αλλά κανονικο-μούριδες.
Η μαύρη όψις είναι και πάντα ήταν ΞΕΝΗ προς την Ελληνική πραγματικότητα. Από την αρχαιότητα δηλαδή ακόμη ένας Έλλην δεν ήταν μαύρος.

Το κείμενο δεν είναι ρατσιστικό. Δεν λέμε κάτι κακό για τους μαύρους. Απλώς λέμε ότι Έλλην και μαύρος δεν γίνεται. Μια χαρά άνθρωποι είναι, καλές ψυχές, χαμογελαστοί και ομιλητικοί ΟΜΩΣ Έλληνες δεν είναι γιατί δεν γίνεται να είναι.

Έχει εφευρεθεί μια νέα λέξις για να περιγράψει τους μαύρους ανθρώπους, η οποία να μην τους αποκαλεί “ρατσιστικώς” μαύρους. Οι προοδευτικάριοι λοιπόν ανακάλυψαν την λέξη “έγχρωμος“.
Σήμερα λ.χ. δεν λέμε ο μαύρος ποδοσφαιριστής αλλά ο έγχρωμος ποδοσφαιριστής.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ μεγαλύτερη ανακρίβεια από αυτήν και μεγαλύτερο ψεύδος.

Καταρχήν το να μην αποκαλεί κάποιος τον μαύρο μαύρο είναι από μόνο του ρατσιστικό γιατί είναι σαν να θεωρεί το μαύρο ως κάτι κακό. Είναι και μάλιστα υποκριτικό. Δηλαδή το ότι οι ίδιοι οι αντιρατσιστές μη αποκαλώντας το μελανό (αυτή είναι η Ελληνική λέξις για το μαύρο) με το όνομα του, δηλώνει ή αχρωματοψία ή βλακεία ή ρατσισμό. 
Ο μέλανας στης όψη άνθρωπος είναι μαύρος και αυτό δεν αλλάζει. Δεν είναι κακό αλλά τι να κάνουμε; Είναι μαύρος.

Μάλιστα το ίδιο βλακώδες είναι και να αποκαλείς τον ανάπηρο, άνθρωπο με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ). Δεν υπάρχει πιο μεγάλη βλακεία από αυτήν. Εμείς οι πόντιοι πάντοτε ήμασταν απαλλαγμένοι από τέτοια συμπλέγματα (κόμπλεξ). Λέμε τον κωφό κωφό, τον κωτσό κωτσό (κουτσός), τον άνθρωπο με το κομμένο χέρι, άνθρωπο με κομμένο χέρι. Πως να τον πούμε δηλαδή;;  Άνθρωπο με ειδικές ανάγκες;

Τέτοιες ιδιότητες πέρασαν και στα ονόματα τα οποία ενίοτε υποδηλώνουν την διαφορετικότητα. Η διαφορετικότητα στον Ελληνικό χώρο δεν αποκρύπτεται αλλά τονίζεται.

Όταν κάποιος λ.χ. βλάχος ζούσε σε ένα χωριό Σαρακατσάνων τότε αυτός ο βλάχος ονομαζόταν από την κοινότητα ως τέτοιος. “που πάμε;”, “Στον βλάχο”. Έτσι βγήκαν τα διάφορα ονόματα όπως Βλάχος, Σαρακατσάνης, Βλαχόπουλος, Κρητικός κλπ.
Είναι προϊόν ρατσισμού αυτά τα ονόματα; Είναι ρατσιστικό το όνομα Γερμανός; Μήπως το όνομα Ράπτης είναι ρατσιστικό ως προς το επάγγελμα; Μήπως το όνομα Ήσυχος είναι ρατσιστικό ως προς την συμπεριφορά; Ή μήπως είναι όλα τα ονόματα ρατσιστικά γιατί δηλώνουν καταγωγή; Μήπως είναι ρατσιστικά ονόματα όπως Κοντοκώστας, Κουτσονίκος, Κοντομηνάς, Κουτσομήτης, Κούλογλου κ.α.;

Οι Έλληνες ουδέποτε φοβήθηκαν την αλήθεια και δεν έμπλεξαν στον γόρδιο δεσμό του καθωσπρεπισμού. Έτσι λοιπόν και ο μαύρος είναι μαύρος και όχι έγχρωμος.

