Ἔχω βαρεθῇ αὐτές τὶς ἡμέρες νὰ τὸ λέω σὲ γνωστούς καὶ φίλους, ἀς τὸ γράψω καὶ ἐδῶ γιὰ νὰ τὸ ξεκαθαρίσουμε. Μέχρι τὸν ἑορτασμόν τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δὲν λέμε οὔτε καλημέρα οὔτε καλησπέρα καὶ φυσικὰ…
…ΔΕΝ ΛΕΜΕ «Χρόνια Πολλά».
Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι ὀνομαστική ἑορτή παρά μονάχα γιὰ τοὺς Ἀναστασίους, δὲν εἶναι ἐπέτιος καὶ ἡ εὐχή «χρόνια πολλά» πέρα ἀπό ἄτοπος εἶναι καὶ ὑβριστική ὅταν λέγεται τόσον ἀπό τοὺς ἀθέους ὅσον καὶ ἀπό τοὺς χριστιανούς.
Γιὰ τοὺς μέν χριστιανούς τὸ «Χριστός Ἀνέστῃ» εἶναι κατά κάποιον τρόπον ὁμολογία πίστεως. Δέν εἶναι εὐχή τὸ «Χριστός Ἀνέστῃ» ἀλλά ἀποδοχή τῆς πίστεως ὅτι ὁ Χριστός Ἀνέστῃ, γιὰ αὐτό καὶ ἡ ἀπάντησις ἑτέρου χριστιανοῦ εἶναι «Άληθῶς ὁ Κύριος» ἤ «Ἁληθῶς Ἀνέστῃ».
Τὸ «χρόνια πολλά» ποῦ κολλάει;
Αὐτό δηλαδή εἶναι τὸ μόνον ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει; Νὰ ζήσουμε δηλαδή πολλά χρόνια;
Εἶναι βαρετόν νὰ λέμε ἐπί τεσσαράκοντα ἡμέρες «Χριστός Ἀνέστῃ» ‘ς τοὺς ἰδίους ἀνθρώπους;
Ὅποιος βαριέται νὰ εἶναι χριστιανός ἀς τὸ ὁμολογίσει στὸν ἐαυτόν του καὶ ἀς πάψει νὰ δηλώνει τέτοιος. Τί νὰ κάνουμε; Αὐτή εἶναι ἡ ὀρθόδοξη θρησκεῖα. Αὐτό ποὺ μᾶς κάνει Ὀθροδόξους δὲν εἶναι τὸ ἀρνί ποὺ ψήνουμε ἀλλά άκριβῶς αὐτό, ἡ πίστις στὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ. Τὸ «Χριστός Ἀνέστῃ» δηλαδή δὲν εἶναι πολυτέλεια ἀλλά δομικόν στοιχεῖον τῆς θρησκείας.
Γιὰ τοὺς δὲ ἀθέους ἡ ὑποκρισια εἶναι πολύ μεγαλύτερη. Θέλουν κάτι νὰ εύχηθοῦν ἀλλά δέν θέλουν νὰ ποῦνε «Χριστός Ἀνέστῃ». Μὰ πρὸς τί ἀλήθεια τὰ «χρόνια πολλά»; Ἀπό τὴν στιγμή ποὺ δέν πιστεύουν τότε γιατί εὔχονται σὲ μίαν ἑορτήν τὴν ὁποῖαν δέν πιστεύουν; Έφόσον δέν πιστεύουν στὴν ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ δέν ἔχουν κάν λόγον γιὰ νὰ εὔχονται.
Καὶ γιὰ νὰ τὸ πᾶμε ἀκόμη μακρύτερα, δέν ἔχουν καν λόγον γιὰ νὰ ζητοῦν δώρον Πάσχα καὶ δώρον Χριστουγέννων.