Τι θα πει έγχρωμος;
Θα πει ότι κάποιος έχει χρώμα. Δηλαδή οι άλλοι (εμείς) τι είναι; Άχρωμοι;
Για να είμαστε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΚΡΙΒΕΙΣ εάν κάποιος είναι άχρωμος αυτός δεν είναι ο λευκός άνθρωπος αλλά ο μαύρος.
Διότι τι είναι το μαύρο; Το μελανόν δηλώνει όχι την παρουσία χρώματος αλλά την ΑΠΟΥΣΙΑ χρώματος.
Αρκεί να κάνουμε την ακόλουθη εργασία. Αν επισκεφτούμε μια σελίδα χρωματικών συνθέσεων (έστω αυτή) θα δούμε ότι για να παραχθεί το μελανό χρώμα πρέπει να μηδενίσουμε ΟΛΕΣ τις χρωματικές συνιστώσες.
Δηλαδή το μελανόν προκύπτει από την εξίσωση:

ΜΕΛΑΝΟΝ = 0 • Ερυθρόν + 0 • Κυανόν + 0 • Πράσινον = RGB (0,0,0).

Με λίγα λόγια ο μαύρος δεν είναι ο έγχρωμος αλλά είναι ο ά-χρωμος.
Εκτός εάν το “έγχρωμος” αποτελεί ένα είδος ειρωνικού ευφημισμού και είναι προϊόν αντιρατσιστικού ρατσισμού.
Πιο σωστό βεβαίως είναι να λέμε τα σύκα-σύκα, την σκάφη-σκάφη και τον μαύρο-μαύρο.

Τον αράπη κι άν τον πλύνεις το σαπούνι σου χαλάς, λέει μια παροιμία.
Αυτό που κάνουν οι ψευδοπροοδευτικοί είναι να προσπαθούν να πλύνουν τον αράπη. Και θα χαλάσουν βεβαίως πολλά σαπούνια χωρίς να το καταφέρουν.

Η κατηγορία που εξαπολύει ο ψευδοπροοδευτικός χώρος είναι ότι οι ρατσιστές (όπως αποκαλούν αυτούς που λένε τα σύκα -σύκα και την σκάφη-σκάφη) προσδίδουν τίτλο τιμής στην λέξη Έλλην.

Βρε ηλίθιοι ψευδοπροοδευτικάριοι, εάν κάποιος προσδίδει τίτλο τιμής στους Έλληνες δεν είναι οι ρατσιστές αλλά οι αντιρατσιστές.
Απόδειξις: Έστω ότι έχουμε ένα ποτήρι λάδι, ένα ποτήρι νερό και ένα ποτήρι λαδόνερο.
Ποιός αποδίδει τίτλο τιμής στο λάδι; Αυτός που κρατάει το ποτήρι με το λάδι ή αυτός που προσπαθεί να πουλήσει το λαδόνερο ως λαδί ή μήπως αυτός προσπαθεί να πουλήσει το νερό ως λάδι;
Το λάδι δηλαδή είναι λάδι, τ΄ελάδ εν ελάδ (να πούμε και κανένα ποντιακό). Δεν προσπαθεί να αλλάξει και δεν έχει ανάγκη να αποκτήσει τίτλο τιμής. Ποιος είναι ο απατεώνας;
Αυτός που πουλάει το λάδι για λάδι ή αυτός που πουλάει το νερό για λάδι;
Και ποίος είναι αυτός που αποδέχεται ότι το λάδι είναι υψηλοτέρας αξίας από το νερό;
Ποιος λοιπόν προσδίδει τίτλο τιμής στο λάδι;

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος απατεώνας; Αυτός που πουλάει ένα άλογο για άλογο ή αυτός που θέλει να πουλήσει έναν ημίονο για άλογο;
Είπε κανένας ότι το μουλάρι είναι καλύτερο από το άλογο; Ναι το είπε.
Ποιος; Το είπε αυτός που θέλει να πουλήσει ένα μουλάρι για άλογο.
Άρα; Ποίος είναι ο ρατσιστής;

Και ποίος είναι το κορόιδο;
Αυτός που αγόρασε ένα άλογο για άλογο ιππασίας ή αυτός που του πάσαραν το μουλάρι για ίππο;
Ή μήπως δεν είναι επίσης κορόιδο αυτός που ήθελε μουλάρι για υλοτόμηση και του έδωσαν ένα άλογο ιππασίας;

Ο νοθευτής είναι αυτός που προσδίδει τίτλο τιμής
, γιατί ο νοθευτής ενδιαφέρεται να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.  Έχουν ανάγκη οι μεταξωτές κορδέλες; Τα φύκια είναι αυτά που έχουν το πρόβλημα. Τα φύκια χρειάζονται προώθηση και μάρκετιγκ.