Το τελευταίον βεβαίως ἀφιερωμένον σὲ ὅσους πιστεύουν ὅτι ΣΥΡΙΖΑ καὶ ΚΚΕ θὰ ἐπαναφέρουν τὰ δῶρα. Μὰ ἐν τῷ νῷ καὶ ἡ γνῶσις. Εἶναι δυνατόν οἱ ἐπαγγελματίες ἄθεοι τῆς ἀριστερῆς* νὰ ἐπαναφέρουν τὰ χριστιανικά δῶρα γιὰ τὴν κατάργησιν τῶν ὁποῖων τόσο δῆθεν-στεναχωρέθηκαν καὶ ἔχυσαν μαῦρο δάκρυ;
Συνοψίζω:
Ἤ λοιπόν κάποιος εἶναι Χριστιανός ὀρθόδοξος καὶ χαιρετίζει μόνον μὲ «Χριστός Ἀνέστῃ» γιὰ τεσσαράκοντα ἡμέρας ἤ δέν εἶναι καὶ ἀντιμετωπίζει αύτές τὶς τεσσαράκοντα ἡμέρες ὡς κοινές καὶ ὄχι ὡς ἑορταστικές ἡμέρες, δηλαδή δὲν εὐχεται τίποτε οὔτε κὰν πρὸς τοὺς ἑορτάζοντας Ἀναστασίους, Γεωργίους κλπ.
Ἀν μάλιστα κάποιος εἶναι καὶ ἄθεος καὶ ἐκπαιδευτικός λ.χ. , τότε δέν ἔχει κανέναν λόγον νὰ κάθεται στὸ σπίτι του γιὰ 15 ἡμέρες, ἀφοῦ αὐτό τὸ 15θήμερον εἶναι ἀργία μόνον γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους. Ἁς πάει στην ἐργασίαν του καὶ ἐάν λόγῳ ἀργιών δὲν ἔχει μαθητές ἤ φοιτητές γιὰ νὰ διδάξει…ε ἀς κάνει κάποιο μερεμέτι στὰ κτίρια, ἀς βάψει κανέναν τοῖχο ἤ ἀς καθαρίσει κάποιο ἀποχωρητήριον.
Καταλάβαμε μήπως τῶρα γιατί καταργήθηκαν τὰ δῶρα σὲ μισθούς καὶ συντάξεις;
Δέν ἦταν οἰκονομικόν τὸ ζήτημα ἀλλά θρησκευτικόν γιατί ἡ πολυπολιτισμική «κοινωνία» (χεχεχεχεχε!!! ἀνέκδοτο) ἔχει ἤδη ἀποφασισθεῖ καὶ σὲ αύτήν δὲν χωροῦνε θρησκευτικοῦ χαρακτήρος ἀμοιβές, μήπως καὶ στεναχωρηθοῦν οἱ ἈλβανοΠακιστανοΝιγηριανοΑφγανοί ἔποικοι ποὺ ὅλως τυχαῖως εἶναι ὅλοι μουσουλμᾶνοι.
Χριστός Ἀνέστῃ.
_________________
* Δέν θὰ πάψω νὰ τὸ λέω. Οἱ ὑποστηρικτές τῆς γλωσσικῆς ἀπλοποιήσεως δέν δικαιούνται νὰ χρησιμοποιοῦν τὸ «ἀριστερά». Ἡ ἀπλοποιημένη «ἀριστερά» εἶναι ἡ «ἀριστερή».
ΥΓ. Οἱ φίλοι ποὺ βλέπουν μὲ κακό μάτι τὴν ὀρθοδοξία γιατί ἐπεβλήθῃ στοὺς ἐθνικούς μὲ τὴν βία, ἀς σκεφτοῦν: Εἶναι τῶρα ἡ ὥρα νὰ λύσουμε ἕνα θρησκευτικό ζήτημα αἰώνων;
Σήμερα εἶναι ἡ στιγμή;
Δέν ἔχουμε ἄλλα προβλήματα;
Ἤ μήπως εἴμαστε ἑμεῖς ἐκείνη ἡ ἔξυπνη γενεά ποὺ θὰ βροῦμε τὴν λύσιν τὴν ὁποῖαν δέν ἔδωσαν τόσαι καῖ τόσαι γενεαί ἐπί 2.000 χρόνια; Τὸ ἔξυπνον πουλί ἀπό τὴν μύτη πιάνεται.