ΕΛΕΟΣ πια με τις αντιραστιστικές βλακείες.
Μάλιστα ρατσισμός δεν υπάρχει. Υπάρχει η αλήθεια. Ο αντιρατσισμός έχει ανάγκη να αυτοπροσδιοριστεί και για να το επιτύχει εφηύρε την έννοια του ρατσισμού για να αποκτήσει υπόσταση.

Δεν θα αργήσει η ημέρα που το Αλβανός τουρίστας (δύο λέξεις) θα πάψει να είναι το συντομότερο ανέκδοτο της ιστορίας. Υπάρχει και μονολεκτικό ανέκδοτο. Ο αντιρατσιστής.

Έστω ότι εργαζόμαστε σε μίαν επιχείρησιν ξυλείας και μετράμε 100 τυχαίες ξύλινες ράβδους κάθε ημέρα καταγράφοντες τις μετρήσεις, για να ελέγξουμε την αξιοπιστία του εργάτη που κόβει τα ξύλα, από τον οποίο έχουμε ζητήσει να τα κόβει σε μήκος 1 μ.

Μετράμε λοιπόν:

1η ημέρα: 90 ράβδοι: 1 μ.   – 5 ράβδοι: 1,1 μ.  – 5 ράβδοι: 0,9 μέτρα
2η ημέρα: 95 ράβδοι: 1 μ.   – 2 ράβδοι: 1,1 μ.  – 3 ράβδοι: 0,9 μέτρα
….
10η ημέρα: 90 ράβδοι: 1,5 μ.   – 5 ράβδοι: 1,4 μ.  – 5 ράβδοι: 0,5 μέτρα
….
2οη ημέρα: 95 ράβδοι: 1 μ.   – 2 ράβδοι: 1,1 μ.  – 3 ράβδοι: 0,9 μέτρα

Μετά από έναν μήνα παίρνουμε τις μετρήσεις και τις μελετάμε. Παρατηρούμε ότι την δεκάτην ημέραν υπάρχει μία μη φυσιολογική μέτρησις. Δεν γίνεται να συμβαίνει αυτό, είν’ εξόφθαλμα εξωπραγματικόν.  Αυτήν την μέτρησιν επομένως την διαγράφουμε. Το σφάλμα της συγκεκριμένης μετρήσεως ονομάζεται τυχαίον σφάλμα.

Το τυχαίον σφάλμα είναι ακίνδυνον ακριβώς διότι εντοπίζεται ευκόλως. Το βλέπουμε, το διαγράφουμε. Είμαστε σίγουροι όμως ότι όλες οι υπόλοιπες μετρήσεις είναι σωστές;

Εάν λ.χ. ο κανών (το μέτρον) με τ’ οποίον πραγματοποιούμε την μέτρησιν είναι κοντός και εμείς δεν το γνωρίζουμε, τότε έχουμε σφάλμα σε κάθε μέτρηση.  Αυτό το σφάλμα καλείται συστηματικόν σφάλμα και είναι το πιο επικίνδυνον όλων καθώς αλλοιώνει κατά συστηματικόν δηλαδή μόνιμον τρόπον.

Εάν δεν εντοπίσουμε και δεν μετρήσουμε το σφάλμαν αυτό τότε όλη μας η εργασία πάει περίπατον, καθώς σ’ όλες μας τις μετρήσεις θα έχουμε απόκλισιν, την οποίαν θα προσπερνάμε ανυποψιάστως. Εάν όμως μετά από έλεγχον, μπορέσουμε να υπολογίσουμε το συστηματικόν ημών σφάλμαν (λ.χ. ο κανών είναι 10 εκατοστά μακρύτερος) τότε μπορούμε να προβούμε σ’ άρσιν του σφάλματος αυτού, αφαιρώντας από κάθε μέτρησιν 10 εκατοστά.

Επομένως ένα γνωστόν συστηματικόν σφάλμα δεν επηρεάζει τις μετρήσεις μας, αφού μπορεί να αρθεί με καταλλήλους υπολογισμούς ενώ έν’ άγνωστον συστηματικόν μπορεί να μας καταστρέψει.

Αφού λοιπόν μάθαμε τι είναι τυχαίον και τι συστηματικόν σφάλμα, ας κάνουμε αναγωγήν της θεωρίας στον τομέαν της ενημερώσεως. Στις ημέρες μας, όλα τα τηλεοπτικά κανάλια είναι εξηρτημένα απ’ το σύστημα και επομένως μεταδίδουν κατά περίπτωσιν ψευδείς πληροφορίες. Προσοχή, δεν αναφέρομαι σε δεδομένα, αναφέρομαι σε πληροφορίες, δηλαδή συμπεράσματα.

Όμως δεν ημπορούμε να μετρήσουμε τα ψεύδη (προπαγανδιστικά σφάλματα) όλων των πληροφοριών που δεχόμαστε απ’ όλα τα ΜΜΜΕ. Ένας τηλεοπτικός δίαυλος μεταδίδει 10% εσφαλμένες πληροφορίες, άλλος 20% ενώ την επομένην ημέραν τα ποσοστά αλλάζουν. Έχουμε δηλαδή ένα συστηματικόν σφάλμα τ’ οποίον είναι αδύνατον να μετρηθεί και να υπολογιστεί. Επομένως χρειαζόμαστε κάτι αντικειμενικόν για να διακρίνουμε το σφάλμα και να το υπολογίσουμε.

Εδώ αξίζει να θυμηθούμε μια παλαιά σπαζοκεφαλιά:
Έστω ότι βρισκόμαστε σε μίαν διασταύρωσιν σχήματος Υ και δεν ξέρουμε ποίον δρόμον να πάρουμε. Γνωρίζουμε όμως ότι στην διαστάυρωσιν υπάρχουν δύο άνθρωποι, εκ των οποίων ο ένας (άγνωστον ποίος) λέει πάντα ψέματα, έτερος δε λέγει πάντα την αλήθειαν. Ποία κοινήν ερώτησιν μπορούμε να κάνουμε και στους δύο, ώστε να βρούμε τον σωστόν δρόμον;
Λύσις: Θα πρέπει να ρωτήσουμε και τους δύο «ποιον δρόμον θα υποδείξει ο άλλος άνθρωπος ως σωστόν ; » και εμείς να πάρουμε τον αντίθετον.

Ο ένας δηλαδή μας δίνει πληροφορίες με 0% συστηματικόν σφάλμα και ο άλλος πληριοφορίες με 100% στατ. σφάλμα.  Εμάς δεν μας ενδιαφέρει να τιμωρήσουμε ούτε τον κανόναν (μέτρον) της εισαγωγής, ούτε τα κανάλια, ούτε τους ανθρώπους της σπαζοκεφαλιάς. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η σωστή εξαγωμένη πληροφορία, και για να την αποσπάσουμε αυτήν την πληροφορίαν χρειαζόμαστε γνώσιν του σφάλματος.

Επιστρέφουμε στα περί των τηλεοπτικών διαύλων. Δεν γνωρίζουμε λοιπόν σε ποίο ποστοστόν το ΑΛΤΕΡ μεταδίδει εσφαλμένες πληροφορίες, ομοίως για τον ΑΝΤ1, το ΣΚΑΪ, το ΑΛΦΑ. Υπάρχει όμως ένα κανάλι για του οποίου την μηδενικήν αξιοπιστίαν είμαστε βέβαιοι. Αυτό είν’ το ΜΕΓΚΑ.

Συνεπώς και επομένως, από την στιγμήν που γνωρίζουμε ότι ό,τι μεταδίδεται από το «Μεγάλο Κανάλι» είναι προϊόν προπαγάνδας και 100% αναξιόπιστον, έχουμε εξασφαλίσει έναν τρόπον για να μετρήσουμε και να υπολογίσουμε τα συστηματικά σφάλματα όλων των καναλιών. Μπορεί το ΜΕΓΚΑ να είναι 100% αναξιόπιστο, όμως εμείς μπορούμε παρακολουθώντας το να εξάγουμε κατά 100% αξιόπιστες πληροφορίες, ακριβώς διότι έχουμε γνώσιν της αναξιοπιστίας του ή για να το συνδυάσουμε με την άνω σπαζοκεφαλιάν: ό,τι μας λέει το ΜΕΓΚΑ ότι πρέπει να κάνουμε, εμείς πρέπει να κάνουμε τ’αντίθετον.