Προσοχή! Τὸ θρησκευτικό ζήτημα θὰ τὸ λύσουν ἄλλες γενεές στο μακρινό μέλλον. Ἑμεῖς ἔχουμε ἄλλη δουλειά νὰ κάνουμε. Γιὰ νὰ λυθεῖ τὸ θρησκευτικό ζήτημα (ἐάν ὑπάρχει τέτοιο) πρέπει πάνω ἀπό ὅλα νὰ ὑπάρχει Ἑλλάς καὶ γένος τῶν Ἐλλήνων, καὶ σήμερα ἡ θρησκεῖα ποὺ ἐνώνει τὸ ἔθνος μας εἶναι ἡ ὀρθοδοξία καθῶς ἡ ἐποχή τοῦ Θεοδοσίου ἔχει παρέλθει ἐδῶ καὶ 1700 χρόνια.
Στράβων Αμασεύς 
Αγαπητέ Στράβωνα νομίζω αυτή τη φορά τα σκέφτεσαι λίγο λάθος τα πράγματα.
Όταν κάποιος είναι άθεος συνήθως δεν προτρέχει να ευχηθεί σε κάποιον πιστό.
Συνήθως, κατά την συνάντηση/ομιλία 2 ανθρώπων όπου ο ένας είναι άθεος και άλλος θρησκευόμενος, ο θρησκευόμενος είναι αυτός που λέει “Χριστός Ανέστη”.
Οπότε, λόγω αστικής ευγένειας ο άθεος ή πρέπει να πικράνει τον άλλο μη απαντώντας κάτι επί τούτου(μη θεμιτό νομίζω) ή συνήθως να απαντήσει “Αληθώς Ανέστη”,άντε το πολύ πολύ κανένα Χρόνια Πολλά.
Και σκέψου και το άλλο. Αν ο θρησκευόμενος τύχει και ξέρει ότι ο απέναντί του είναι άθεος, γιατί του εύχεται “Χριστός Ανέστη”? Δεν υποκρίνεται πρωτίστως αυτός απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό, αντί ο άθεος στον θρησκευόμενο;
Τὸ «χρόνια πολλά» ὅμως συμβαίνει νὰ ἀκούγεται ὅλον καὶ περισσότερον καὶ ἀπό χείλη πιστῶν. Αὐτὸ εἶναι ἕνα μεγάλο θέμα καθῶς ὁ πιστός πλέον μᾶλλον ἐντρέπεται γιὰ τὴν πίστιν του καὶ συνεπῶς δὲν τὴν ὁμολογεῖ οὔτε πρὸς ἀπίστους (ἴσως καλῶς) οὔτε ὅμως πρὸς ἄλλους πιστούς.
Στὰ περὶ εύγενείας, αὐτός ἴσως νὰ εἶναι καὶ ὁ ρόλος τοῦ συγκεκριμένου διαλόγου (Χριστός Ἀνέστῃ-Ἀληθῶς..) ὁ ἐντοπισμός πιστῶν. Ὅσον ὐποκριτικόν εἶναι νὰ «εὔχεται»* ἕνας πιστός σὲ ἕναν ἄπιστον «Χριστός Ἀνέστη» ἄλλο τόσον ὑποκριτικόν εἶναι ἕνας κομμουνιστής νὰ ὁμιλεῖ περὶ τοῦ Μάρξ σὲ ἕναν μή κομμουνιστή.