__________________

Υ/Γ. Εάν σας ξενίζει το τελικόν -ν, δεν έχετε παρά να αναγνώσετε εμφώνως το κείμενον και να διαπιστώσετε ότι είναι χρήσιμον. Ο συγγραφέας του άρθρου τάσσεται εμπράκτως υπέρ της επαναφοράς του τελικού -ν τόσον εις τον γραπτόν, όσο και εις τον προφορικόν λόγον.
Ό,ποίος διαφωνεί, δικαίωμαν του.

Έχουμε ασχοληθεί με το θέμα για πάνω από έξι μήνες, όχι μέσα από θεολογική οπτική αλλά πιο τεχνοκρατικά. Οι εξελίξεις δικαιώνουν τις θέσεις μας γιατί πολύ απλά η στρατηγική είναι απλή και εύκολη στην αποκωδικοποίηση της. Η ταύτιση της κάρτας του πολίτη (φοροκάρτα) με τον αντίχριστο είναι επικίνδυνη και τελικά θα αποβεί υπέρ της κάρτας.

Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Όπως είχαμε πει στο “Big Brother – η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα το σύστημα θα επιστρατεύσει όλα τα εργαλεία του συγχρόνου μάρκετινγκ για να μας πείσει (ή να μας αναγκάσει) να παραλάβουμε την νέα κάρτα. Γιατί θέλει να μας πείσει; Μα για να έχουμε το δικαίωμα της επιλογής, όπως είναι δικαίωμα και του ποντικού να μπαίνει στην ποντικοπαγίδα για να πάρει το τυρί. Αν δεν προσπαθούσε να μας πείσει αλλά να μας αναγκάσει τότε η αντίδραση μας θα ήταν απρόβλεπτη. Το σύστημα όμως δεν θέλει απρόβλεπτες καταστάσεις, θέλει να δημιουργήσει μια “μαγιά” κατόχων της φοροκάρτας, της τάξεως του 5-10% για να ξεκινήσει το κίνημα.

Δεδομένο Α’. Το σύστημα δεν είναι τεχνικά έτοιμο για την χρήση της κάρτας από το 100% των καταναλωτών. Χρειάζεται ένα δείγμα χρηστών για να δοκιμάσει τις υποδομές και να εξασφαλίσει σταθερότητα λειτουργίας. Αν ρισκάρει σε καθολική συμμετοχή καταναλωτών τότε το σύστημα θα μπλοκάρει και τελικά θα αυτο-δυσφημιστεί. Η μετάβαση από το αρχικώς επιθυμητό 5-10% στο 100% πρέπει να γίνει χωρίς τεχνικά προβλήματα. Η διόγκωση του πλήθους των κατόχων θα είναι σπειροειδής συναρτήσει χρόνου.

Δεδομένο Β’. Το σύστημα είναι προπαγανδιστικό σε κάθετο επίπεδο, ελέγχει κυβερνήσεις, ΜΜΜΕ, δημαγωγούς και κομματόσκυλα. Ξέρει επομένως ότι θα υπάρξει μεγάλη αντίσταση από τον κόσμο για την φοροκάρτα αλλά δεν ενδιαφέρεται για το πλήθος αυτών που θα αντισταθούν. Ενδιαφέρεται να δημιουργήσει ξενιστές που θα προωθήσουν και θα αναπτύξουν την πυραμίδα της φοροκάρτας. Αυτοί οι ξενιστές μπορεί να είναι διαφόρων τύπων.

α΄ Ξενιστές του εγχειριδίου τρόπου ζωής (Ε.Τ.Ζ.- life style). Ήδη πρόσφατα σε μια νεανική εκπομπή, η πανέμορφη κατά τα άλλα Δέσποινα Καμπούρη, δήλωσε ότι τάσσεται υπέρ της φοροκάρτας, σε μια ανύποπτη στιγμή που δεν την ρώτησε κανένας. Γιατί; Μα για να περάσει το μήνυμα στους νέους ότιείναι τρέντι να έχεις την κάρτα, γλυτώνεις ταλαιπωρία κλπ κλπ. Εξάλλου τόσες κάρτες έχεις, σιγά τα ωά, είσαι εξοικειωμένος και μην ξεχνάς, είσαι νέος και μπλα μπλα…“. Δεν την κατηγορώ την κυρία, μπορεί να παρασύρθηκε, να καθοδηγήθηκε ή πραγματικά να το πίστευε αλλά η ουσία είναι ότι τάχθηκε υπέρ της φοροκάρτας.

Αυτοί οι ξενιστές μπορεί να είναι αρχικά λίγοι αλλά πρέπει να μπουν στο σύστημα για να δημιουργήσουν τους ξενιστές τύπου β’

β’ Εμπορικές επιχειρήσεις. Όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις θα βάλουν το σύστημα POS της φοροκάρτας αμέσως. Οι επιχειρήσεις αυτές ακολουθούν κατά γράμμα την προπαγάνδα του Ε.Τ.Ζ. και δεν έχουν σκοπό να χάσουν τους πελάτες τύπου  Α’.  Έτσι όμως θα καλλιεργηθεί ένα κλίμα υπεροχής αυτών των επιχειρήσεων σε σχέση με τις μικρότερες που τελικά θα οδηγηθούν και εκείνες στην τοποθέτηση των μηχανημάτων.

Για όσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντισταθούν υπάρχει και ο φορολογικός έλεγχος. Όποια επιχείρηση δεν τοποθετήσει το σύστημα POS θα θεωρηθεί από το υπουργείο οικονομικών ως ύποπτη φοροδιαφυγής και θα κινδυνεύει διαρκώς από ελέγχους της εφορίας. Ποιος όμως μπορεί να είναι 100% εντάξει με την εφορία; ΟΥΔΕΙΣ. Έτσι, και από φορολογικό φόβο, θα οδηγηθούν και οι μικρές επιχειρήσεις στη φοροκάρτα. Σε αυτήν την περίπτωση βέβαια οι μικρές επιχειρήσεις θα βάλλουν τα χεράκια τους και θα βγάλουν τα ματάκια τους, γιατί στην ουσία θα βρεθούν να είναι επιχειρήσεις με ντε-φάκτο θεωρημένες αποθήκες άρα θα βρεθούν εκτός ανταγωνισμού γιατί η Ελληνική πικρή αλήθεια είναι ότι καμία μικρή επιχείρηση δεν μπορεί να επιβιώσει εάν δεν κάνει την φορολογική της αμαρτία. Επομένως θα οδηγηθούν στην καταστροφή και την μονοπώληση της αγοράς από τις μεγάλες επιχειρήσεις.

γ’. Ιδεολογικοί ξενιστές. Αυτοί πιθανόν να εκμεταλλευτούν την πιθανή αντίδραση φανατικών εκκλησιαστικών κύκλων στην φοροκάρτα, κύκλων που θα ταυτίσουν την κάρτα με την έλευση του αντιχρίστου κλπ. Εντός όμως αυτών των κύκλων υπάρχουν πολλοί γραφικοί, έτσι λοιπόν αυτοί από υπερβάλλοντα ζήλο θα οδηγήσουν τις καταστάσεις ακριβώς εκεί που δεν θέλουν, με την ίδια τακτική που εξελέγη ο Μπουτάρης δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Αν λοιπόν καταφέρει το σύστημα να εμφανίσει μόνον τους φανατικούς Χριστιανούς ως αντιδρώντες στην κάρτα, πάλι θα επιτύχει τον αρχικό στόχο του, που όπως είπαμε δεν είναι το 100% αλλά το 5-10%, αφού θα παραλάβουν την κάρτα οι αντιεκκλησιαστικοί κύκλοι.

δ’ Ξενιστές επιβίωσης. Με το σύστημα μπόνους, μείωσης δηλαδή του ΦΠΑ για αγορές μέσω της φοροκάρτας, θα δημιουργηθεί ένα εκβιαστικό δίλημμα στους καταναλωτές, πολλοί εκ των οποίων θα λυγίσουν τελικά στο δέλεαρ των φορολογικών εκπτώσεων και θα παραλάβουν την κάρτα.  Μην ξεχνάμε ότι ζούμε και σε μια εποχή οικονομικής κρίσεως ή τουλάχιστον οικονομικής τρομοκρατίας.