* Τὸ «Χριστός Ἀνέστῃ» ὅμως δέν εἶναι εύχή. Εἶναι ὁμολογία. Συνεπώς καλῶς ὁ πιστός ὁμολογεῖ τὴν πίστιν του ἀκόμη καὶ προς ἕναν ἄθεον διότι οὐσιαστικά δέν ἀπευθύνεται πρόν τὸν ἄθεον ἄλλά στὸν Θεό του.
Μέθοδος προσηλυτισμοῦ; Ἴσως. Ἴσως παράδοσις ἀπό τὰ χρόνια τοῦ κρυπτοχριστιανισμοῦ ἤ τῶν διωγμῶν ὥστε νὰ ἀναγνωρίζονται μεταξύ των οἱ χριστιανοί. Αὐτή πάντως εἶναι ἡ ὁθρόδοξος παράδοσις καὶ σὲ αὐτήν δὲν λέμε «χρόνια πολλά» τὰ ὁποῖα εἶναι πράγματι εὐχή, ἐνῶ τὸ Χ.Α. εἶναι ὁμολογία.
Καὶ νομίζω ὅτι οὔτε τὰ «χρόνια πολλά» εἶναι ἑλληνική εὐχή, ἀν ἀναλογισθοῦμε ΚΑΙ τὴν περίπτωσιν τῶν Κλέοβος καὶ Βίτωνος**, οἱ ὁποῖοι ἦταν μακάριοι ποὺ πέθαναν νέοι, τὴν ὥρα τοῦ ἱεροῦ καθήκοντος.
** Πρῶτα δή σοι τὰ περὶ Κλέοβιν καὶ Βίτωνα τοὺς Ἀργείους νεανίσκους διηγήσομαι. φασὶ γὰρ τῆς μητρὸς αὐτῶν ἱερείας οὔσης τῆς Ἥρας ἐπειδὴ τῆς εἰς τὸν νεὼν ἀναβάσεως ἧκεν ὁ καιρός, τῶν ἑλκόντων τὴν ἀπήνην ὀρέων ὑστερησάντων καὶ τῆς ὥρας ἐπειγούσης, τούτους ὑποδύντας ὑπὸ τὴν ἀπήνην ἀγαγεῖν εἰς τὸ ἱερὸν τὴν μητέρα, τὴν δ’ ὑπερησθεῖσαν τῇ τῶν υἱῶν εὐσεβείᾳ κατεύξασθαι τὸ κράτιστον αὐτοῖς παρὰ τῆς θεοῦ δοθῆναι τῶν ἐν ἀνθρώποις, τοὺς δὲ κατακοιμηθέντας μηκέτ’ ἀναστῆναι, τῆς θεοῦ τὸν θάνατον αὐτοῖς τῆς εὐσεβείας ἀμοιβὴν δωρησαμένης.
Πλούταρχος – Παραμυθητικός πρὸς Ἀπολλώνιον.
Άλλο “αριστερή”, άλλο “Αριστερά”.
Το ένα είναι θηλυκό επίθετο, το άλλο επέχει θέση ουσιαστικού.
Μην μπερδευόμαστε.
Από την στιγμή που μιλάνε για ΤΗΝ αριστερά, προφανώς εννοούν το θηλυκό επίθετο που έχει απλοποιηθεί. Η «αριστερά πτέρυξ» έγινε «αριστερή πτέρυγα».
Δεν αναφέρονται στην «στα αριστερά παράταξιν» αλλά στην «αριστερά παράταξι» δηλαδή χρησιμοποιούν αρχαιοπρεπή κλίσιν του θηλυκού επιθέτου οι ίδιοι οι ευαγγελιστές της γλωσσικής απλοποιήσεως.
Συνεπώς, εάν θέλουν να είναι συνεπείς με την όποια ιδεολογία των, τα κόμματα είναι «Δημοκρατική Αριστερή» και «Συναστισμός Ριζοσπαστικής Αριστερής».
Σύμφωνα με την παρατήρησι σου θα έπρεπε να είναι Δημοκρατικά Αριστερά (ουδέτερο) και Συνασπισμός Ριζοσπαστικά Αριστερά που μάλλον δεν είναι.
Το “Αριστερά” προέρχεται από παλιότερο τρόπο κλίσης του επιθέτου, ωστόσο έχει παγιωθεί ως ουσιαστικό και συνήθως (αλλά όχι απαραίτητα) το γράφουμε με κεφαλαίο (όπως και την Δεξιά και το Κέντρο).
Η γλώσσα είναι πολύ απείθαρχο πράγμα για να χωρέσει σε ιδεολογίες, βλέπεις…
Δεν κατάλαβα πώς πήγες στα ουδέτερα με την παρατήρησή μου…
Δημοκρατική (επίθετο, κλίνεται κανονικά, ονομαστική) Αριστερά (ουσιαστικό από λόγιο τύπο επιθέτου, ονομαστική).
Γιατί να είναι “δημοκρατικά αριστερά”;
Συνεπώς συμφωνείς με όσα έγραψα. Η «αριστερά» είναι παλαιά ή/και λόγια μορφή του επιθέτου και χρησιμοποιείται μόνον στην πολιτική. Ο απλοποιημένος λαός δεν λέει «στην αριστερά πλευρά μου» αλλά «στην αριστερή πλευρά». Άρα οι υποστηρικταί της μαλλιαρής δε δικαιούνται να χρησιμοποιούν καθαρευουσιάνικους όρους, τους οποίους να μην κρυβόμαστε, δεν τους χρησιμοποιούν από παράδοση αλλά για να προσδώσουν αίγλη στον πολιτικόν χώρον, αποδεχόμενοι ουσιαστικώς ότι μερικοί όροι χάνουν την λαμπρότητα των με την απλοποίησιν, επιβεβαιώνοντες δε την υποκρισίαν ακόμη και σε γλωσσικόν επίπεδον.
Νομίζω ότι είναι περιττό να υπάρχουν υποστηρικτές της μίας ή της άλλης πλευράς (ιδίως εφόσον δεν τίθεται θέμα αλλαγής της μορφής της γλώσσας μας), από την άποψη ότι όλοι μιλούμε την ίδια γλώσσα: μαλλιαρή με αρχαιοπρεπή κατάλοιπα (άλλοι την μιλάμε καλύτερα, άλλοι χειρότερα). Όπως δικαιούνται οι υποστηρικτές της καθαρεύουσας να λένε “τριών χρονών” έτσι και οι υποστηρικτές της μαλλιαρής δικαιούνται να λένε “οδός Πανεπιστημίου”.
Αλλά, εξαιτίας αυτού που λέω στην αρχή, ακόμα και το ρήμα “δικαιούνται” μου φαίνεται άστοχο…
«Νομίζω ότι είναι περιττό να υπάρχουν υποστηρικτές της μίας ή της άλλης πλευράς»
Μπορεί κατά την άποψιν σου να είναι περιττό, όμως στην πράξι αυτοί οι υποστηρικτές υπάρχουν. Εγώ δεν τα βάζω με την ίδια την λέξι «αριστερά» αλλά με αυτούς που υποκριτικώς ενώ σε όλα τα άλλα υποστηρίζουν την μαλλιαρώτητα, για τον αυτοπροσδιορισμόν των επέλεξαν μη μαλλιαρά λέξιν. Η ασυνέπεια και η υποκρισία με χαλάει και όχι αυτή καθαυτή η λέξις «αριστερά» ή «αριστερή».