Μα βέβαια η παραλαβή της κάρτας είναι προαιρετική!!! Είπαμε: το ποντίκι επιλέγει να πάει στο τυρί, το ψάρι στο δόλωμα και ο φτωχός στη φθήνια αλλά όπως λέει και ο Πλάτων “αι ψυχαί διαλέγουν αι ίδιαι το είδος του βίου, που επιθυμούν να ζήσουν“.  Στη σημερινή όμως εποχή δεν είμαστε ψυχές, δεν είμαστε ούτε καν άνθρωποι. Είμαστε μετρήσιμες οντότητες της στατιστικής και η “πολιτική” είναι η τέχνη διευρύνσεως ή συρρικνώσεως του μεγέθους των στατιστικών δειγμάτων, στην ουσία δηλαδή είναι μαθηματική επιστήμη. Προς το παρόν δεν ενδιαφέρονται για το 100% μας, θα φτάσουν εκεί βάση χρονοδιαγράμματος. Αρχικά ένα 10% καλύπτει τα σχέδια τους.

Τελικά όμως η φοροκάρτα είναι ο διάβολος. Όχι από θεολογικής απόψεως αλλά είναι ο διάβολος της υποδούλωσης μας. Γιατί κάποιος θα ελέγχει τις καταναλωτικές συνήθειες μας και θα ξέρει τα πάντα για εμάς;

Όχι. Δεν θα μας παρακολουθεί απλά, θα μας κατευθύνει και εμάς αλλά και ολόκληρη τη φύση. Έστω λοιπόν ότι κάποιος καπνίζει, το τραπεζικό και φορολογικό σύστημα θα το γνωρίζει αυτό. Το ασφαλιστικό όμως κεφάλαιο δεν είναι ανεξάρτητο από το τραπεζικό, κάθε άλλο. Έτσι λοιπόν θα αυξήσει τα ασφάληστρα στους καπνιστές. “Ας πρόσεχαν” θα πει κάποιος. Ωραία, αλλά ποιος μας βεβαιώνει ότι δεν θα αυξηθούν τα ασφάλιστρα για αυτούς που τρώνε τυρόπιτες;  Για αυτούς που δεν πίνουν γάλα; Για αυτούς που δεν τρώνε τα τρόφιμα που διανέμουν τα ίδια κεφάλαια μέω των πολυεθνικών; Ποιος μας λέει ότι δεν θα μας επιβάλλουν – ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ – συγκεκριμένο μενού;

Είμαι της άποψης ότι ΣΙΓΟΥΡΑ θα πάει εκεί το πράγμα. Εξάλλου υπάρχει έτοιμη η κατηγοριοποίηση των τροφίμων μέσω του codex alimentarius.  Θέλεις φίλε να φας γάλα από αγελάδα; Α! συγνώμη δεν γίνεται, θα τρως μόνον ότι λέει ο κώδικας.Θα φας το δικό μας χημικό προϊόν που μοιάζει με γάλα.  Και ποιος παράγει αυτά τα τρόφιμα; Οι ίδιοι μέσω πολυεθνικών και σε συνεργασία με τα δικά τους πολυδιαφημισμένα πανεπιστήμια. Γιαννης κερνάει, Γιάννης πίνει.

Τους έχουμε ικανούς αυτούς τους ανθρώπους να μην κατευθύνουν τις καταστάσεις σε διατροφικό φασισμό; Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα τον επιχειρήσουν τον φασισμό, δεν τίθεται αμφιβολία. Και ίσως όχι μόνο διατροφικό, όποιος ελέγχει την τροφή, ελέγχει τα πάντα. Όποιος ελέγχει την τροφή ΕΙΝΑΙ Θεός για όσους τρέφονται. Τα ιστορικά παραδείγματα δεκάδες (μάνα εξ ουρανού, Μ. Κωνσταντίνος και στενά του Ελλησπόντου κλπ). Αν τους αφήσουμε να μας ελέγξουν θα γίνουν θεοί.

Τι είναι εξάλλου ο διάβολος; Δεν είναι το τέρας με τα κέρατα και τις φωτιές. Ο διάβολος έχει φιλοσοφική υπόσταση και είναι ο εχθρός του ελευθέρου ανθρώπου. Ενάς λοιπόν ελεύθερος άνθρωπος δεν θα παραλάμβανε ΠΟΤΕ την κάρτα του πολίτη ή την φοροκάρτα ή όπως αλλιώς θέλουν να την πούνε. Η ελευθερία δεν εκβιάζεται και δεν καθοδηγείται.

Σχετικά άρθρα:

Ανθρώπινα δίκτυα

Φορολογία, ο δούρειος ίππος