Όμως, διαφωνώ σε κάτι. Δεν ομιλούμε όλοι την ιδίαν γλώσσαν. Στην δικήν μου λ.χ. μητρικήν γλώσσαν (ποντιακά) το τελικόν -ν δεν έχει καταργηθεί, όπως εξάλλου και στα Κυπριακά. Η δημοτική είναι ακριβώς αυτό για το οποίο κατηγορεί την καθαρεύουσα. Είναι μια κατασκευασμένη γλώσσα που ομιλήθηκε από ελαχίστους ανθρώπους της παλαιάς Ελλάδος. Ποιο προσιτή δηλαδή μου φαίνεται η καθαρεύουσα παρά η δημοτικιά. Δεν ομιλούμε λοιπόν την ίδια γλώσσα, μας έκαναν να την μιλάμε και για πρώτη φορά μετά από χιλιετίες υπάρχει το καθολικόν ομόγλωσσον, για πρώτη φορά (εμείς είμαστε η πρώτη γενεά) δεν ξεχωρίζεις Ιωνική, Δωρική ή άλλη καταγωγή. Αυτό το θεωρώ καταστροφικόν καθώς χάνεται με αυτόν τον τρόπο η ιστορική συνέχεια των κατά τόπους Ελλήνων και μετατρεπόμαστε σε μία μάζα, τόσο σε γλωσσικό όσο και σε μουσικό επίπεδο.
Αυτά ήταν λάθη και της δεξιάς, για να λέμε και για την άλλη πλευρά, ή γενικότερα των εκπαιδευτικών συστημάτων παγκοσμίως που απεχθάνονται την διαφορετικότηταν. Άλλο όμως αυτό και άλλο η υποκρισία στο θέμα της «αριστεράς».
Δηλαδή, αν μιλήσεις σε κρητικό ή κωνσταντινοπολίτη ή μακεδόνα ή πόντιο ή σμυρνιό δεν θα καταλάβεις από πού κατάγεται; Περίεργο… Οι Ίωνες και ο Δωριείς που κολλάνε;
Άλλο γλώσσα, άλλο διάλεκτος, πάντως.
Πιο προσιτή θεωρούμε τη γλώσσα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Αν σου φαινόταν πιο προσιτή η καθαρεύουσα από την δημοτική, θα μπορούσες να γράψεις στην καθαρεύουσα. Προφανώς, όμως, γράφεις στην μορφή που βρίσκεις πιο προσιτή, κι ας την γεμίζεις με περιττά πνεύματα και αταίριαστους (για τα κείμενά σου) αρχαιοπρεπείς σχηματισμούς.
Αυτά. Γεια σου.
ΥΓ “Χάνεται η ιστορική συνέχεια των κατά τόπους Ελλήνων”… “ο απλοποιημένος λαός”… “χάνουν την λαμπρότητά των με την απλοποίηση”… Αν μπορούσε να σταθεί η έννοια “καταστροφή μιας γλώσσας”, τότε σίγουρα θα περιέγραφε τα παραπάνω.
Όταν οι γονείς μου διδάσκοντο την νεοελληνική στα σχολεία, δεν είχαν ιδέα. Το ίδιο εύκολα μπορούσε κάποιος να τους διδάξει τα κρητικά ή το επτανήσιο ιδίωμα. Και αυτά που σήμερα καλούμε ελληνικά είναι ιδίωμα που όμως κάποιοι επειδή έτυχε να είναι οι πρώτοι ελεύθεροι Έλληνες κατοχύρωσαν ως γλώσσα. Αν δηλαδή η απελευθέρωσις είχε ξεκινήσει από την Κρήτη ή από τον Πόντο, τότε η επίσημη γλώσσα θα ήταν τα Κρητικά ή τα Ποντιακά. Σχετικά είναι τα πάντα.
Το «αταιριάστους» είναι δική σου άποψις και απόρροια της δικής σου αισθητικής. Για εμένα δεν είναι καθόλου αταίριαστοι. Δικαιούμαι νομίζω να έχω την δική μου αισθητική η οποία αισθητική δεν είναι κάποιου είδους παλαβομάρα αλλά παράγωγον του δικού μου πατροπαραδότου γλωσσικού πολιτισμού, στον οποίον ούτε είσαι υποχρεωμένος ούτε όμως και είναι εφικτόν να μυηθείς.